ایران از بحران اقتصادی 1402 موفق بیرون می رود؟
اقتصادنیوز: گزارش تازه بانک‌جهانی در باره اقتصاد ایران از کاهش رشدنرخ اقتصادی و افزایش تورم خبر می دهد.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از دنیای اقتصاد اگر تنها نیمی از تصویری که بانک جهانی از اقتصاد ایران و چشم اندازش ارائه می‌دهد، به واقعیت نزدیک باشد، باز هم باید منتظر بحران باشیم.. تقلیل روابط بین‌الملل به پایین ترین سطح ممکن و کم‌تحرکی دیپلماسی تجاری از یک سو و قوانین و آیین نامه های خلق الساعه و بی پشتوانه که داشته ها و تلاش های فعال اقتصادی را یک شبه به باد می‌دهد، دو چالش بنیادی تجارت ایران است که دست کم تا زمان نگارش این سطور، علاج مشخصی برای آن تدبیر نشده است.
این چشم انداز غبارآلود و بحران فزاینده، جای هیچ‌گونه تعللی باقی نمی گذارد و اکنون وقت اقدام و عمل است؛ رویکردی که تعریفش برای قوای تصمیم‌گیر و دولت و بخش خصوصی تا اندازه زیادی متفاوت است. اقدام و عمل برای بخش خصوصی دو سویه کاملا روشن و مشخص دارد: یک‌سوی آن بخشیدن عطای فعالیت سالم و زاینده و اثربخش برای اقتصاد ملی به لقای آن است؛ کمااینکه طی یک‌دهه گذشته فعالان اقتصادی پرشمار و موفقی قدم در این راه گذاشته و به‌کل فعالیت اقتصادی شان را تعطیل یا فعالیتشان را در نقطه دیگری از دنیا دنبال کردند؛ نتیجه هم آن شد که اقتصاد ایران حجم قابل‌توجهی از سرمایه های زاینده و انسان های خوش فکرش را از دست داد. سوی دیگر این طیف، آنهایی هستند که ایستاده اند به امید بهبود.
آنهایی که اکنون و در شرایط فعلی اقتصاد، هنوز هم اصرار بر ایستادن، ساختن و بهبود تولید و تجارت دارند، به واقع نگاه شان فراتر از فعالیت اقتصادی و سود و زیان است؛ آنها دل در گروی آبادانی وطن دارند. صادرکننده ای که سال‌ها برای ورود و تثبیت حضور خود در یک بازار تلاش می‌کند و به‌یکباره با آیین نامه ای همچون ممنوعیت مقطعی صادرات مواجه می‌شود و باز هم بر ایستادن و ساختن اصرار دارد، نگاهش فراتر از سود و زیان شخصی است یا واردکننده ای که با مذاکرات بسیار روند ورود کالای زیرساختی به کشور را همواره کرده و چرخ واحدهای تولیدی را به حرکت درمی آورد، اما به‌یکباره با تعرفه های عجیب مواجه می‌شود و باز هم برای بهبود امور تلاش می‌کند، دل در گروی شادابی و رونق همان واحدهای تولیدی دارد که منفعتش برای مردم ایران است.
سال 1402 سالی حیاتی برای تجارت ایران است؛ سالی که فرصتی برای خطا و اشتباه نمانده و باید تفکر و تعقل همراه هر قدمی باشد که می خواهیم برداریم. تجارت ایران بر لبه باریکی حرکت می‌کند و حتی یک خطای کوچک یا تصمیم کارشناسی‌نشده می تواند کسب‌وکاری را به ورطه نابودی کشانده و وضعیت اقتصاد ملی را بحرانی تر از قبل کند. در عین حال هنوز هم ظرفیت های بالایی در حوزه تولید و تجارت خارجی وجود دارد و در صورت توانمندی و شکوفایی بخش خصوصی، معادلات و پیش‌بینی ها از روزهای تاریک پیش روی اقتصاد ایران تغییر خواهد کرد. اما پرسش کلیدی: «آیا این ظرفیت ها شکوفا می‌شوند؟» بی تردید پاسخ مثبت است؛ مشروط به مداخله حداقلی دولت در اقتصاد و سپردن سکان اقتصاد به آنها که تولید و تجارت را فراتر از مباحث انتزاعی، در عمل تجربه کرده و از قضا مسیر را به‌سلامت پیموده اند.
همچنین بخوانید