پنج‌شنبه 22 آبان 1404

راه حل هایی برای رفع وابستگی والدین به کودک

خبرگزاری ایسنا مشاهده در مرجع
راه حل هایی برای رفع وابستگی والدین به کودک

مترجم کتاب "به مدیر مدرسه مراجعه کن" گفت: در قسمت دوم کتاب از فصل ششم در مورد روزهای اول مدرسه و وابستگی کودکان و والدین به یکدیگر صحبت می‌کند و به این موضوع می‌پردازد که گاهی اوقات علاوه بر وابستگی کودک به والدین، خود والدین به ویژه مادر به کودک وابسته است و در این کتاب برای رفع این وابستگی راه‌حل‌هایی ارائه شده است.

زهرا رحمانی تبار، امروز چهار شنبه (16 دی ماه) در نشست معرفی کتاب "به مدیر مدرسه مراجعه کن"، اظهار کرد: مطالعه محتوای این کتاب برای مدیران، معلمان، اولیاء و علاقمندان به تعلیم‌وتربیت مؤثر بوده و همچنین زمینه‌ای را فراهم می کند تا علاقمندان به تعلیم‌وتربیت چالش‌ها را به تجربه‌ای آموزنده برای خود و دیگران تبدیل کنند. این کتاب مشوق معلمان و مربیان برای تألیف آثار بیشتری از تجربیات مدیران و معلمان کشورمان به شکل بومی است.

مترجم کتاب "به مدیر مدرسه مراجعه کن" گفت: در قسمت دوم کتاب از فصل ششم در مورد روزهای اول مدرسه و وابستگی کودکان و والدین به یکدیگر صحبت می‌کند و به این موضوع می‌پردازد که گاهی اوقات علاوه بر وابستگی کودک به والدین، خود والدین به ویژه مادر به کودک وابسته است و در این کتاب برای رفع این وابستگی راه‌حل‌هایی ارائه شده است.

زهرا رحمانی تبار افزود: فصل هفتم کتاب درباره برنامه درسی مدارس است؛ روی صحبت با معلمانی است که چند برنامهدرسی را اعم از برنامه از پیش طراحی شده آموزش و پرورش است که این کتاب معلم‌ها را راهنمایی خواهد کرد که چگونه باید با این موضوع برخورد کنند.

وی ادامه داد: قسمت هشتم این کتاب درباره ارزیابی‌ها است، که آموزش و پرورش معیارهایی را برای ارزیابی معلمان و دانش‌آموزان در نظر می‌گیرد که گاهی اوقات این روش ناکارآمد و غلط است.

رحمانی‌تبار عنوان کرد: بخش بعدی کتاب در خصوص رتبهبندی مدارس که از خیلی عالی، خوب، متوسط و نیاز به تلاش بیشتر صورت می‌گیرد؛ صحبت می‌کند.

وی بیان کرد: بخش دیگر کتاب در مورد نهار و آلرژی بچهها است که خانوادهها باید به آن توجه کنند.

رحمانی‌تبار اظهار کرد: بخش بعدی کتاب در مورد فعالیت‌های اجتماعی کودکان در مدرسه است و اینکه کودکان بیش از هرچیزی به فعالیت‌های اجتماعی نیاز دارند.

وی یادآور شد: بخش دیگر در مورد یادگیری عاطفی و اجتماعی است، و نویسنده کتاب معتقد است اگر خواهان به وجود آمدن فرهنگ مثبت در کودک هستیم باید ابتدا از خود شروع کنیم و این فرهنگ را در بچهها نهادینه کنیم که این مهم سبب رشد عاطفی و اجتماعی در کودک می‌شود.

مترجم این کتاب تصریح کرد: بخش دیگر در خصوص مطالعه بیشتر کودک صحبت می‌کند، و معتقد است برخی از دانش‌آموزان به یادگیری عمیق‌تری نیاز دارند و معلمان باید به آن بپردازند و خانوادهها در مقابل آن مقاومت نکنند.

وی اضافه کرد: بخش دیگر در مورد تکنولوژی‌ها و شبکههای اجتماعی است که امروزه در سراسر دنیا بلد شده است و در حال حاضر کودکان از سن 8 و 9 سالگی با شبکههای اجتماعی آشنایی دارند و این کتاب در این باره صحبت می‌کند که شبکههای اجتماعی به مثابه شمشیرهای دو لبهای هستند که هم می‌تواند مفید و هم مضر باشد و به بررسی مشکلات موجود می‌پردازد.

