افزایش رفاه خانوارها در سال 1402 + جدول
تحلیل آمارهای اقتصادی از سال 87 تا 1402 نشان می‌دهد که سهم هزینه‌های خوراکی از کل سبد خانوار تا سال 91 افزایش یافته و از 22.7 درصد در سال 87 به حدود 27.1 درصد در سال 91 رسیده است. این افزایش، که ناشی از آغاز تحریم‌ها در اوایل دهه 90 بوده، به طور قابل توجهی رفاه خانوارها را تحت تأثیر قرار داده و کاهش داده است.
افزایش نسبت هزینه های خوراکی به کل هزینه های خانوار، نشانه‌ای از کاهش سطح رفاه در یک اقتصاد است. زمانی که یک خانواده بخش عمده‌ای از سبد مصرفی خود را به خوراک اختصاص می‌دهد، این امر نشان‌دهنده کاهش مصرف کالا های غیرخوراکی و در نتیجه کاهش رفاه آن خانواده است.
این نسبت را می‌توان در خانوارهای پر درآمد و کم درآمد نیز به خوبی مشاهده کرد. هرچه درآمد خانوارها افزایش پیدا می‌کند سهم خوراکی از سبد مصرفی آن‌ها کمتر می‌شود. علت این کاهش در سهم خوراکی، تغذیه کمتر نیست بلکه اهمیت بیشتر به کالاهای غیرخوراکی است که رفاه بیشتری برای فرد به ارمغان می‌آورد.
لذا کاهش سهم هزینه خوراکی از سبد مصرف خانوار به معنای افزایش رفاه بوده و افزایش این سهم، کاهش رفاه را در یک اقتصاد ترجمه می‌کند.
در این گزارش از داده‌های هزینه درآمد خانوارهای شهری مرکز آمار استفاده شده و وضعیت رفاه در 15 سال گذشته مورد بررسی قرار گرفته است.
افزایش رفاه خانوار در سال 1402
بررسی آمارهای اقتصادی از سال 87 تا 1402 حاکی از آن است که سهم هزینه خوراکی از کل سبد خانوار تا سال 91 افزایش یافته به طوریکه از 22.7 درصد در سال 87 به حدود 27.1 درصد در سال 91 رسیده است. این افزایش که به دلیل شروع تحریم را در ابتدای دهه 90 بوده است رفاه خانوارها به شدت کاهش داد.
پس از آن به مرور تا سال 96 سهم خوراکی‌ها از سبد مصرف خانوار کاهشی شده است. بر این اساس در سال 96 یک خانوار شهری 23.3 درصد از کل هزینه خود را صرف خوراک کرده است.
پس از آغاز دوباره تحریم‌ها در سال 97 نیز دوباره شوک اقتصادی وضعیت رفاه خانوارها را دگرگون کرد. روندی آغاز شد که تا سال 1401 ادامه یافت و در سال 1401 به بیشترین سطح خود در 15 سال گذشته رسید. در سال 1401 یک خانوار شهری به طور متوسط 27.5 درصد از سبد خود را با کالاهای خوراکی پر کرده است. در این سال سهم کالاهای غیرخوراکی از سبد خانوار به شدت کاهش یافته و رفاه خانوارها افت کرده است.
اما در نهایت در سال 1402 وضعیت رفاهی خانوار بهبود یافته است. به طوریکه نسبت به دو سال قبل از خود وضعیت بهتری را برای خانوارها به ارمغان آورده است. وضعیت با ثبات اقتصادی و تورم کاهشی باعث شده تا سهم هزینه خوراکی از کل هزینه خانوارها به 24.9 درصد رسیده و رفاه مردم در تمامی دهک‌های درآمدی بهبود پیدا کند.
