"حج" از عبادتهای پرارزش و پرثواب است + فیلم
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه یکی از عبادتهای پرثواب و پرارزش، حج است، گفت: این سفر نوعی گریختن از گناه و نفس است و خداوند پذیرش توبه در این سفر را تضمین کرده است.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، حجتالاسلام والمسلمین ناصر رفیعی با بیان اینکه یکی از عبادتهای پرثواب و پرارزش، حج است، اظهار کرد: گرچه به جا آوردن آن برای همه واجب نیست و مختص افرادی است که استطاعت دارند اما افرادی که به این سفر مشرف میشوند باید بدانند این عبادت عظیم و حاجی چه جایگاهی دارند.
وی به بیان چند روایت درباره حج پرداخت و گفت: طبق روایتی «لیس للحجَهِ المبرورهِ ثواب الَا الجنهُ» یک حج مقبول، ثوابش چیزی جز بهشت نیست؛ همه میدانیم که بهشت خیلی ارزش دارد و خداوند نیز در قرآن درباره شهدا میفرماید: بِأَنَ لَهُمُ الجَنَهَ و در روایت دیگری داریم یک حج مقبول بالاتر از آزاد کردن 70 برده است، همچنین در بعضی از نَقلها نیز داریم که یک حج مقبول پاداشش قابل شمارش نیست.
رفیعی ادامه داد: علاوه بر این همه میدانید که طبق آنچه در قرآن آمده، خداوند برای افرادی که نماز شب می خوانند، نور چشمی قرار داده و یا درباره روز گرفتن فرموده است که پاداش روزهدار را خودم میدهم؛ درباره حج هم چنین تعبیرهایی داریم.
وی افزود: وجود مقدس امام سجاد (ع) در روایت زیبایی فرمودهاند که حق حج بر گردن شما این است که بدانید شما مهمان خدا هستند؛ بنابراین افرادی که خود را برای مناسک حج آماده میکنند بدانند که به تعبیر امام سجاد (ع)، به سوی خدا حرکت میکنند. علاوه بر این، فرمودهاند که این سفر نوعی گریختن از گناه و نفس است و خداوند پذیرش توبه در این سفر را تضمین کرده است. بر همین اساس هم در روایت داریم کسانی که از عرفه بازمیگردند شک و تردید نداشته باشند که آمرزیده شدهاند.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه این روایات اهمیت سفر با ارزش حج را میرساند، تصریح کرد: برخی افراد این شبهه را مطرح میکنند که نباید برای این سفر که حاکمان کشوری که به آن عزیمت میشود از نظر ما افراد صالحی نیستند، پولی هزینه کرد، این در حالی است که ائمه (ع) در زمان حاکمان ستمگر به سفر حج مشرف میشدند؛ مگر امام سجاد (ع) که چندین مرتبه به حج مشرف شدند در زمان حاکمان نبوی نبود؟ مگر امام کاظم (ع) یا امام رضا (ع) در زمان هارونالرشید به این سفر مشرف نشدند؟
وی گفت: بنابراین باید این شبه را از ذهن بیرون کرد و به این نکته توجه داشت که انسان در این سفر، حرکت، رشد و تعالی و ترقی داشته باشد که البته تحقق آن یک شرایطی میطلبد که به آن نیز اشاره خواهیم کرد.