التماس سیاسی ستاره اسکندری با دستبند سبز و بنفش در جشن روز ملی سینما؛ حرف‌هایی که سیاستگذار را منحرف می‌کند!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، شب گذشته موزه سینما قرار بود میزبان جشنی به مناسبت روز ملی سینما باشد. وقتی به یک پدیده مثل سینما هویت ملی را می‌دهیم، طبیعی است که باید یادآور افتخارات و وحدت یک ملت باشد.

اما سخنانی در این به اصطلاح جشن روز ملی سینما رد و بدل شد که نه تنها زیبنده این روز و مناسبت نبود بلکه بیشتر شبیه به بیانیه های گروه های سیاسی ورشکسته بود که به جای پذیرش مسئولیت خود التماس سیاسی می‌کرد.

یکی از آن سخنرانی‌ها که خیلی هم حاشیه ساز شد، صحبتهای ستاره اسکندری بود که برخی رسانه های اصلاح طلب آن را با عنوان نکوداشت روز ملی سینما منتشر کردند.

صحبتهایی که اگر به گفته خود ستاره اسکندری بازیگر چراغ راه سیاستگذار سینمای کشور شود، باید بر آن سیاست ملی برای سینما گریست! به نظر خانم اسکندری جای سیاسی بازی را بر سیاستگذاری آن هم در هنر هفتم، سینما و حتی صنعت آن اشتباه گرفته است. اینکه بخش کوچکی از کیک روز ملی سینما را می توان به دیگرگون اندیشان این عرصه داد می تواند لطف بزرگی از بخش بزرگ سینمای ملی به آنها باشد، اما اینکه همه سینمای ملی را تقلیل به این امر دهیم، جفایی بزرگ در حق سینما و سینماگران ملی است که اتفاقا نه با آنچه آنها به دیگرگون اندیشی یا مسائل امنیتی یاد می‌کنند بلکه با یادآوری وحدت ملی، اصالتها و نمادهای مهم سینمای ملی به آن دست یافتند. سینمای ملی پیشروی ایران نمی تواند ملتمس یک گروه سیاسی باشد که خانم اسکندری بدون لکنت و در سخنرانی احساسی و همراه با اشک تمساح از آن در شب جشن سینمای ملی ایران و آن هم در موزه سینما از آن یاد کرد و گفت: «سال‌های پیش با دستبندهای سبز و انگشت‌های بنفش دست به دست هم دادیم تا اصلاحات اتفاق بیفتد خواهش می‌کنم چاره‌ای کنید.» این بخش از صحبت نهایت آنچه است که این بازیگر در بیانیه سیاسی خود و در جشن روز ملی سینما شب گذشته و در موزه سینما ابراز داشت.