درس‌هایی از گرجستان؛ / ضرورت ساماندهی اعزام‌های کاراته ایران
موفقیت کاراته ایران در رقابت‌های لیگ کاراته وان گرجستان با اتفاق تلخی همراه بود که نیاز به ساماندهی اعزام‌های کاراته‌کاهای ایران از سوی فدراسیون را جدی‌تر کرد.
به گزارش"ورزش سه" و به نقل از تسنیم، رقابت‌های لیگ جهانی کاراته وان سری A، هفته گذشته در تفلیس گرجستان برگزار شد و تیم کاراته ایران با کسب 6 مدال طلا، یک نقره و 5 برنز، موفق به کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات شد. نتایج خوب مدالی که سایه‌ای تلخ از حاشیه ای غیرورزشی آن را کم‌رنگ کرد.
بدون اینکه قصد باز کردن این حاشیه را داشته باشیم، این اتفاق زنگ هشداری دوباره برای کاراته ایران بود که تکرار چنین حاشیه‌هایی می‌تواند لطمه‌ای جبران‌ناپذیر به آن وارد وارد کند. نکته تاسف برانگیز اینکه نمونه این اتفاق پیش از این نیز در ازبکستان و امارات گزارش شده بود اما فقدان واکنش جدی از سوی مسئولان، زمینه‌ساز تکرار آن در تفلیس شد.
یکی از دلایل اصلی بروز این حواشی، قوانین فدراسیون جهانی کاراته است که به کاراته‌کاهایی که در رنکینگ فدراسیون جهانی زیر رتبه 32 قرار دارند اجازه می‌دهد بدون نیاز به هماهنگی با فدراسیون‌های داخلی، به صورت مستقیم در رقابت‌ها ثبت‌نام کنند. این سیاست، ضمن افزایش تعداد شرکت‌کنندگان، کنترل و مدیریت آنها را برای فدراسیون‌های داخلی دشوار می‌سازد.
در رقابت‌های گرجستان، بیش از یکصد کاراته‌کا از ایران با هزینه شخصی و یا اسپانسر در مسابقات حضور داشتند. این حجم از شرکت‌کنندگان قطعاً نظارت و کنترل فنی و اخلاقی را برای فدراسیون ایران دشوار می‌سازد و از طرفی اگر بدون تعارف بخواهیم صحبت کنیم، بسیاری از نفراتی که در این رویداد شرکت کرده بودند به هیچ عنوان حتی نزدیک به حضور در سطح تیم‌های ملی هم نیستند. برای بسیاری از کاراته‌کاهایی که در بین پنج نفر برتر اوزان داخلی خود نیز قرار ندارند، چنین رقابت‌های بدون شک هیچ بازده فنی ندارد و صرفاً به عنوان یک سفر توریستی ورزشی خاطره‌ساز خواهد شد.
در این شرایط و بدون اینکه این نفرات در چه جایگاهی از لحاظ فنی قرار دارند یا به چه صورت در مسابقات شرکت کردند، یک مسئله بسیار حائز اهمیت است و آن اینکه این نفرات در نهایت به عنوان نماینده کاراته ایران شناخته خواهند شد و همانطور که موفقیت‌های آنها برای ایران خواهد بود؛ بازتاب رفتارهای نسجیده و احتمالً مشکل ساز نیز گریبان کاراته کشور خواهد شد.
در چنین شرایطی سوال ابتدایی این خواهد بود که فدراسیون چه اقداماتی می‌تواند در این زمینه داشته باشد تا در رویدادهای آینده شاهد تکرار چنین معضلاتی نباشیم که آبروی کاراته ایران را زیر سوال ببرد؟ قطعاً این موضوع در ابتدا نیازمند تهیه فرآیندی سازمان یافته از سوی فدراسیون کاراته است تا هر ورزشکاری قصد حضور در رویدادهای اینچنینی را دارد، ابتدا فدراسیون را در جریان قرار بدهد و در صورت صلاحدید فدراسیون و دریافت مجوز از شورای برون مرزی تعهد بدهد که تبعات تمامی رفتارهای خود را خواهد پذیرفت. در غیر این صورت نیز اگر ورزشکاری بدون هماهنگی با فدراسیون تصمیم به حضور در مسابقات قرار گرفت با اقدامات بازدارنده‌ای در بازگشت همراه شود تا بتوان از حاشیه‌های رخ داده جلوگیری کرد.
فارغ از تحلیل مثبت یا منفی عملکرد مزدا صوفی در مدت سرپرستی فدراسیون کاراته، یکی از اقدام مهم او برخورد جدی با اعزام‌های بدون مجوز سبک‌ها به رویدادهای برون مرزی و تعلیق متخلفان بود که مشخص کرد که فدراسیون به دنبال قانونمند کردن این موضوع است. رویکردی که باید به سایر ابعاد از جمله حضور کاراته‌کاها در لیگ‌های جهانی نیز تعمیم یابد. ایجاد ساختاری منسجم برای ثبت‌نام و اعزام کاراته‌کاها در شرایط فعلی بسیار مهم و ضروری است تا از وقوع اتفاقات مشابه گرجستان جلوگیری شود.
حضور موفق کاراته ایران در رقابت‌های جهانی، نشانه‌ای از توانایی‌های بالا و ظرفیت عظیم این رشته در کشور است. با این حال، وجود چالش‌های حاشیه‌ای، ضرورت ساماندهی و ایجاد ساختاری منسجم در فرآیند اعزام‌ها را دوچندان می‌کند. اجرای سیاست‌های دقیق و شفاف در این زمینه، می‌تواند تضمین‌کننده موفقیت‌های بیشتر و ارتقای جایگاه کاراته ایران در عرصه بین‌المللی باشد.