آنالیز تاکتیکی رئال - سیتی / خنثی شدن برنامه ضد هالند آنچلوتی با KDB

به گزارش "ورزش سه"، تساوی دو تیم رئال مادرید و منچسترسیتی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان نتیجه منصفانه‌ای با توجه به شرایط این بازی به نظر می‌رسید. در لحظاتی از این دیدار این تیم سیتی بود که توپ و میدان را در اختیار داشت و تنها چند لحظه بعد رئال مادرید فرصت خوبی برای گلزنی به دست می‌آورد که موجی از هراس را در دل هواداران حریف ایجاد می‌کرد. به طور خلاصه باید گفت که این بازی در بالاترین سطح ممکن برگزار شد و نام‌های بزرگ در آن تاثیرگذار بودند. در این مطلب قصد داریم تحلیل کوتاهی روی اولین دیدار نیمه نهایی لیگ قهرمانان فصل 23-2022 داشته باشیم.

محدود کردن هالند و دی بروینه رئال در خط دفاعی بسیار درخشان ظاهر شد. اما یکی از اقداماتی که بازیکنان این تیم انجام دادند از سایرین بهتر بود: قطع ارتباط بین دی بروینه و هالند در جریان بازی. این ستاره نروژی مدام آنتونیو رودیگر را پشتش می‌دید و داوید آلابا و حتی تونی کروس هم برای کمک به او آماده بودند. ارسال توپ‌های بلند از سوی سیتی فایده نداشت چون هالند نمی‌توانست آن را دریافت کند یا از پشت سر به دنبال فرار و ایجاد فرصت باشد. او همچنین جایگاهش را در محوطه جریمه در زمان درست که باید ضربه نهایی را می‌زد پیدا نکرد. کوین دی بروینه حتی بیشتر از هالند در بند بود، این اتفاق خصوصا در نیمه اول دیده شد. فدریکو والورده یارگیری نفر به نفر با این هافبک داشت، هرچند گاهی به عنوان مدافع میانی سوم هم ایفای نقش می‌کرد. حضور جان استونز در وسط زمین باعث شد که دی بروینه مجبور به حرکت بین خطوط شود و خط ارسال پاس درست برای دریافت توپ را پیدا نکند. قطع ارتباط این دو بازیکن منجر به سقوط سیتی و عدم درخشش هالند شد.

عقب کشیدن رئال با استفاده از والورده رئال در لحظاتی از بازی تصمیم می‌گرفت در محوطه جریمه خودی عقب‌نشینی کند و به دنبال حضور سیتی باشد. خط پرس برای این کار با تکیه بر والورده صورت می‌گرفت که عامل تجدید قوا در زمان بستن راه‌های خروج سیتی در نیمه زمین خودی بود و زمانی که دیگر شاگردان کارلو آنچلوتی به او نیاز داشتند هم بلافاصله به عنوان مدافع میانی سوم ظاهر می‌شد.

ایفای این نقش یکی از سلاح‌های مهمی بود که نقش موثری را برای رئال در این فصل لیگ قهرمانان ایفا کرد و باعث شد که آنها بتوانند با هر سناریوی لازم در جریان بازی سازگار شوند. سیستم 1-3-2-4 با حضور کروس و والورده در پست هافبک دفاعی به 3-2-1-4 تبدیل می‌شد. والورده بنا به شرایط بازی در کنار کروس یا مودریچ قرار می‌گرفت.

ورود آنچلوتی به صحنه رئال در نیمه اول نمی‌توانست یا نمی‌دانست چطور از زیر فشار خارج شود. پس از رفتن به رختکن در بین دو نیمه، کارلتو تغییرات تاکتیکی متفاوتی را برای آنها شرح داد تا راه فراری را برای افزایش مالکیت توپ به بازیکنانش داده باشد. کروس و مودریچ به بال چپ رفتند و ادواردو کاماوینگا به میانه زمین حرکت کرد. راه فرار برای مدافع عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا ظاهر شد. زمانبندی و شرایط بازی دیگر توسط سیتی به حریف تحمیل نشد.

گلی که سیتی به ثمر رساند با تکیه بر درخشش و استعداد فردی کوین دی بروینه وارد دروازه حریف شد اما شاید باید گفت که قدرت دو تیم در این بازی برابر بود. شاگردان آنچلوتی در بهترین زمان ممکن که قدرت را در دست داشتند از این بازیکن بلژیکی ضربه خوردند. منبع: مارکا