بررسی شاخص‌های بارداری در جمعیت زنان کشور ایران و عوامل تعیین‌کننده آن
پژوهشگران گروه ارتقای سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی مطالعه‌ای را با هدف «بررسی شاخص‌های بارداری در جمعیت زنان کشور ایران و عوامل تعیین کننده آن» انجام دادند.
به گزارش ایسنا، سلامت باروری طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی به حالتی از تندرستی کامل جسمی، روانی و اجتماعی (نه فقط فقدان بیماری) اطلاق می‌گردد، به طوریکه تمام موضوعات مرتبط با عملکرد و فرایندهای سیستم تولید مثل را شامل می شود. سلامت مادران از شاخص‌های مهم توسعه در کشورها محسوب می شود. در این راستا بررسی و سنجش شاخص های بارداری زنان و انطباق روند تغییرات آن ها با برنامه های سلامت مادران می تواند در ارزشیابی این برنامه ها و ارتقای برنامه های مذکور نقش ارزشمندی را ایفا نماید.
دکتر ژیلا صدیقی، عضو هیأت علمی گروه ارتقای سلامت پژوهشکده علوم بهداشتی درخصوص این مطالعه گفت: بارداری یکی از عوامل تاثیرگذار بر سلامتی زنان جامعه بوده و در این راستا مطالعه حاضر برای بررسی برخی مولفه‌های بارداری در زنان کشور ایران طراحی و اجرا شد. این مطالعه از نوع مقطعی بوده و معیارهای ورود به مطالعه شامل زنان متاهل گروه سنی باروری بوده که رضایت شرکت در مطالعه داشته و ساکن کشور ایران بودند. متغیرهای وابسته در این مطالعه شامل تولد زنده، مرده زایی، سقط جنین و سزارین بوده و حجم نمونه حدود ده هزار نفر برآورد شد. نمونه‌گیری به صورت چند مرحله‌ای (طبقه ای و خوشه ای) انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از یک پرسشنامه انجام شد که توسط پرسشگران تکمیل گردید.
در مطالعه حاضر 10 هزار و 547 زن از کل کشور مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن زنان 34.5 سال، میانگین «سن همسران زنان» 39.4 سال، میانگین «سن هنگام ازدواج زنان» 20.2 سال، میانگین «سن هنگام تولد اولین فرزند» 22 سال و میانگین تحصیلات زنان 10 سال بود. میانگین «تولد زنده» به ازای هر زن عبارت از 1.96 فرزند بود. نتایج نشان دادند که تعداد تولد زنده با افزایش «سن زنان» و «سن همسران زنان»، افزایش یافته و با افزایش «سن هنگام ازدواج زنان»، «سن هنگام تولد اولین فرزند» و «تحصیلات زنان»، کاهش می‌یابد. میانگین تولد زنده در زنان خانه‌دار و بازنشسته بیش از سایر گروه‌های شغلی است. افراد کم درآمدتر دارای «تولد زنده» بیشتری هستند و «تولد زنده» در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است. فراوانی «مرده زایی» 4.8 درصد زایمان ها برآورد شد.
تعداد «مرده زایی» با افزایش «سن زنان» و «سن همسران زنان»، افزایش یافته و با افزایش «سن هنگام ازدواج زنان»، «سن هنگام تولد اولین فرزند» و «تحصیلات زنان»، کاهش می‌یابد. مرده زایی با «شغل زنان»، «شغل همسران زنان» و «مذهب» ارتباط آماری معنی دار ندارد. افراد کم درآمدتر دارای «مرده زایی» بیشتری هستند و «مرده زایی» در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است. در این مطالعه فراوانی «سقط جنین» 18.2 درصد برآورد شد. سقط جنین با افزایش «سن زنان»، «سن همسران زنان» و «سن هنگام تولد اولین فرزند»، افزایش یافته و با افزایش «سن هنگام ازدواج زنان» و سطح «تحصیلات زنان» کاهش می‌یابد. سقط جنین در زنان دانش آموز / دانشجو کمتر از سایر گروه‌های شغلی است. سقط جنین با «شغل همسران زنان»، «مذهب» و «مناطق شهری / روستایی» ارتباط آماری معنی دار ندارد. سقط جنین در افراد کم درآمد، بیشتر است. فراوانی «زایمان سزارین» 42.1 درصد برآور شد. سزارین با افزایش «سن زنان»، «سن همسران زنان»، «سن هنگام ازدواج زنان»، «سن هنگام تولد اولین فرزند» و «تحصیلات زنان»، افزایش می یابد. سزارین در زنان شاغل و بازنشسته بیش از سایر گروه‌های شغلی است. سزارین با «شغل همسران زنان»، ارتباط آماری معنی دار ندارد. میانگین «سزارین» با کاهش «درآمد»، کاهش می یابد و در مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی است.
عضو هیأت علمی گروه ارتقای سلامت پژوهشکده علوم بهداشتی خاطر نشان کرد: بررسی روند شاخص های بارداری می‌تواند در شناسایی مشکلات، برنامه ریزی خدمات مورد نیاز و تخصیص بهینه منابع، نقش موثری داشته باشد و امید است که نتایج مطالعه حاضر تکمیل کننده اطلاعات مورد نیاز سیاست گذاران نظام سلامت باشد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، در این مطالعه دکتر محمود طاووسی، دکتر علی منتظری، دکتر رامین مظفری، دکتر محمد اسلامی، راحله رستمی و طاهره رستمی همکاری داشتند.
انتهای پیام