تونالی: بعد از ماجرای شرط‌بندی انسانی متفاوت شدم
هافبک ایتالیایی تیم فوتبال نیوکاسل درباره اشتباهی که او را یک فصل تمام از حضور در رقابت‌های فوتبال محروم کرد، توضیح داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، بازگشت ساندرو تونالی به تیم ملی ایتالیا و تأثیرگذاری او در میانه میدان روی عملکرد آتزوری در دو بازی نخست این تیم در لیگ ملت‌های اروپا نشان داد که چرا غیبت او ضربه‌ای سنگین به لاجوردی‌پوشان بود. سال گذشته بود که افشای فعالیت برخی از فوتبالیست‌های ایتالیایی در سایت‌های شرط‌بندی جنجالی در کالچو به راه انداخت و نتیجه آن محرومیت دو تن از سرشناس‌ترین آنها، نیکولو فاجولی از یوونتوس و ساندرو تونالی از نیوکاسل (به سبب تخلفاتی که در دوران حضورش در میلان مرتکب شد) بود. در میان این دو نفر هم محرومیت تونالی سنگین‌تر و 10 ماهه بود (سه ماه بیشتر از محرومیت فاجولی) و علاوه بر آن به پرداخت 20 هزار یورو محکوم شد. تنها وجه اشتراک مجازات این دو نفر شرکت در دوره های ترک اعتیاد به قمار و شرط‌بندی بود.
تونالی که ماه گذشته محرومیتش به پایان رسید و به ترکیب نیوکاسل و تیم ملی ایتالیا برگشت، درباره اشتباهی که به گفته خودش او را متحول کرد به شبکه اسکای اسپورتس گفت: زندگی من به قبل و بعد از آن اشتباه تقسیم می‌شود. در آن روزها فقط خودم را می‌دیدم و به ارتباط گرفتن با سایر مردم حتی در تمرینات، حتی با اعضای کادر فنی میلی نشان نمی‌دادم. الان اما کاملاً فرق کرده‌ام. هر روزم از روز قبل متفاوت است به خصوص با مربیان و هم‌تیمی‌ها چون الان می‌دانم اینکه یک نفر هر روز با سایرین ارتباط بگیرد و صحبت کند، طبیعی است. وقتی به زمین تمرینی می‌آیم با همه از مربیان تا بازیکنان گرم می‌گیرم. قبل از این 10 ماه، آدمی دیگر بودم. در زندگی شخصی و حرفه‌ای‌ام دو آدم کاملاً متفاوت بودم. الان فقط یک شخصیت دارم؛ هرجا باشم، چه مشغول صحبت با مربی تیم باشگاهی، چه در تیم ملی یا... فرقی نمی‌کند. در این 10 ماهی که محروم بودم، متوجه شدم که باید اینگونه باشم.
اسپالتی: عملکرد تونالی فوق‌العاده بودتونالی ادامه داد: دلم برای فوتبال، حال و هوای استادیوم و احساسی که هنگام رفتن به زمین به من دست می‌دهد، تنگ شده بود. الان اما برگشته‌ام و به نظر خودم هم بازگشت خوبی داشته‌ام. جشن گرفتن در کنار هواداران بعد از بازی اول احساسی فوق‌العاده داشت.
ستاره ایتالیایی در پایان فاش کرد که در دوران محرومیت کدامیک از هم‌تیمی‌هایش در نیوکاسل بیشتر از همه حامی‌اش بودند. او در این باره اظهار داشت: برونو (گیمارش) و جوئلینتون در دوره‌ای که محروم بود، هر روز هوایم را داشتند. کایران تریپیر و جمال (لاسلس) هم همین‌طور. این چهار نفر شاید بزرگترین حامیان من بودند.