ادبیات باید احساس و عاطفه نوجوان را درگیر کند؛ رمز موفقیت آثار چیست؟

یک نویسنده گفت: یکی از کارهای ادبیات علاوه بر سرگرم‌کنندگی و جذابیت این است که احساس و عاطفه مخاطب را درگیر خودش کند.

فرهاد حسن‌زاده نویسنده کودک، نوجوان و بزرگسال در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره موضوع‌هایی که در ادبیات نوجوان مغفول مانده است، گفت: توجه کردن نویسندگان به دغدغه‌های ذهنی نوجوانان و مسائلی که با آنها درگیر هستند، بدون قضاوت و پیش‌داوری اهمیت به سزایی دارد.

وی با بیان این‌که نگاه بزرگترها به بچه‌ها معمولاً نگاه از بالا به پایین، اخلاق‌گرایانه و پنددهنده است، گفت: ما نویسنده‌ها نباید این نگاه را داشته باشیم یا حداقل آن را تلطیف کنیم تا مخاطب حس نکند نصیحت می‌شود و حرف‌های همیشگی پدر و مادرش در قالب کتاب تکرار می‌شود. در این صورت می‌توان موضوع‌های مختلف حتی دغدغه جامعه بزرگسال را در قالب داستان به نوجوان انتقال داد.

این نویسنده در مورد رمز و راز محبوب شدن کتاب‌های «زیبا صدایم کن» و «هستی» در نزد مخاطبان گفت: برای کارهایم به اصطلاح خیلی مایه می‌گذارم. فکر می‌کنم آن‌چه که از جان برمی‌آید بر جان می‌نشیند. مسئله بعدی این است که خوشبختانه بچه‌ها به من و نوشته‌هایم اعتماد کردند.

پرداختن به موضوع‌های جدید ضروری است

وی افزود: یکی از کارهای ادبیات علاوه بر سرگرم‌کنندگی و جذابیت این است که احساس و عاطفه مخاطب را درگیر خودش کند. مسئله دیگر این است که موضوع نباید تکراری باشد. این نکته‌ها در «زیبا صدایم کن» و «هستی» رعایت شده است.

حسن‌زاده با بیان این‌که در «هستی» از یک زاویه جدید به جنگ نگاه شده است، گفت: بچه‌ها از آن‌چه رسانه‌ها درباره جنگ گفتند و داستان‌های کلیشه‌ای و همیشگی از جنگ خسته شدند. آن‌ها وقتی «هستی» را خواندند، اذعان کردند که نگاه‌شان به جنگ عوض شد.

وی افزود: در «هستی» به علایق دختر نوجوانی مثل موتورسواری و فوتبال بازی کردن اشاره شده است و چون نوجوان این کارها را دوست دارد و در شخصیت داستان دیده، جذب آن شده است.

این نویسنده با بیان این‌که موقعیت «زیبا صدایم کن» برای بچه‌ها تازگی دارد، گفت: آنها چنین موقعیتی را در هیچ فیلمی ندیدند و در کتابی نخواندند. ضمن این‌که شخصیت داستان جسارت‌هایی دارد که مخاطب را جذب می‌کند. به هر حال استقبال از این کتاب باعث شد که فیلمی از روی آن اقتباس شود که این روزها روی پرده سینماست.

در پایان حسن‌زاده که جوایزی مهمی در ایران و خارج از ایران دریافت کرده و برخی از کتاب‌هایش به زبان‌های انگلیسی، چینی، مالایی، ترکی استانبولی و کردی ترجمه شده است، استفاده از چاشنی طنز برای گرفتن تلخی کار را یکی از رمز و رازهای موفقیت آثار خود دانست.