تاخوردن RNA ممکن است برای توسعه ابزار‌های ضدویروسی به کار آید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران روشی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان تاخوردگی RNA را مطالعه کرد. نتایج بررسی تاخوردگی در ایجاد روش‌های جلوگیری از آلودگی ویروسی به ویژه برای مقابله با ویروس ایدز موثر است. اسید ریبونوکلئیک (RNA) با تاخوردن و ایجاد ساختار‌های پیچیده این امکان را فراهم می‌کند که به طور خاص با سایر مولکول‌های موجود در سلول تعامل داشته باشد. در HIV-1، اختلاف بسیار کم در این تاخوردگی RNA می‌تواند در تعیین اینکه آیا RNA ویروسی امکان تکثیر دارد یا خیر، مهم باشد. به تازگی محققان در موسسه هلمولتز وورزبورگ روشی توسعه داده‌اند که با استفاده از آن می‌توان به مطالعه ساختار RNA با یک فناوری توالی‌یابی جدید پرداخت. یافته‌های آن‌ها می‌تواند به طراحی ابزار ضد ویروسی کمک کند. نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در مجله Nature Methods منتشر شده است. ویروس‌های نقص ایمنی انسان (HIV) میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را آلوده کرده است. این بیماری از زمان وقوع بیماری در دهه 1980 منجر به مرگ و میر نزدیک به 40 میلیون نفر شده است. چندین دهه است که دانشمندان در حال تحقیق در مورد درمان‌های ضد ویروسی احتمالی هستند. پاتریک بون می‌گوید: «روش جدید ما می‌تواند تغییرات ساختاری بین RNA‌های بسیار مشابه، حتی مواردی را که از طریق splicing ایجاد شده، تشخیص دهد. در ارگانیسم‌های بالاتر، splicing باعث ایجاد تنوع پروتئین می‌شود، اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که با تولید ساختار‌های جدید RNA، splicing می‌تواند به عملکرد بیولوژیکی کمک کند.» یافته‌های فعلی با بهبود یک فناوری برای اندازه‌گیری نحوه تاخوردن RNA در سلول بدست آمده است. بسیاری از دانشمندان تلاش کرده‌اند ساختار‌های HIV-1 RNA را به صورت splicing و unsplicing مورد بررسی قرار دهند، اما این امر چالش برانگیز بوده است، زیرا فن آوری‌های قبلی فقط ساختار RNA را در قطعات کوچک اندازه‌گیری می‌کنند. دانشمندان اکنون برای مطالعه کامل ساختار RNA نوعی توالی‌یابی را به کار گرفتند و از آن استفاده کرده‌اند تا نشان دهند که چگونه ویروس HIV-1 از RNA خود برای تبدیل شدن به یک ذره ویروسی آلوده‌کننده استفاده می‌کند. گریبلینگ بورر از محققان این پروژه می‌گوید: «RNA‌های تقسیم شده برخی از ویژگی‌های ساختاری مورد نیاز برای بسته‌بندی شدن را ندارند، بنابراین برخی از ورژن‌های ترکیبی RNA امکان بسته‌بندی شدن ندارند.» ردموند اسمیت می‌گوید: «درک این مکانیسم یک گام اساسی در توسعه ابزار‌های ضد ویروس‌های جدید در برابر طیف گسترده‌ای از ویروس‌ها است.» علاوه بر این محققان معتقدند که روش آن‌ها برای حوزه‌های مختلفی از زیست‌شناسی مولکولی در آینده مفید خواهد بود.