دلسردی برادران صمیمی از دوومیدانی / " با چه انگیزه‌ای برگردیم؟ "
محمد صمیمی در مورد احتمال بازگشت دوباره به عرصه رقابت‌های پرتاب دیسک می‌گوید زمانی که شرایط خوب نیست و کسی هزینه‌های تمرین را پرداخت نمی‌کند، چه دلیلی دارد که برگردد.
به گزارش ایسنا، داریوش صمیمی، مسئول کمیته پرتاب‌های فدراسیون دوومیدانی به ایسنا گفت که با محمد و محمود صمیمی (پرتابگران دیسک که به دلیل اختلاف با ریاست سابق فدراسیون از دوومیدانی کنار رفته‌اند) صحبت می‌کند تا در صورت موافقت به عرصه رقابت‌ها برگردند.
مسئول کمیته پرتاب‌های فدراسیون در مورد براداران صمیمی بیان کرد: محمود و محمد صمیمی رکورد 65 متری دارند. از بودجه فدراسیون برایشان هزینه شده و حداقل تا 10 سال آینده هم می‌توانند پرتاب کنند. این دو مرتب بدنسازی کار می کنند و از طرفی کسی که همیشه میانگین پرتاب‌هایش 62 متر بوده، همین الان هم می‌تواند 60 متر پرتاب کند. محمود با چند ماه تمرین به راحتی مدال می‌گیرد. علاوه بر این دنبال این هستیم ورزشکارانی را که در دوره ریاست قبلی کنار رفته‌اند اما مشتاق تمرین هستند، برگردانیم.
محمد صمیمی: به چه دلیلی برگردیم؟
محمد صمیمی در مورد بازگشت دوباره به دوومیدانی به ایسنا گفت: آیا اکنون اردو، تمرین و حمایت خاصی وجود دارد که برگردم؟ یک جفت کفش تخصصی 5 و مکمل یک ماه 2 میلیون تومان است. تمرین حرفه‌ای دوومیدانی حتی بدون مربی، ماهانه 10 تا 15 میلیون تومان هزینه دارد. از طرفی قرارداد باشگاه‌ها هم در حد 8 تا 10 میلیون تومان است؛ با این حساب ورزشکار هزینه تمرین یک سال را از کجا تامین کند؟
او در مورد پیشنهاد برگشت به دوومیدانی توسط سرپرست فدراسیون بیان کرد: آقای مبینی اوایلی که به فدراسیون آمده بود به من و محمود گفت که برگردید. گفتیم که از جنس ورزش هستیم و از این دوری ناراحتیم اما دلیل قانع‌کننده‌ای برای برگشت بیاورید؛ آیا حقوق و مزایا و اردوهای خوبی وجود دارد؟
او در ادامه افزود: قرارداد باشگاه‌های ما در 10 سال پیش گیر کرده اما به روز زندگی می کنیم. اگر قراردادها 60 یا 70 میلیون تومان بود باز هم ارزش تمرین دارد اما با قرارداد 10 میلیونی که ماهی 800 تومان می‌شود، چگونه باید تمرین کرد؟
این ورزشکار در مورد شرایط فعلی خود گفت: در حال حاضر بدنسازی کار می کنم و شغل آزاد دارم. 15 سال در ورزش بودم اما اگر از روز اول می‌دانستم که چنین شرایطی پیش می‌آید، پایم را در دوومیدانی نمی‌گذاشتم. بعداز سال‌ها تجربه و مدال‌آوری اینگونه شد، اکنون چگونه به جوان‌ترها که برای آموزش پیش من می‌آیند دلگرمی بدهم؟
او با بیان اینکه دوومیدانی در ایران فقیر است، افزود: این رشته حمایت نمی‌شود و اسپانسر درست و حسابی ندارد. برخی روسا هم با تز روشنفکری، حمایت و جذب اسپانسر می‌آیند اما تاثیری ندارد. قبلا 10 ورزشکار المپیکی داشتیم اما اکنون دو نفر باقی مانده و همه دنبال زندگی خود رفته‌اند. ورزشکار زنده را عشق است اما تا زمانی که بگوید همه چیز خوب است.
صمیمی در پاسخ به این سوال که با توجه به شرایط موجود، آینده دوومیدانی را چگونه می‌بیند؟ بیان کرد: اگر شرایط به همین شکل ادامه پیدا کند که هیچ آینده‌ای نمی‌بینم چون پشتوانه‌ای نداریم و این موضوع در رکوردهای آینده ورزشکاران خود را نشان می‌دهد. تنها چیزی که به دوومیدانی کمک می‌کند، حضور فردی از جنس این رشته در پست ریاست فدراسیون است تا از داشته‌های دوومیدانی برای نسل آینده استفاده کند. در غیر این صورت فقط شعار می‌شنویم و دوومیدانی به ته چاه سقوط می‌کند. به کسی نیاز است که این زمین را شخم بزند و دوباره بکارد.
این ورزشکار در پایان گفت: ما دل سوخته دوومیدانی هستیم و سال‌ها در این رشته جان کنده‌ایم، امیدوارم کسی بیاید که دوباره دوومیدانی را زنده کند.
انتهای پیام