زهرا رحمانی‌تبار ادامه داد: در فصل شانزدهم درباره هوش و استعداد کودکان صحبت می‌کند و بر این نکته تاکید دارد که والدین نباید بیش از حد به کودکان خود فشار و اضطراب وارد کنند و اجازه دهند کودکان روند طبیعی رشد خود را طی کنند.

وی فصل هفتم را در مورد رشد و نمو بچه‌ها دانست و گفت: بخش هجدهم کتاب همانگونه که از نام کتاب پیدا است در مورد مدیر مدرسه است و معتقد است مدیر مدرسه همراه و رفیق دانش‌آموزان است و در بسیاری از کارها و تصمیمات نقش موثری دارد.

رحمانی تبار اضافه کرد: معتقد است منشی مدرسه یا به اصطلاح روابط عمومی مدرسه عضوی حیاتی در مدرسه است که رابط بین والدین با معلمان و مدیر مدرسه است.

وی عنوان کرد: بخش بیست و یکم کتاب در مورد پرستار مدرسه و نقش تاثیرگذار آن در مدارس است و معتقد است که کودکی که اظهار می‌کند سر کلاس درس حالت تهوع دارد بیش از آن که حال خوبی نداشته باشد، به نوازش و محبت نیاز دارد.

رحمانی‌تبار بیان کرد: قسمت بیست و دوم کتاب درباره رابطه والدین و معلم‌ها صحبت می‌کند و بر داشتن رابطه منظم و خوب والدین و فرزندان تاکید می‌کند زیرا معتقد است ارتباط خوب تاثیر بسزایی در روند یادگیری و موفقیت کودک در مدرسه دارد.

وی افزود: گاهی اوقات والدین توقعات بسیار زیادی از معلم‌ها دارند و در بخش بیست و سوم کتاب به این موضوع می‌پردازد که با وجود توقعات زیاد از معلم کودک خود اما حاضر به شرکت در جلسات مدرسه نیست؛ زیرا تعامل بین معلم و دانش آموز سبب یادگیری بهتر دانش‌آموزها می‌شود.

رحمانی‌تبار تصریح کرد: در بخش بیست و چهارم کتاب، به این موضوع می‌پردازد که معلم‌ها بهتر است کارت‌هایی را تهیه و ویژگی‌های متعدد دانش‌آموز را بر روی این کارت یادداشت کند؛ زیرا ثبت این ویژگی‌ها می‌تواند معلم را در روند آموزش یاری کند.

وی با اشاره به اینکه بخش بیست و پنجم کتاب را به موضوع تشکیل کلاس‌های فوق‌العاده اختصاص داده است؛ گفت: در مورد مهمانی‌هایی صحبت می‌کند که برای دانش‌آموزان کسل کننده و سبب جا ماندن آن‌ها از یادگیری می‌شود.

رحمانی‌تبار فصل بیست و هفتم کتاب را مربوط به هدیه‌ها دانست و یادآور شد: در فصل بیست و هشتم کتاب به ارتباط بین معلمان با مدیر و معلم‌ها با یکدیگر پرداخته است و پیشنهاد می‌دهد برای برقراری ارتباط نزدیک‌تر بهتر است هرچند وقت یک بار مهمانی و دور همی کوچکی ترتیب بدهند.

وی در خصوص بخش بیست و نهم کتاب ادامه داد: گاهی اوقات والدین و دانش‌آموزان در ساعت‌های غیر کاری در صدد دنبال کردن صفحه خصوصی معلم در شبکه‌های مجازی هستند.

به گفته این مترجم، بخش 30 کتاب در مورد جلسه اولیا و مربیان صحبت می‌کند، و معتقد است بسیاری از والدین از این جلسه‌ها کناره‌گیری می‌کنند که به هیچ عنوان مطلوب نیست و سبب عدم تعامل بین خانواده و مدرسه می‌شود.

وی در پایان اظهار کرد: قسمت سی‌ویکم کتاب نیز به دستورالعمل‌های ارائه شده و پیروی از آن برای برقراری ارتباط بهتر بین خانواده و مدرسه می‌شود.

انتهای پیام