اینتر خوب بازی کرد اما جام به پپ رسید / گزارش فنی فینال: رودری قفس را شکست!

به گزارش "ورزش سه"، نه شاهکاری وجود داشت، نه شبی برای در یاد ماندن. منچسترسیتی با گل رودری در اواسط نیمه دوم، اولین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را در تاریخ خود به دست آورد، در حالی که اینتر به خاطر فرصت از دست رفته لائوتارو، نتیجه را بدون گل دنبال می‌کرد. ضمن اینکه ضربه فدریکو دی‌مارکو به تیرک برخورد کرد و در لحظات پایانی ضربه سر لوکاکو، که می توانست بازی را به وقت اضافه بکشد، به راحتی هدر رفت.

ترکیب اینزاگی، در اولین ناک اوت پس از 7 برد متوالی، هنوز هم با سر بالا از استانبول بیرون می رود: در برابر شاید قوی ترین ترکیب جهان، برنامه تیمش عالی بود و حریف را برای مدت طولانی در قفس انداخت. هالند مخوف گل نزد، آچربی به خوبی او را کنترل کرد، اما در نهایت این گواردیولاست که لبخند می زند و سه گانه ای را که قبلاً با بارسلونا به دست آورده بود، کامل می کند.

اکنون یونایتد دیگر تنها تیم منچستری نیست که سه گانه را برده است. با این حال، اینتر با کسب دو جام فصل مهمی را سپری کرد. بازی امشب دومین فینال اروپایی آنها در دوره ریاست ژانگ پس از فصل 2019-2020 در لیگ اروپا بود که موفق به کسب عنوان قهرمان نشدند. در آتاتورک ناامیدی برای تماشاگران نراتزوری بسیار زیاد بود، اما در حالی که بازیکنان گریه می کردند، کوروا نورد آنها را تشویق کرد و برایشان آواز خواند.

بازی شطرنج گواردیولا آکه را به جای واکر به میدان برد اما شگفتی واقعی کنار گذاشتن ترکیب 1-4-2-3 بود که وقتی توپ را در اختیار نداشتند، 1-3-2-4 می‌شدند. اینطور که دفاع راست استونز (برای توقف دیمارکو) و گوندوغان در وسط به همراه رودری بازی کرد.

در میان بازیکنان منچسترسیتی در زمین، 6 بازیکن از فینال شکست خورده 2021 مقابل چلسی حضور داشتند: ادرسون، استونز، دیاز، گوندوغان، سیلوا و دی بروین. به همین دلیل میل به انتقام زیاد بود.

اینزاگی با ترکیب ادین ژکو در کنار لائوتارو مارتینز برای خط حمله پا به میدان گذاشته بود: تنها تفاوت ترکیب حضور مارسلو بروزوویچ به جای هنریک مخیتاریان بود که آمادگی کامل نداشت. همانطور که انتظار می رفت، فشار سیتی از همان ابتدای بازی شدید بود، اما اینتر به خوبی برابر این فشار پاسخ می‌داد: آنها منتظر حضور حریف در نیمه خودی نبودند و سعی کردند مانع از پیشرفت آنها شوند.

اولین موقعیت خطرناک توسط سیتی با حرکت انفرادی برناردو سیلوا در سمت راست ساخته شد که ضربه‌اش بسیار نزدیک به تیرک عمودی به بیرون رفت. متئو دارمیان در جریان بازی یک تنه با کوین دی بروینه می‌دوید تا به او فضا ندهد: اینزاگی می‌دانست که ارکستر گواردیولا نباید صدایش را بلند کند و اگر می‌خواهد مشکلی پیش نیاید باید وینگرها در موقعیت دفاع به درستی عقب بکشند، در در عین حال هرگز خیلی به عقب نیامدند حتی زمانی که انگلیسی‌ها به فرم اصلی برمی‌گشتند و با سه دفاع بازی می‌کردند.

با گذشت نیمی از نیمه اول، سیتیزن‌ها دو بار روی دروازه آندره اونانا خطرساز شدند: اول با ضربه هالند روی پاس زیبای کوین دی بروینه و سپس با ضربه خود دی بروینه اما دروازه بان نراتزوری خوب مقاومت کرد.

اینتر برای ایجاد خطر روی دروازه سیتی تلاش کرد و از طرف دیگر موقعیت‌های بازیکنان در زمین حفظ می‌شد تا مانع از ضدحملات سریع شوند. در همین حال خروج به دلیل آسیب دیدگی دی بروینه از ناحیه ران راست، یک نفس راحت برای اینتر و طرفدارانش بود.

فودن به جای او به میدان آمد و ترکیب سیتی را تهاجمی تر کرد اما سیتی تنها یک بار دیگر قبل از پایان نیمه اول با ضربه مانوئل آکانجی که بیرون از چارچوب بود، خطرساز شد. تساوی بدون گل در پایان نیمه اول باعث شد اینتر بفهمد که نه با مریخی ها، بلکه با حریفانی معمولی‌تر بازی می کند.

گل سرنوشت ساز رودری

نیمه دوم با همان ترکیب آغاز شد و این یک مزیت برای نراتزوری بود زیرا کیفیت سیتی بدون داشتن فضا انگار که در "قفس" زندانی شده بود. گواردیولا تماشاگران را تهییج کرد زیرا می‌دانست که فشار بیشتری لازم است اما وقتی بارلا هواداران اینتر را دور هم جمع کرد، فریاد سکوهای اینتر چشمگیرتر بود.

ژکو قبل از اینکه 15 دقیقه از نیمه دوم بگذرد از زمین خارج شد و اینزاگی کارت لوکاکو را بازی کرد؛ مربی قبل از ورود او را در آغوش گرفت. پس از اینکه آکانجی توپ را لو داد، مارتینز در موقعیت تک به تک می‌توانست گلزنی کند اما ضربه‌اش به پای ادرسون برخورد کرد و دفع شد.

گواردیولا روی زانوهایش به آسمان نگاه کرد و تقریبا شکرگزاری می‌کرد که چنین فرصتی گل نشد. این فرصت بود که سیتی را بیدار کرد، در نیمه حریف بیشتر در زمین اینتر حضور داشت و در دقیقه 23 نیمه دوم پیش افتاد: پاس برناردو سیلوا که به دست آچربی برخورد کرده بود با ضربه رودری وارد دروازه اینتر شد. اینتر تکان خورد اما با عصبانیت واکنش نشان داد. فقط 2 دقیقه بعد از گل، دی‌مارکو با ضربه سر به تیرافقی ضربه و ضربه مجدد او به پای لوکاکو برخورد کرد تا وارد دروازه نشود.

در 15 دقیقه بیشتر اینزاگی تمرکز بیشتری روی فعالیت وینگرها داشت و بلانوا را به جای باستونی (انتقال دیمارکو اسکالا در دفاع) و گوزنس را به جای دومفریس وارد ترکیب کرد اما سیتی همچنان حمله می‌کرد و اونانا موفق شد ضربه تک به تک فیل فودن را به خوبی مهار کند.

آخرین حمله اینتر با مخیتاریان و دی‌آمبروزیو در زمین بود اما در کنار گوزنس از فاصله نزدیک، لوکاکو نتوانست نتیجه بازی را به تساوی 1-1 تبدیل کند. اینتر دوباره تلاش کردد، اما به گل نرسید زیرا ادرسون ثابت کرد که دروازه بان بزرگی است. شاگردان اینزاگی با سر بالا زمین را ترک کردند اما این سیتی است که در آخر جشن گرفت.