این چه وقت مُردن بود دیه‌گو مارادونا
قهرمانی ناپولیتنها در سری آ یادآور افتخاری است که با کاپیتانی دیه‌گو مارادونا به دست آمده بود.
به گزارش ورزش سه، پس از آنکه آرژانتین در قطر 2022 قهرمان جهان شد، ناپولی هم امشب سری آ را گرفت.
پس کجایی دن دیه گوی وقت نشناس؟ هرچه خواستی در مستطیل سبز با توپ گرد کردی، نه حسرتی برای تو ماند نه برای هر تیمی که شماره دهش را پوشیدی اما قبول کن تو که بهترین زمان شناس همه ادوار تاریخ در هنگامه زدن ضربه به توپ بودی، در تایمینگ مرگ، خراب کردی. اشتباه پزشکی؟ قصور دکترها؟ نه اینها همه بهانه است تو فقط لازم بود چند سال بیشتر دوام بیاوری تا در دوحه، ببینی وارث پیراهنت چگونه بعد از سه دهه آن جام فراموش شده برای آرژانتین را بالای سر برد. در فینال جایت خالی بود، وقتی مسی جام را بوسید. شرط می بندم اولین نفر بودی که به سمتش می دویدی تا در آغوشش بگیری، شایدم به جای داماد سابقت، خودت ساقدوش کاپیتان میشدی در جشن قهرمانی. کاش آن روز بودی و تنها 5 ماه بعدش دوام می آوردی تا ببینی در ورزشگاهی که حالا همنامت شده، جنوبی های ناپل چگونه بعد از 33 سال جام را ربودند آن هم مقابل چشم همه آن شمالی های لعنتی! امشب جایت خالی بود، امشب تو باید مهم‌ترین فرد جشن قهرمانی ناپولی لقب می گرفتی!
مقابل دوربین امیر کوستوریتسا گفتی؛ اگر این گرد لعنتی نبود، تو بازیکن به مراتب بهتری میشدی! حیف و صد حیف که آن گرد سفید مرگ آنقدر تو را زود فرسود که در 60 سالگی قلبت بازنشسته شد. حقت بود جام سوم آلبی سلسته را از نزدیک ببینی. حق که نه قطعا سزاوار و سهم تو بود امشب در جشن جنوبی ها تا صبح برقصی و به سبک خاص خودت دیوانه بازی در بیاوری! حیف و صد حیف آقای دیه‌گو آرماندو مارادونای بزرگ و وقت نشناس! کاش دست کم تا 5 می 2023 دوام می آورد و می دید آنچه بعد آویختن کفش های هرگز دیگر نه تو مشاهده اش کردی نه احدی از این 7 میلیارد آدم روی کره خاکی. نمی گویم بیدار شو و ببین، حتی ادعا هم نمی کنم روحت از آن بالا نظاره گر این جام ها بوده و هست، نه! این کمترین حق تو بود با جسم سالمت بودی و یا دو چشمت می‌دیدی آنچه جهان کم کم در حال فراموش کردنش بود. نمی دانم دقیقا چند روز از وقتی که ورزشگاه ناپولی را به اسمت زدند می گذرد، اما راست است که می گویند حتی اسم مارادونا هم ناپولی را قهرمان می کند. کاش بودی و خودت این 2 جام را می‌دیدی. لعنت ابدی بر آن گرد سپیدی که فوتبال را اینچنین زود سیاه پوش کرد؛ لعنت.
مهدی طاهرخانی
