روایت پوران کاوه از مجموعه شعر «کلاویه‌های خاموش»
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پوران کاوه شاعر، مترجم و نقاش، با اعلام این خبر گفت: مجموعه شعر «کلاویه‌های خاموش» شامل 39 قطعه شعر تاثیرگرفته از شرایط و پیرامون جامعه و بیانگر دوگانگی‌ها، کام و ناکامی‌ها و خوشبختی‌های دست‌نیافتنی است. او که سعی داشته در این اشعار با مکانیسم احساس و زبان به سرودن شعری بپردازد که جهان ذهنی‌اش را گسترده‌تر نشان دهد، ادامه‌داد: امید که توانسته باشم...
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پوران کاوه شاعر، مترجم و نقاش، با اعلام این خبر گفت: مجموعه شعر «کلاویه‌های خاموش» شامل 39 قطعه شعر تاثیرگرفته از شرایط و پیرامون جامعه و بیانگر دوگانگی‌ها، کام و ناکامی‌ها و خوشبختی‌های دست‌نیافتنی است. او که سعی داشته در این اشعار با مکانیسم احساس و زبان به سرودن شعری بپردازد که جهان ذهنی‌اش را گسترده‌تر نشان دهد، ادامه‌داد: امید که توانسته باشم ایستایی و درست زیستن را با یک عینک فرهنگی، فلسفی، زلال و بی‌پرده در قالب شعر و کلمه به دوستداران و مخاطبین شعر و ادبیات ارائه دهم. این اشعار سپید را نشر نوآن در مهرماه منتشر کرد، ولی کتاب توزیع نشده بود با این اعتقاد که منتشر نشدن کتاب و خوانده نشدن آن موجب ضرر و زیان قابل ملاحظه‌ای به کسب و کار ناشران و کتابفروشان است، بر آن شدم که منشا حرکتی واقعی شده و با اطلاع‌رسانی و دیده شدن این اشعار، دین خود را هرچند ناچیز به کلمه و شعر ادا کنم. کاوه همچنین با این توضیح که چاپ هفتم ترجمه کتاب «راز مولانا» نوشته برد گوچ نویسنده امریکایی، که سال گذشته در نشر نگاه منتشر شد در دست انتشار است، افزود: این اثر پژوهشی نو و دیگرگون از زندگی مولاناست، آشنایی او با شمس، اثری که این ارتباط بر روابط خانوادگی‌اش گذاشت و ماجرا‌هایی که تا آخرین روز زندگی‌اش ادامه داشت. کتاب «بیست شعر عاشقانه و ترانه ناامیدی» پابلو نرودا مشهورترین شاعر امریکای لاتین، اهل شیلی و اسطوره‌ای آشنا نیز شامل بیوگرافی و شرح کاملی از زندگی و روند شاعری‌اش به انتخاب کریستینا گارسیا امسال در نشر مروارید منتشر شد. دو نمونه شعر از مجموعه «کلاویه‌های خاموش»: «طرح»: کلمه‌ها خانه به دوش شده‌اند در مسابقه لفظ قلم حرف تازه‌ای در گلو نداشتند. «دچار»: من که همیشه راه راست را می‌روم چرا می‌چرخم در دایره دایره‌هایی بدون شعاع هی می‌چرخم و گیج تا می‌رسم به قوز کلمه‌ای غریب در نقطه قرمز وسط دایره، آووخ سراز بدن سایه‌ام دارد جدا می‌شود و من دستی برای مشت کردن ندارم.