روستاها را دریابیم...

روستاها از دیرباز در زمره مناطقی بوده اند که نقشی بیبدیل در فرآیند توسعه کشورهای مختلف جهان ایفا کردهاند و البته که در جهان کنونی نیز علی رغم وقوع تغییرات قابل توجه، این واقعیت تغییر نکرده و روستاها به سهم خود می توانند روند رشد و پیشرفت اقتصادی کشورها را تسهیل و سرعت بخشند. قاعده ای که در مورد کشورمان نیز صدق می کند. با این حال شاهد انتشار یک آمار نگرانکننده در مورد وضعیت روستاهای کشورمان هستیم.
عبدالکریم حسین زاده معاون رئیس جمهور در امور توسعه روستایی و مناطق محروم در موضع گیری گفته که از 69 هزار روستای کشور، تنها 38 هزار روستا دارای سکنه هستند و 31 هزار روستا عاری از سکنه شده اند. موضوعی که در نوع خود یک زنگ هشدار جدی برای ایران محسوب می شود. روستاییان و به طور خاص نسل های جوان آن ها در سال های گذشته به دلایل مختلف نظیر مشکلات و محدودیت های اقتصادی، بیکاری، و تفاوت های نسلی و فرهنگی، عازم شهرها شده اند و بر آن بوده اند تا زندگی بهتری را برای خود دست و پا کنند.
با این حال، این مهاجرت لزوما به پیشرفت در زندگی افراد ختم نمی شود و با توجه به بالا بودن نرخ تورم در کشورمان و وقوع نوسانات مختلف در اقتصاد ایران، بعضا می تواند وضعیت افراد را در قیاس با قبل بدتر هم کند. با این همه، در وضعیت کنونی، در صورت توجه مسوولان و نظام حکمرانی در کشور، به 2 دلیل عمده می توان رونق را به روستاها برگرداند و مهاجرت معکوس به این منطقه را تشویق کرد.
اول اینکه هزینه های زندگی در شهرها به شدت بالا رفته اند و این مساله برای افرادی که از روستاها به شهرها مهاجرت کرده اند موضوعی سخت است. این در حالی است که اگر برخی تسهیلات برای بازگشت افراد به روستاهایشان در نظر گرفته شود، افراد هم می توانند با کاهش هزینه های زندگی خود رو به رو شوند و هم بار دیگر آبادانی و رونق به روستاها بر می گردد. در عین حال، نباید از یاد ببریم که نسل های جوان روستایی میتوانند ابتکارات خود در حوزه های تولیدی و اقتصادی را با هزینههای به مراتب کمتر در قیاس با شهرها، در روستاهایشان پیادهسازی کنند. موضوعی که آن نیز به حمایت دولت نیاز دارد.
نکته دوم اینکه در سال های گذشته شاهد بالارفتن قیمت محصولات کشاورزی و لبنی به عنوان اصلیترین تولیدات مناطق روستایی بودهایم. روندی که البته با افزایش جهانی قیمت مواد غذایی همسو بوده است. تردیدی نیست که اگر برخی تسهیلات در اختیار افراد قرار گیرد، این مساله می تواند زمینهساز کنشگری موثر آنها در روستاهای خود در حوزه تولید محصولات کشاورزی و لبنی شود و در عین حال، درآمد خوبی را برای آنها به ارمغان آورد و البته که امنیت غذایی ایران را بهبود و ارتقا بخشد. اساسا به همین دلیل است که در سال های گذشته شاهد بوده ایم برخی صاحبنظران تاکید کرده اند روند گرانی ها در ایران، خود می تواند محرکی جدی برای تقویت مهاجرت معکوس روستاییان به روستاهای خود و فعالسازی ظرفیت های تازه ای باشد که هم به نفع روستا و هم روستائیان است.