جنگ علیه تروریسم؛ ابزاری برای غفلت از اجرای قوانین بشر دوستانه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: بدون اینکه منکر مشروعیت واکنش به تهدیدات حملات تروریستی شویم، یک مشکل اصلی جنگ علیه تروریسم آن است که دیگر چالشها و خطرات مهم تر یا به همان اندازه پر اهمیت به امنیت انسانی را نادیده می گیرد.

محسن صادق آبادی ادامه داد: برای صدها میلیون نفر از انسانها در دنیا امروز مهمترین منبع عدم امنیت، فقر شدید است نه تهدید تروریستی.

وی افزود: اعلامیه جهانی حقوق بشر و کل چارچوب حقوق بشر مبتنی بر غیرقابل تفکیک بودن حقوق بشر است که نه تنها حقوق مدنی و سیاسی بلکه حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز در بر می گیرد. اگر قرار است تروریسم کنترل شود باید مغایرتهای میان این تعهدات حقوق بشری و واقعیتهای زندگی بیش از 1/6 جمعیت جهان از میان برداشته شود.

این کارشناس تصریح کرد: هر انسانی مستحق استانداردی از زندگی است که سلامتی و رفاه او نظیر غذا، مسکن و بهداشت را میسر سازد اما اکنون روزانه بیش از 3 هزار کودک آفریقایی از مالاریا جان می دهند. تنها درصد کوچکی از میلیون ها بیمار مبتلا به ایدز به مراقبتهای بهداشتی و داروهایی که برای ادامه زندگی لازم است دسترسی دارند.

صادق آبادی ادامه داد: بسیاری از دولتها پذیرفته اند که اعلامیه اهداف توسعه هزاره از قبیل کاهش مرگ و میر اطفال و کودکان، آموزش ابتدایی برای تمام کودکان، به نصف رساندن تعداد افراد فاقد آب سالم و بهداشتی محقق شود، اما طبق گزارشهای بانک جهانی این اهداف تحقق نخواهد یافت و این امر تا اندازه ای معلول آن است که جنگ علیه تروریسم توجه و منابع را از مسائل مربوط به توسعه بلند مدت دور کرده است.

این کارشناس تاکید کرد: چگونه می توانیم بدون گسترش آموزش در سطح جهان، چالشهای خشونت آمیز به نظم جهانی موجود را از بین ببریم؟ بدون آموزش و ارتباط مسالمت آمیز بین افراد، "جنگ علیه تروریسم" تنها موفق به خلق نسلهای جدیدی از جنگجویان می شود.

صادق آبادی گفت: چرا به تروریسم توجهی بیشتر از فاجعه خشونت علیه زنان می شود؟ میلیونها زن روزانه تهدید می شوند اما هیچ جنگی برای خشونت علیه زنان آغاز نمی شود. تردیدی نیست که این مشکل بسیار شایع تر از خشونت تروریستی است و مستمرا موجب می شود که زنان در هر گوشه جهان احساس ناامنی کرده و شهروندان درجه دو شوند.

وی ادامه داد: اگر مقداری از منابع و توجهی که به جنگ علیه تروریسم اختصاص یافته است به ریشه کنی فقر یا رفع خشونت علیه زنان تخصیص یابد آیا جهان امن تر نخواهد بود؟ پاسخ گفتن به این پرسش آسان نیست، اما به نظر می رسد که "جنگ علیه تروریسم" موجب شده هر گونه بحث و اقدام جدی در خصوص دیگر عوامل عدم امنیت انسانی، اهمیت خویش را از دست بدهد.

این کارشناس افزود: امنیت حقیقی بستگی به این دارد که همه جمعیت جهان در سیستم بین المللی نقش داشته و بدون توجه به نژاد، جنسیت، مذهب یا هر گونه وضعیت دیگر از حقوق بنیادین که اعلامیه جهانی حقوق بشر وعده داده است بهره مند شوند.

صادق آبادی تصریح کرد: "جنگ علیه تروریسم" با بی توجهی به دیگر دلایل عدم امنیت انسانی یا تضعیف این چشم انداز، هنجارهای حقوق بشری که امنیت انسانی برای همه افراد بشر را وعده می دهند را مورد تهدید قرار می دهد.

وی گفت: خطر تروریسم واقعی است و نمی توان به آن بی توجه بود اما نباید موجب شود که دولتها از دیگر خطراتی که به همان اندازه جنگ علیه تروریسم اهیمت دارند، غافل شوند.

کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: در عین اصرار بر رعایت استانداردهای حقوق بشری و حقوق بشر دوستانه موجود در "جنگ علیه تروریسم" و اعلام هشدار در خصوص شیوه این جنگ، نباید از خطرات شبکه های بین المللی و از اشخاصی که تمایل دارند به اعمال کشتار جمعی دست زنند غافل شد.

صادق آبادی افزود: مهم ترین نگرانی خطر جدیی است که از ناحیه شیوه فعلی "جنگ علیه تروریسم" به حاکمیت قانون و اعتبار استانداردهای حقوق بین المللی و حقوق بشردوستانه وارد می آید، در واقع نیازی نیست که "جنگ علیه تروریسم" این گونه انجام شود.

وی در خاتمه خاطر نشان کرد: استانداردهای موجود می توانند با لحاظ کردن واقعیت های جدید و بدون غفلت از اصول بنیادین حقوق بشر، تعادلی مناسب میان آزادی و امنیت ایجاد کنند. بی توجهی به این اصول در مواجهه با تهدیدات تروریستی در جنگ علیه تروریسم نه تنها تاثیر عکس دارد بلکه به مرتکبان اقداماتی همچون حملات 11 سپتامبر و 11 مارس پیروزی غیر منصفانه ای اعطا می کند.

انتهای پیام /