دلت برای شنیدن قصه‌های واقعی تنگ شده؟ برو «جبهه»!
اینجا خبری از داستان‌های ساختگی نیست. مهمانان، از هنرمندان گرفته تا آدم‌های معمولی کوچه و بازار، با صداقت و سادگی از زندگی‌شان می‌گویند.
باشگاه خبرنگاران جوان - اینجا خبری از داستان‌های ساختگی نیست. مهمانان، از هنرمندان گرفته تا آدم‌های معمولی کوچه و بازار، با صداقت و سادگی از زندگی‌شان می‌گویند. این روایت‌ها مثل آینه‌ای است که گاهی خودمان را در آن می‌بینیم و درس‌هایی تازه می‌گیریم.
برنامه «جبهه» که هر شب در ایام ماه مبارک رمضان، حوالی ساعت 19:30 از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود، توان یک پنجره رو به دنیای داستان‌ها و تجربه‌های ناب انسانی است. این برنامه، با تکیه بر گفت‌و‌گو‌های صمیمی و حضور مهمانانی که هر کدام قصه‌ای منحصر‌به‌فرد در دل خود دارند، نوربخش خانه‌ها در شب‌های رمضان هستند؛ زمانی که دل‌ها نرم‌تر و ذهن‌ها آماده‌ترند. بحث‌های معنوی کنار موضوعات اجتماعی و روزمره، ترکیبی ساخته که هم آرامش می‌دهد و هم به فکر فرو می‌برد.
تنوعی که خسته‌ات نمی‌کند؛ هر شب یک چهره تازه، یک داستان نو. از فعالان دینی که از رمضان و زیبایی‌هایش می‌گویند تا کسانی که با دست خالی کار‌های بزرگی کرده‌اند. این تنوع مثل جعبه‌ای پر از رنگ است که هر شب یک تکه از پازل زندگی را نشان می‌دهد. قصه‌گویی به سبک زندگی واقعی، فضایی به وجود می‌آورد که قلب و ذهن را با هم همراه می‌کند و به حال و هوای مخاطب امروزی نزدیک است. هر چند حضور کارشناسان که مخاطب را یاد برنامه‌های استعدادیابی می‌اندازد و بعضاً اظهارات تصنعی آنها، از پیوستگی و شیرینی روایت‌ها می‌کاهد.
با این حال، «جبهه» را باید دید؛ چون در این روز‌ها که همه‌چیز سریع و گذرا شده، این برنامه لحظه‌ای تو را می‌نشاند و به حرف‌های از جنس زندگی گوش می‌دهی. در شب‌های رمضان، وقتی سفره افطار پهن است، چیزی بیشتر از غذا می‌خواهی؛ چیزی که روحت را سیر کند. آدم‌های خاکی «جبهه» این کار را خوب بلدند. مثل یک دوست قدیمی مقابلت قرار می‌گیرند و با آرامش و سادگی یادت می‌آورند که گاهی بهترین لحظه‌ها در همین گفت‌و‌گو‌های بی‌تکلف شکل می‌گیرند. با حرف‌هایشان هم لبخند می‌زنی، هم شاید اشکی بریزی، و هم چیزی یاد بگیری که تا مدت‌ها با تو بماند. انگار قراری است برای پیدا کردن تکه‌های گمشده‌ای از خودمان در حرف‌های دیگران.