تاثیر میدان‌های الکترومغناطیس بر مایع آمنیوتیک
با توجه به اینکه میدان‌های الکترومغناطیس در زندگی روزمره حضور زیادی دارند، پژوهشگران دانشگاه گیلان در مطالعه‌ای تاثیر این میدان را بر مایع آمنیوتیک جنین موش بررسی کردند.
به گزارش ایسنا، مطالعات زیادی تاثیر میدان‌های الکترومغناطیسی را بر موجودات زنده نشان داده‌اند. با توجه به اهمیت آلفا - فیتوپروتئین در فرآیند تکوین و رشد و نمو جنین، پژوهشگران دانشگاه گیلان در مطالعه‌ای تاثیر میدان الکترومغناطیسی 1 میلی تسلا (50 هرتز) بر میزان این پروتئین در مایع آمنیوتیک موش را بررسی کردند.
میدان‌های الکترومغناطیس با حرکت بارهای الکتریکی ایجاد می‌شوند و انسان‌ها به میزان زیادی در معرض انواع این میدان‌ها قرار دارند. برخی از مطالعات تاثیر میدان‌های الکتریکی با فرکانس کم را بر عملکردهای سلولی تایید کرده‌اند.
مایع آمنیوتیک یک مایع غلیظ و شفاف است و برای رشد و نمو جنین اهمیت زیادی دارد. ترکیب مواد مایع آمنیوتیک در طی دوران بارداری تغییر می‌کند و پروتئین‌های موجود در آن تغییرات جنین و مادر را نشان می‌دهد. در دوران بارداری از این مایع برای تشخیص ناهنجاری‌های ژنتیکی جنین نیز استفاده می‌شود.
آلفا - فیتوپروتئین، یک گلیکوپروتئین است که توسط کیسه زرده و سلول‌های کبد، کلیه‌ها و دستگاه گوارش جنین تولید می‌شود. با بررسی میزان این پروتئین در مایع آمنیوتیک می‌توان ناهنجاری‌ها و نقایص جنینی را تشخیص داد.
شهین اسمعیل‌نژاد و فرهاد مشایخی پژوهشگران گروه زیست‌شناسی دانشگاه گیلان محققانی بودند که در این مطالعه مشارکت داشتند.
برای ایجاد میدان مغناطیسی از سولنوئید استفاده شد. سولنوئید، یک فنر پیچ‌خورده است که به دور یک هسته فلزی پیچیده شده است. برای این آزمایش از سولنوئید با فرکانس 50 هرتز و شدت 1 میلی تسلا استفاده شد.
30 موش باردار که در روزهای جنینی 15 و 17 بودند به سه گروه آزمایش، شم و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 5 ساعت داخل سولنوئید قرار گرفتند و گروه شم به همان میزان در داخل سولنوئید خاموش قرار داده شدند.
موش‌های باردار 24 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض میدان الکترومغناطیسی، تشریح شدند؛ مایع آمنیوتیک جنین آن‌ها جمع‌آوری شد و میزان پروتئین‌های داخل آن با روش «وسترن بلاتینگ» اندازه‌گیری شدند.
در این مطالعه مشخص شد که میدان الکترومغناطیسی یک میلی‌تسلا باعث افزایش بیان آلفا - فیتوپروتئین می‌شود. به گفته پژوهشگران مطالعه، این موضوع ممکن است به دلیل تغییر در بیان ژن این پروتئین و یا تغییر نفوذپذیری در سد خونی - جفتی باشد. برای نتیجه‌گیری بهتر باید بررسی‌های بیشتری انجام گیرد.
نتایج این مطالعه تابستان سال جاری (1399) به صورت مقاله علمی پژوهشی در فصل‌نامه «یافته‌های نوین در علوم زیستی» وابسته به دانشگاه خوارزمی منتشر شده است.
انتهای پیام