حسین انتظامی؛ کارشناس یا نیروی سیاسی در میزگردها؟

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، سایت نزدیک به آقای حسین انتظامی از کارشناسان حوزه ارتباطات و فرهنگ، مطلبی در مدح او منتشر کرده و نوشته است که به حسین انتظامی رای ندهید، او کاندیدای ریاست‌جمهوری نیست!

در حماسه‌ی عجیبی که این سایت سروده، با اشاره به نوع حضور آقای انتظامی نوشته که برخی با توجه به نوع حضور او در میزگردها ممکن است به وی رای بدهند ولی باید بدانند که او کارشناس میزگرد است نه نامزد!

ظاهر این نوشته، مداحی از آقای انتظامی است ولی باطن آن می‌تواند به این نقد درست به آقای انتظامی کمک کند که او عملاً در برخی بخش‌ها از نقش خود خارج شده و به جای آنکه نقش کارشناس را داشته باشد، به عنوان یک نیروی سیاسی فعالیت می‌کند.

این نوع تغییر دادن نقش‌ها، همان چیزی است که دوستان آقای انتظامی به آن تدلیس می‌گویند! آقای انتظامی حتماً در چارچوب دیدگاه‌های خود، کارشناس محترمی است، اما اگر صداوسیما او را به عنوان یک کارشناس دعوت کرده، قاعدتاً اخلاق انتخاباتی حکم می‌کند که او در همان نقش وارد صحنه بشود، نه آنکه نمایندگی سیاسی و انجام پروژه‌های سیاسی عده‌ای دیگر را برعهده بگیرد.

اینکه آقای انتظامی سوالات جدی بپرسد و حتی با نامزدها درباره دیدگاه‌هایشان چالش کند اتفاقاً خیلی امر جالبی است. اصلاً نفسِ همین میزگردهای انتخاباتی در برنامه‌های امسال یکی از نقاط قوت صداوسیما بوده و تمایزهایی را ایجاد کرده است؛ اگرچه غیر از آقای انتظامی یکی دیگر از کارشناسان هم برای برخی دیگر از نامزدها نقشی مشابه هوادار و نماینده ستاد بازی می‌کنند!

مثلاً اینکه آقای انتظامی از آقای امیرحسین قاضی‌زاده بپرسد که اگر در ادامه در رقابت‌ها می‌مانید از شما سوال کنم و اگر نمی‌مانید، نپرسم، به نوعی تحت فشار قراردادن این نامزد برای اجرای سیاست‌هایی است که به نفع نامزد مورد علاقه پزشکیان است! در حالی که چنین رسالتی به لحاظ کارشناسی برعهده‌ی آقای انتظامی نیست و بلکه احتمالاً برعکس این موضوع به وی تاکید شده است؛ یعنی نگاه کارشناسی داشتن و کمک به مردم برای انتخاب بهتر و نه ضرورتاً کمک به یک ستاد انتخاباتی!

اینکه آقای انتظامی نظرش به برخی نامزدها مثبت‌تر است هم چیز عجیب و غریب و بدی نست؛ قاعدتاً هرکدام از آن کارشناسان در ذهن خود یکی از نامزدها را بهتر می‌دانند، اما انصاف، اخلاق و عدالت حکم می‌کند که آنگونه رفتار کنند که مردم بتوانند واقعاً بهترین انتخاب را از طریق مقایسه ی دیدگاه‌ها داشته باشند.

البته این کار دشواری است؛ اما حتماً آقای انتظامی با علم به این دشواری این نقش را پذیرفته است. بنابراین، تغییر نقش در وسط میدان، مثل این است که داورها و یا کمک‌داورها و یا حتی ناظرین یک بازی، به یک باره نقش هوادار و بوقچی یک تیم یا فرد را هم برعهده بگیرند. کارشناس بوقچی نیست، باید به نقشش اول از همه خودش احترام بگذارد. حتی اگر فرد محترمی مثل آقای انتظامی باشد.