جمعه 31 فروردین 1403

سوره‌ای که خواندن آن باعث استجابت دعا می‌شود + صوت و تفسیر آیات

خبرگزاری خبرنگاران جوان مشاهده در مرجع
سوره‌ای که خواندن آن باعث استجابت دعا می‌شود + صوت و تفسیر آیات

خواندن سوره «نصر» دارای آثار و برکات فراوان است که در این گزارش می‌توانید تفسیر اجمالی آیات آن را بخوانید.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. به دلیل آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

از امامان معصوم (ع) روایت شده است: هر کس سوره نصر را در نماز نافله اش یا در هنگام زوال خورشید روز جمعه بخواند و دعا کند، خداوند دعایش را مستجاب می‌کند.

همچنین در روایت دیگری نقل شده است: هر کس سوره نصر را در نماز‌های واجب یا مستحب بخواند، خداوند او را در مقابل همه دشمنانش یاری می‌کند.

فایل صوتی تلاوت سوره نصر با صدای ابوبکر شاطری

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند رحمتگر مهربان اذا جاء نصر الله والفتح 1 چون یاری خدا و پیروزی فرا رسد (1) ورأیت الناس یدخلون فی دین الله أفواجا 2 و ببینی که مردم دسته دسته در دین خدا درآیند (2) فسبح بحمد ربک واستغفره انه کان توابا 3 پس به ستایش پروردگارت نیایشگر باش و از او آمرزش خواه که وی همواره توبه پذیر است (3)

در این سه آیه کوتاه و پر محتوا، ریزه‌کاری های فراوان است که دقت در آن‌ها به فهم هدف نهایی سوره کمک می کند:

1 - در آیه اول نصرت اضافه به خداوند شده است (نصرالله) تنها در اینجا نیست که این اضافه دیده می شود، بلکه در بسیاری از آیات قرآن این معنی منعکس است. از جمله در آیه 214 بقره می خوانیم: «الا ان نصر الله قریب» بدانید یاری خدا نزدیک است.

اشاره به اینکه به هر حال یاری و پیروزی به اراده حق است. درست است که برای غلبه بر دشمن باید تامین قوا و تهیه نیرو کرد، ولی یک انسان موحد، نصرت را تنها از ناحیه خدا می داند و به همین دلیل به هنگام پیروزی مغرور نمی شود بلکه در مقام شکر و سپاس الهی درمی آید.

2 - در این سوره نخست از نصرت الهی و سپس فتح و پیروزی و بعد نفوذ و گسترش اسلام و ورود مردم دسته دسته در دین خدا سخن به میان آمده. این هر سه علت و معلول یکدیگرند؛ تا نصرت و یاری الهی نباشد فتح و پیروزی نیست، تا فتح و پیروزی نرسد و موانع از سر راه برداشته نشود مردم گروه گروه مسلمان نمی شوند و البته به دنبال این سه مرحله که هر کدام نعمتی است بزرگ، مرحله چهارم یعنی مرحله شکر و حمد و ستایش خدا فرا می رسد. از سوی دیگر نصرت الهی و پیروزی همه برای این است که هدف نهایی یعنی ورود مردم در دین خدا و هدایت همگانی صورت گیرد.

بیشتر بخوانید

3 - (فتح) در اینجا به صورت مطلق گفته شده؛ ولی بدون شک منظور از آن فتح مکه است که چنین بازتاب گسترده ای داشت و به راستی فتح مکه، فصل نوینی در تاریخ اسلام گشود. چرا که مرکز اصلی شرک متلاشی شد، بت ها از میان رفت، امید بت پرستان به یأس و نومیدی مبدل گشت و موانعی که بر سر راه ایمان مردم به اسلام وجود داشت، برچیده شد.

به همین دلیل فتح مکه را باید مرحله تثبیت اسلام و استقرار آن در جزیر العرب و سپس در جهان دانست. لذا بعد از فتح مکه دیگر هیچ مقاومتی از ناحیه مشرکان (جز در یک مورد که آن هم به سرعت سرکوب شد) دیده نشد و مردم از تمام نقاط جزیره برای پذیرش اسلام خدمت پیامبر (ص) می آمدند.

4 - خداوند در ذیل آیه سه، دستور مهم به پیغمبر اکرم (ص) (و طبعا به همه مؤ منان) می دهد که در حقیقت شکرانه ای برای این پیروزی بزرگ و واکنش مناسبی در برابر این نصرت الهی است؛ دستور به تسبیح حق و حمد و استغفار. «تسبیح» به معنی منزه شمردن خداوند از هر گونه عیب و نقص است و «حمد» برای توصیف او به صفات کمالیه است و «استغفار» در برابر نقصان‌ها و تقصیرهای بندگان است.

این پیروزی بزرگ سبب شد که افکار شرک آلود زدوده شود، کمال و جمال خداوند ظاهرتر گردد و گم کرده راهان به سوی حق بازگردند. این فتح عظیم سبب شد که افراد گمان نکنند خداوند یارانش را تنها می گذارد و نیز بدانند که خداوند بر انجام وعده هایش تواناست.

