توصیه امام رضا (ع) برای روزهای پایانی ماه شعبان | دعا و اعمال مخصوص اواخر ماه شعبان
امام رضا (ع) در حدیثی می‌فرماید: بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوی خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را برای خدا خالص کرده باشی.
امام رضا (ع) در حدیثی می‌فرماید: بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوی خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را برای خدا خالص کرده باشی.
امروز یکشنبه 21 اسفند و 19 شعبان المعظم است، ماهی که وقتی فرا می‌رسید، امام سجاد (ع) اصحاب خود را فرا می‌خواند و به بیان نکاتی درباره فضائل این ماه می‌پرداخت و می‌فرمود: «هر کسی برای محبت پیامبر و تقرب به خداوند، ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند او را در روز قیامت مشمول کرامت خود می‌کند و بهشت را بر او لازم می‌کند. ماهی که پیامبر اکرم (ص) درباره آن فرمود این ماه، ماه من است، پس در آن بسیار استغفار کنید و بر محمد و آل او صلوات بفرستید.
حال به تدریج به روزهای پایانی ماه شعبان نزدیک می شویم، ماهی که بسیار می‌توانستیم از آن بهره ببریم و به مهمانی خداوند برویم. به همین مناسبت به توصیه‌ای از امام رضا (ع) برای روزهای پایانی ماه شعبان اشاره می‌کنیم:
ایشان در حدیثی می‌فرماید:
ابَوُالصلت هَروی روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا (ع) رفتم. حضرت فرمود: که ای ابوالصَلت! بیشتر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است، پس جبران کن کوتاهی‌هایی را که در ایام گذشته این ماه کردی، در آن چه از این ماه مانده است.
بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوی خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را برای خدا خالص کرده باشی.
و امانتی بر گردن خود باقی مگذار مگر آنکه آن را ادا کنی و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنی نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنی....
تقوای الهی را پیشه کن و در پنهان و آشکار امور خود بر خدا توکل کن زیرا هرکه بر خدا توکل کند خدا او را بس است.
و بسیار بخوان در بقیه این ماه این دعا را:
«اللهُمَ اِن لَم تَکُن غَفَرتَ لَنا فیما مَضی مِن شَعبانَ فَاغفِر لَنا فیما بَقِیَ مِنهُ»
(خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده‌ای در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان)
به درستی که حق تعالی در این ماه، بنده های بسیاری را از آتش جهنم به حرمت ماه مبارک رمضان آزاد می گرداند.
متن کامل روایت؛
عَن عَبدِ السَلَامِ بنِ صَالِح الهَرَوِیِ قَالَ دَخَلتُ عَلَی أَبِی الحَسَنِ عَلِیِ بنِ مُوسَی الرِضَا (ع) فِی آخِرِ جُمُعَه مِن شَعبَانَ فَقَالَ لِی: یَا أَبَا الصَلتِ اِنَ شَعبَانَ قَد مَضَی أَکثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَه مِنهُ فَتَدَارَک فِیمَا بَقِیَ مِنهُ تَقصِیرَکَ فِیمَا مَضَی مِنهُ وَ عَلَیکَ بِالاِقبَالِ عَلَی مَا یَعنِیکَ وَ تَرکِ مَا لَا یَعنِیکَ وَ أَکثِر مِنَ الدُعَاءِ وَ الِاستِغفَارِ وَ تِلَاوَهِ القُرآنِ وَ تُب اِلَی اللَهِ مِن ذُنُوبِکَ لِیُقبِلَ شَهرُ اللَهِ اِلَیکَ وَ أَنتَ مُخلِص لِلَهِ عَزَ وَ جَلَ وَ لَا تَدَعَنَ أَمَانَهً فِی عُنُقِکَ اِلَا أَدَیتَهَا وَ لَا فِی قَلبِکَ حِقداً عَلَی مُؤمِن اِلَا نَزَعتَهُ وَ لَا ذَنباً أَنتَ مُرتَکِبُهُ اِلَا قَلَعتَ عَنهُ وَ اتَقِ اللَهَ وَ تَوَکَل عَلَیهِ فِی سِرِ أَمرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ وَ مَن یَتَوَکَل عَلَی اللَهِ فَهُوَ حَسبُهُ اِنَ اللَهَ بالِغُ أَمرِهِ قَد جَعَلَ اللَهُ لِکُلِ شَی‌ء قَدراً وَ أَکثِر مِن أَن تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِن هَذَا الشَهرِ اللَهُمَ اِن لَم تَکُن قَد غَفَرتَ لَنَا فِی مَا مَضَی مِن شَعبَانَ فَاغفِر لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنهُ فَاِنَ اللَهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یُعتِقُ فِی هَذَا الشَهرِ رِقَاباً مِنَ النَارِ لِحُرمَهِ شَهرِ رَمَضَان.
منبع: عیون اخبار الرضا، ج2، ص 51
توجه کردن به دستورات و سفارشات اهل‌بیت (ع) ما را در زمره یاران آن بزرگواران قرار می‌دهد. با اینکه راه سخت و دشوار است، اما با فرهنگ رفاقتی که از اهل‌بیت (ع) سراغ داریم «یَا رَفِیقَ مَن لا رَفِیقَ لَهُ»، با دستگیری از ما، ضعف و سستی‌هایمان را می‌پوشانند.
