آنها نمیشوند، این کار من واقعا احمقانه است!/ پپ: بازیکنان نمیخواهند بیش از این مرا ببینند
پپ گواردیولا در مصاحبهای با اسکای بدون تکلف و صریح برای اولین بار جنبههایی ناشناخته از زندگی حرفهای و شخصیاش را فاش کرد.
به گزارش "ورزش سه"، شاید این فصل آخرین فصلی باشد که گواردیولا را در منچسترسیتی میبینیم. درحالیکه نگاههای زیادی به این مربی کاتالان و آینده او دوخته شده پپ گواردیولا امروز مقابل دوربین شبکه اسکای نشست تا صریح و بیواسطه درباره زندگی حرفهای و شخصیاش صحبت کند.
گواردیولا حرفهای جالبی مطرح کرد که مورد توجه قرار خواهد گرفت. او گفت که به شبکههای اجتماعی هیچ علاقهای ندارد و حتی عضو گروه واتساپ بازیکنان سیتی نیست. گواردیولا مثل یک پدر دهه چهل گفت که از تلفن همراه تنها برای تماس گرفتن استفاده میکند. متن کامل مصاحبه جذاب پپ گواردیولا را در ادامه میخوانید:
سوال: در استادیومهای خیلی شلوغ پیش آمده که بازیکنان دستورهای شما را نشنوند؟ پپ: در استادیومهای شلوغ بازیکنها اصلا ما را نمیشنوند. ما برای خودمان داد می زنیم تا انرژی را تخلیه کنیم ولی آنها نمیشنوند. وقتی آنها در سمت دیگر زمین دارند بازی میکنند اینکه ما داد میزنیم که فلان کار را بکن، یا فلان کار را نکن واقعا احمقانه است.
سوال: موقع رفتن به استادیومهای رقیب و برگشتن از آنها در اتوبوس تیمی چه میکنی؟ پپ: ما قبلا در یک اتوبوس بودیم ولی الان دو اتوبوس هستیم و من با کادر فنی در یک اتوبوس هستم. پس با بازیکنها نیستم.
سوال: خوشحالی که بازیکنها را نمیبینی؟ پپ: آره. نمیخواهم ببینمشان. دائم میبینمشان دیگر. آنها هم نمیخواهند من را ببینند. اینطوری بهتره.
سوال: در اتاق کار یک سرمربی چه چیزهایی هست؟ پپ: تخته وایتبورد و کامپیوتر. مینشینیم و کار میکنیم.
سوال: موقع آنالیز تیم حریف چند ساعت فیلم بازیهایشان را نگاه میکنی؟ پپ: جوانتر که بودم خیلی بیشتر ولی الان تنبل شده ام. من فیلمها را نگاه میکنم تا فیلم مناسب را برای نشان دادن به بچهها انتخاب کنم و تشخیص بدهم که باید چه طور با این حریف بازی کنیم. بستگی دارد. اگر حریفی باشد که آن را نمیشناسیم این زمان بیشتر میشود. ولی مثلا آرسنال و میکل را دیگر خیلی خوب میشناسم. زمان یورگن با لیورپول هم همینطور بود. ولی الان باید بیشتر فیلمهای لیورپول را نگاه کنم چون نمیدانم آنها چه میکنند.
سوال: در یک روز تمرینی عادی برنامه زمانبندی شما چطور است؟ پپ: صبحها بیدار میشوم...
سوال: چه ساعتی؟ پپ: بستگی دارد. تا دیروقت بیدار میمانم. دوست دارم شبها بیدار باشم. سوار ماشین میشوم، قهوه آماده میکنم بعد باید فیلمها را آماده کنم، تمرین را آماده کنم بعد تمرین و استراحت و از نظر ذهنی آماده شدن برای تمرین روز بعد.
سوال: بعد از همه بازیکنان میروی؟ پپ: بستگی به روزش دارد. بستگی به برنامه بازیها دارد و البته حس من. اگر خسته باشم زودتر تمام میکنم ولی اگر انرژی داشته باشم تا ساعت 1 و 2 شب کار میکنم.
سوال: بیرون از برنامه حرفهای با بازیکنها در ارتباط هستی؟ مثلا تابستانها. پپ: تابستان نه. اگر قهرمانی به دست آورده باشند ممکن است به آنها تبریک بگویم یا باختشان را تسلی بدهم ولی این استثنا است. من اینطور آدمی نیستم. وقتی برگردیم تابستان را با هم مرور میکنیم ولی در جریان تابستان نه.
سوال: یعنی در زندگیشان دخالت نمیکنی؟ پپ: نه نه. مثلا یکی از بچهها قرار است یک ماه دیگر بچهدار بشود. من با او حرف میزنم و از شرایطش میپرسم چه در غذاخوری، در راهروها، دفتر کارم یا حتی در زمین. ولی این جزیی از روتین کاری ما نیست. گاهی اوقات مثل رفقا با هم صحبت میکنیم. اینطور نیست که بگویم فردا از 10 تا 11 با فلانی صحبت میکنم.
سوال: پس مثلا در گروه واتساپ بازیکنها با آنها صحبت میکنی پپ: نه. من واتس اپ ندارم.
سوال: واقعا؟ پپ: بله. از ایمیل و واتساپ و اینطور چیزها خوشم نمیآید. فقط یک موبایل دارم. نه تیکتاک، نه توییتر، نه اینستاگرام. هیچی. تلفن من فقط برای زنگ زدن و پیامک زدن است.