به‌علاوه ممکن است به هنگام پیروزی واکنش های نامطلوبی در انسان پیدا شود و گرفتار (غرور و خود برتربینی) گردد و یا در برابر دشمن دست به (انتقام جویی و تصفیه حساب شخصی) زند. این سه دستور به او تعلیم می دهد که در لحظه حساس پیروزی به یاد صفات جلال و جمال خدا بیفتد. همه چیز را از او بداند و در مقام استغفار برآید تا هم غرور و غفلت او زایل گردد و هم از انتقام جویی بر کنار ماند.

5 - مسلم است پیغمبر اسلام (ص) همچون همه انبیا (معصوم) بود پس دستور به استغفار برای چیست؟ در پاسخ این سؤال باید گفت این سرمشقی است برای همه امت؛ زیرا:

اولا: در طول این مبارزه طولانی که سال های زیادی به طول انجامید (حدود بیست سال) و مسلمانان روزهای بسیار سخت و دردناکی را طی کردند، گاهی آنچنان حوادث پیچیده می شد که جان‌ها به لب می رسید و در افکار بعضی گمان های بدی در مورد وعده های الهی پیدا می شد. همانگونه که قرآن در مورد جنگ احزاب می فرماید: «و بلغت القلوب الحناجر و تظنون بالله الظنونا» و دل‌ها به گلوگاه رسیده بود و گمان های (نامناسبی) درباره خدا داشتید (احزاب - 10)؛ اکنون که پیروزی و فتح مکه فرا رسیده می فهمند که همه آن گمان‌ها و بی تابی‌ها غلط بوده و باید در مقام استغفار برآیند.

ثانیا: انسان هر قدر حمد و ثنای الهی کند باز حق شکر او را ادا نخواهد کرد و لذا در پایان این حمد و ثنا باید از تقصیر خویش روی به درگاه خدا آورد و استغفار کند.

ثالثا: معمولا بعد از پیروزی‌ها وسوسه های شیطان شروع می شود و حالت غرور از یکسو و تندروی و انتقام جویی از سوی دیگر، به وجود می آید. در اینجا باید به یاد خدا بود و پیوسته استغفار کرد تا هیچ یک از این حالات پیدا نشود یا اگر پیدا شده، برطرف گردد.

رابعا: همانگونه که در آغاز سوره گفتیم اعلام این پیروزی تقریبا به معنی اعلام پایان مأموریت پیامبر (ص) و اتمام عمر آن حضرت و شتافتن به لقای محبوب بود. این حالت مناسب تسبیح و حمد و استغفار است و لذا در روایات وارد شده است که بعد از نزول این سوره پیغمبر اکرم (ص) این جمله را بسیار تکرار می فرمود: «سبحانک اللهم و بحمدک، اللهم اغفرلی انک انت التواب الرحیم»؛ (خداوندا! منزهی و تو را حمد و ستایش می کنم، خداوندا! مرا ببخش که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی).

6 - جمله (انه کان توابا) بیان علت است برای مسئله استغفار، یعنی استغفار و توبه کن چرا که خداوند بسیار توبه پذیر است. در ضمن شاید به این مطلب نیز نظر دارد که وقتی خداوند توبه شما را می پذیرد، شما نیز حتی المقدور توبه تقصیرکاران را پس از پیروزی بپذیرید و مادام که تصمیم خلاف یا آثار توطئه ای از آنان ظاهر نباشد آن‌ها را از خود مرانید و لذا چنانکه خواهیم دید پیغمبر اکرم (ص) در همین ماجرای فتح مکه چهره رأفت و رحمت اسلامی را در مقابل دشمنان کینه توز شکست خورده، به عالی ترین وجه نشان داد.

تنها پیغمبر اکرم (ص) نبود که به هنگام پیروزی نهایی بر دشمن به فکر تسبیح و حمد و استغفار بود بلکه در تاریخ سایر انبیا نیز این مطلب به خوبی نمایان است.

*س_فتح مکه بزرگترین پیروزی اسلام_س*

فتح مکه همانگونه که اشاره کردیم فصل جدیدی در تاریخ اسلام گشود و مقاومت های دشمن را بعد از حدود بیست سال درهم شکست. در حقیقت با فتح مکه بساط شرک و بت پرستی از جزیره عربستان برچیده شد و اسلام آماده برای جهش به کشورهای دیگر جهان گشت.

خلاصه این ماجرا چنین بود: بعد از پیمان و صلح حدیبیه مشرکان مکه دست به پیمان شکنی زدند و آن صلح نامه را نادیده گرفتند و بعضی از هم پیمانان پیغمبر (ص) را تحت فشار قرار دادند. هم پیمان های رسول الله (ص) به آن حضرت شکایت کردند و رسول الله (ص) تصمیم گرفت هم پیمانان خود را یاری کند.

انتهای پیام /