جشنواره شانزدهم نواحی نوا سازِ وحدت در عین کثرت است
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امیرحسین سمیعی مدیرکل دفتر امور موسیقی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی همزمان با آغاز مرحله ملی شانزدهمین جشنواره ملی موسیقی نواحی ایران پیامی را منتشر کرد. در متن پیام امیرحسین سمیعی آمده است: «اگر فرهنگ و هنر دیرینهترین عامل همگرایی مردمی و توانمندترین مولفه هویت ملی وشخصیت ایمانی مردمان این سرزمین سربلند باشد؛ بی تردید باید از موسیقی به عنوان فراگیرترین...
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امیرحسین سمیعی مدیرکل دفتر امور موسیقی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی همزمان با آغاز مرحله ملی شانزدهمین جشنواره ملی موسیقی نواحی ایران پیامی را منتشر کرد. در متن پیام امیرحسین سمیعی آمده است: «اگر فرهنگ و هنر دیرینهترین عامل همگرایی مردمی و توانمندترین مولفه هویت ملی وشخصیت ایمانی مردمان این سرزمین سربلند باشد؛ بی تردید باید از موسیقی به عنوان فراگیرترین مولفه این هویت اجتماعی در تاریخ فرهنگی پرفراز و نشیب این سامان یاد کرد. از این منظر شناسایی درست وارزشمند این عرصه و تبیین ارزشهای واقعی موسیقی نواحی و جان مایههای مکتبی این گونه هنری از جمله نیایشها و ستایشهای خدا محور و مدح خالصانه فضایل انسان ساز اولیا الهی و شرح اموزههای روحبخش اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در کنار بازشناسی ظرفیتها و قابلیتهای این حوزه قوام یافته در پهنه فرهنگی ایران اسلامی، ضرورتی فراتر از یادآوریهای فصلی و سلیقههای فردی و دغدغههای گروهی است. این مهم علاوه براهمیت و اعتبار ذاتی، از آن روی تاملی مضاعف میخواهد که توانسته است نگرش محوری نوبت شانزدهم برگزاری جشنواره موسیقی نواحی کشور، یعنی تحقق راهبرد اصولی دولت مستقر، مبنی برعدالت فرهنگی و مردمی شدن هنر و گسترش اقلیمی مخاطبان و استعدادهای پیدا و پنهان این حوزه و نهایتا حرکت در مسیر ضروری «بازسازی فرهنگی» از طریق ذائقه شنیداری مخاطبان تشنه تماشای این هنر، از لایه تفوق موسیقی روزمره به مرتبه تامل در موسیقی ناب را سامان بخشد. نگرشی که خود را پس از شناسایی برگزیدگان منطقهای خود، اینک در گستره ملی و در رنگین کمانی گوش نواز از تنوع ریتم و ساز و کلام و پوشش و کسوت، به مشتاقان صمیمی خود مینمایاند. نکته ضروری بررسی نتایج تغییر رویکردهای این نوبت از این جشنواره و کیفیت هنری اجراهای صحنهای وغنای پژوهشهای ارایه شده و همچنین دستاوردهای پایدار یا مقطعی آن را به فرصتی پس از برگزاری و صد البته نگاه اندیشه ورز و نقدهای منصفانه و گشایشگر کارشناسان این حوزه باید سپرد. اما آنچه هم اینک در پیش روی همگان مرور میشود، گسترهای شریف و شوق پرطنینی است که از تداوم و پویایی موسیقی نواحی، به عنوان مقولهای زنده و جریان ساز، روایتهایی گرم و نزدیک دارد و در فواصل رنگارنگ تار و پود موسیقایی خود، یکپارچگی «ایران فرهنگی» از روزگاران دیرین تا امروز این سرزمین را در نهایت اصالت و شکوه، به گوش جان میرساند و به روشنی میتوان شایستگی و زیبایی ظرفیتهای این حوزه، برای گسترش مرزهای فرهنگی مان و عمق بخشی هنرمندانه به مولفههای آیینی و ارزشهای آرمانی و عقیدتی مردم این کشور را به گونهای روز افزون، شاهد و ناظر بود. با تمامی ایمان، توفیق تمامی همراهان و همدلان این رویداد صمیمی و مغتنم را از درگاه ایزد متعال، امید برده و فردایی بهتربرای افقهای رو به روی موسیقی این مرز پرگهر را آرزومندم.»