القای بن‌بست در حل مسائل بزرگترین جفا در حق نسل آینده است
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: نادیده گرفتن اصل امید اجتماعی و ضربه خوردن رویای جمعی، تحقق مشارکت عمومی در یک جامعه را به یک شعار تبدیل می‌کند.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: نادیده گرفتن اصل امید اجتماعی و ضربه خوردن رویای جمعی، تحقق مشارکت عمومی در یک جامعه را به یک شعار تبدیل می‌کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، عاطفه خادمی دبیر شورای فرهنگ عمومی با بیان اینکه مساله امید اجتماعی از مفاهیم و کلید واژه‌هایی است که به منزله خون در بافت یک جامعه محسوب می‌شود، گفت: وقتی امید از یک جامعه گرفته شود، آن جامعه حرکت رو به جلو نخواهد داشت چراکه همه امیدها به امیدهای فردی تبدیل می‌شود و همزمان تلقی افراد محقق نشدن همان امیدها است.
وی ادامه داد: چنین جامعه‌ای می‌آموزد در مسائل و مشکلات همیشه باید درجا بزند، خود نمی‌تواند ناجی خود باشد و همیشه باید ناجی بیرونی وجود داشته باشد تا او را از مشکلات نجات دهد. این حقیقتی است که ما داریم به فرزندانمان منتقل می‌کنیم.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: ما متعهد هستیم که مسأله امید را زنده نگاه داریم. زنده نگاه داشتن امید یک اصل اساسی است که هیچ جامعه‌ای نباید آن را ترک کند. نمایش یک تصویر مخدوش از جامعه‌ای که امید ندارد و در حل مسائل خود به بن‌بست رسیده، بزرگترین جفا در حق نسل آینده‌ای است که امید، اقتضای زندگی جمعی او است.
خادمی گفت: امید اجتماعی که بر اساس وجود یک انگیزه جمعی از طریق مشارکت‌های عمومی شکل می‌گیرد، اتفاقی است که گفتارهای سیاسی موجود در جامعه باید متعهدانه پایبند به آن باشند و هر گفتار سیاسی که ضربه زننده به امید اجتماعی، انگیزه‌های جمعی و مشارکت عمومی است، باید در فضای عمومی جامعه مواخذه شده و مورد سوال قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه ما در گفتار سیاسی نمی‌توانیم از مشارکت عمومی صحبت کنیم اما الزامات و اقتضائات آن را نادیده بگیریم، گفت: امید اجتماعی و وجود انگیزه‌های جمعی که از امید نشات می‌گیرد، اصل اساسی در تحقق مشارکت عمومی است.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در پایان گفت: با نادیده گرفتن اصل امید اجتماعی و ضربه خوردن رویای جمعی یک جامعه، تحقق مشارکت عمومی در حد یک شعار باقی خواهد ماند. خانواده ایرانی با همه سختی‌ها و مشقت‌ها با امید زندگی می‌کند. مسأله اینجا است که چگونه خانواده‌های ایرانی در کنار یکدیگر رویای جمعی جامعه ایرانی را بسازند. گفتار سیاسی فرصت بی‌نظیری است برای اینکه بیاندیشد و برنامه‌ریزی کند که چگونه امید فردی و خانوادگی جامعه ایرانی را حفظ کرده و بتواند آن را در سطح امید اجتماعی ساری و جاری کند.