امام رضا (ع) در حدیثی می‌فرماید: بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوی خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را برای خدا خالص کرده باشی.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، امروز دوشنبه اول خردادماه و 25 شعبان المعظم است، ماهی که وقتی فرا می‌رسید، امام سجاد (ع) اصحاب خود را فرا می‌خواند و به بیان نکاتی درباره فضائل این ماه می‌پرداخت و می‌فرمود: «هر کسی برای محبت پیامبر و تقرب به خداوند، ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند او را در روز قیامت مشمول کرامت خود می‌کند و بهشت را بر او لازم می‌کند. ماهی که پیامبر اکرم (ص) درباره آن فرمود این ماه، ماه من است، پس در آن بسیار استغفار کنید و بر محمد و آل او صلوات بفرستید.
حال به تدریج به روزهای پایانی ماه شعبان نزدیک می شویم، ماهی که بسیار می‌توانستیم از آن بهره ببریم و به مهمانی خداوند برویم. به همین مناسبت به توصیه‌ای از امام رضا (ع) برای روزهای پایانی ماه شعبان اشاره می‌کنیم:
ایشان در حدیثی می‌فرماید:
ابَوُالصلت هَروی روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت امام رضا (ع) رفتم. حضرت فرمود: که ای ابوالصَلت! بیشتر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است، پس جبران کن کوتاهی‌هایی را که در ایام گذشته این ماه کردی، در آن چه از این ماه مانده است.
بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است، دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون کن و به سوی خدا از گناهان خود توبه کن تا وقتی ماه مبارک فرا رسید، خود را برای خدا خالص کرده باشی.
و امانتی بر گردن خود باقی مگذار مگر آنکه آن را ادا کنی و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنی نباشد مگر اینکه آن را از دل بیرون کنی....
تقوای الهی را پیشه کن و در پنهان و آشکار امور خود بر خدا توکل کن زیرا هرکه بر خدا توکل کند خدا او را بس است.
و بسیار بخوان در بقیه این ماه این دعا را:
«اللهُمَ اِن لَم تَکُن غَفَرتَ لَنا فیما مَضی مِن شَعبانَ فَاغفِر لَنا فیما بَقِیَ مِنهُ»
(خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده‌ای در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان)
به درستی که حق تعالی در این ماه، بنده های بسیاری را از آتش جهنم به حرمت ماه مبارک رمضان آزاد می گرداند.
متن کامل روایت؛
عَن عَبدِ السَلَامِ بنِ صَالِح الهَرَوِیِ قَالَ دَخَلتُ عَلَی أَبِی الحَسَنِ عَلِیِ بنِ مُوسَی الرِضَا (ع) فِی آخِرِ جُمُعَه مِن شَعبَانَ فَقَالَ لِی: یَا أَبَا الصَلتِ اِنَ شَعبَانَ قَد مَضَی أَکثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَه مِنهُ فَتَدَارَک فِیمَا بَقِیَ مِنهُ تَقصِیرَکَ فِیمَا مَضَی مِنهُ وَ عَلَیکَ بِالاِقبَالِ عَلَی مَا یَعنِیکَ وَ تَرکِ مَا لَا یَعنِیکَ وَ أَکثِر مِنَ الدُعَاءِ وَ الِاستِغفَارِ وَ تِلَاوَهِ القُرآنِ وَ تُب اِلَی اللَهِ مِن ذُنُوبِکَ لِیُقبِلَ شَهرُ اللَهِ اِلَیکَ وَ أَنتَ مُخلِص لِلَهِ عَزَ وَ جَلَ وَ لَا تَدَعَنَ أَمَانَهً فِی عُنُقِکَ اِلَا أَدَیتَهَا وَ لَا فِی قَلبِکَ حِقداً عَلَی مُؤمِن اِلَا نَزَعتَهُ وَ لَا ذَنباً أَنتَ مُرتَکِبُهُ اِلَا قَلَعتَ عَنهُ وَ اتَقِ اللَهَ وَ تَوَکَل عَلَیهِ فِی سِرِ أَمرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ وَ مَن یَتَوَکَل عَلَی اللَهِ فَهُوَ حَسبُهُ اِنَ اللَهَ بالِغُ أَمرِهِ قَد جَعَلَ اللَهُ لِکُلِ شَی‌ء قَدراً وَ أَکثِر مِن أَن تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِن هَذَا الشَهرِ اللَهُمَ اِن لَم تَکُن قَد غَفَرتَ لَنَا فِی مَا مَضَی مِن شَعبَانَ فَاغفِر لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنهُ فَاِنَ اللَهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یُعتِقُ فِی هَذَا الشَهرِ رِقَاباً مِنَ النَارِ لِحُرمَهِ شَهرِ رَمَضَان.
منبع: عیون اخبار الرضا، ج2، ص 51
توجه کردن به دستورات و سفارشات اهل‌بیت (ع) ما را در زمره یاران آن بزرگواران قرار می‌دهد. با اینکه راه سخت و دشوار است، اما با فرهنگ رفاقتی که از اهل‌بیت (ع) سراغ داریم «یَا رَفِیقَ مَن لا رَفِیقَ لَهُ»، با دستگیری از ما، ضعف و سستی‌هایمان را می‌پوشانند.