آنالوگ در دوره دیجیتال، مشکل همیشگی مدیریت فوتبال / یادداشت: متافلس و فاجعه استراماچونی

به گزارش ورزش سه، از چه بنویسیم و از که گلایه کنیم؟! از کسانی که به ما وعده ستاره سوم را دادند اما بی تدبیریشان برای سومین بار استقلال را در دو دهه اخیر از حضور در آسیا محروم کرد؟

از چه بگوییم؟! از وعده های اقتصادی نسنجیده مدیرانی که تخصصی در مدیریت و اقتصاد ندارند؟! از" متافلس" *؟! از پفک آبی؟! از وعده پوچ اعطای وام ازدواج به هواداران؟! از وعده آبی پوش کردن مسی و تست گرفتن از رونالدو؟! از اظهار نظرها و جدال های بی موقع مدیران گذشته و گذشته تر و فعلی و آینده و آینده تر استقلال؟! از رجزخوانی مدیران استقلال برای یکدیگر در برنامه های تلویزیونی؟!

در دایره المعارف استقلال، خوشی ها زودگذرند. یک به یک نام می برم، خوشی بعد از صدرنشینی با استرا (در شبی که او عزم بازگشت به رم را داشت)، خوشی بعد از برد در دربی نیمه نهایی جام حذفی و صعود به فینال که با اقدام عجیب مدیرعامل وقت به تلخ کامی تبدیل شد، قهرمانی بی شکست (و سپس اشکهای فرهاد که خبر از جدایی می‌داد) و...

حالا احتمالا کریستیانو رونالدو یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال به آزادی می‌آید اما خبری از پرافتخارترین تیم ایران در آسیا نیست. اینجا استقلال است می ترسیم دلبسته شویم چون از شعف رابطه از راه دور با ستاره‌های زمین و نیمکت خاطره خوشی نداریم. از سرحال ترین تیم ایران می ترسیم، از ساپینتو می ترسیم، می ترسیم به او هم دلبسته شویم و او هم برود. اینجا استقلال است یا خیلی زود ترکش می کنند یا خیلی دیر. بازهم می گویم، می ترسیم از عارف، می ترسیم از محبی، می ترسیم از قایدی، می ترسیم از یامگا....

گمان می کنم با اتفاقاتی که در چند هفته گذشته افتاد برهمگان روشن شده باشد که مدیر فوتبالی سرابی بیش نیست. اصلا اهمیتی ندارد مدیر بداند یازده بازیکن در زمین هستند یا دوازده بازیکن. باشگاه ها نیازمند مدیرانی هستند که تخصص و مهارت مدیریت داشته باشند. دلسوز باشند‌. تدبیر و انگیزه داشته باشند. از همه مهمتر، استراتژی داشته باشند. همانطور که یک مدیر قوی نمی تواند بعنوان مهاجم بازی کند، قطعا یک مهاجم هم نمی تواند مدیرعامل یا عضو هیئت مدیره باشد. شاید در نقد مطالب بنده گفته شود الیور کان دروازه بان اسطوره ای بایرن هم مدیرعامل این باشگاه است که باید گفت الیور کان در یک پروسه بلند مدت و پس از تحصیل دروس مدیریت در مدارس کسب و کار هاروارد و استنفورد، به مدیرعاملی بایرن مونیخ رسید. عجیب است بهترین مدرسه کسب و کار ایران یعنی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف از سال 79 تاسیس شده است، اما حتی یک مدیر ورزشی در طول این سالها از فارغ التحصیلان این دانشکده یا سایر دانشکده های برتر نبوده است. عجیب است کسانی که حتی سه واحد از دروس مدیریت را پاس نکرده اند بر سکان مدیریت استقلال تکیه زده اند.

در فوتبال ما، مدیر الف می رود، مدیر ب می آید، سپس نوبت مدیرهای ج و د می شود و دوباره مدیر الف می آید، بعد از مدیر الف، درنهایت، نوبت به مدیر ب می رسد. ما نه تنها در جام جهانی پیر ترین تیم جام را داشتیم، در مدیریت فوتبال نیز پیرترین تیم را داریم. آدمهای آنالوگ در دوره دیجیتال.

هرچه که هست امیدواریم سکان مدیریت استقلال به دست نخبگان و فارغ التحصیلان دانشگاه های برتر بیفتد. امیدواریم هدایت استقلال بدست مدیرانی بیفتد که در کسب و کار خود بسیار موفق هستند و نه مدیرانی که گذشته ناموفقی داشته اند. امیدواریم همانطور که اکوسیستم استارتاپی ایران بواسطه تدبیر مدیران جوان و خردمند درخشان است، فوتبالمان هم درخشان شود.

سخن را کوتاه می کنم، مسیر مشخص‌تر از چیزی است که فکر می‌کنیم اما درختها نمی‌گذارند جنگل را ببینیم. *مدیرعامل استقلال در برنامه فوتبال برتر با اشاره به برنامه‌های بزرگش برای استقلال اعلام کرد قصد دارد برای اولین بار از متافلس (همان متاورس) برای استقلال پول دربیاورد.

سروش سلماسی