زندگی در حاشیه؛ نبرد مددجویان با فقر و انزوا
مریم حیدری مددجو اجتماعی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: مددجویان که از اقشار آسیب‌پذیر جامعه محسوب می‌شوند، با انبوهی از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، و روانی مواجه هستند که زندگی روزمره آنها را دشوارتر و فرصت‌های رشد و پیشرفت را محدودتر می‌کند. این افراد که به دلایل مختلف از جمله بیکاری، فقر، بیماری، و یا مشکلات خانوادگی نیازمند حمایت‌های ویژه هستند، اغلب با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوند که رفع آنها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و توجه جدی از سوی نهاد‌های حمایتی و اجتماعی است.
او ادامه داد: یکی از مهم‌ترین مشکلات مددجویان، فقر اقتصادی است. بسیاری از مددجویان به دلیل نبود شغل مناسب یا از دست دادن سرپرست خانوار، در تأمین نیاز‌های اولیه زندگی همچون خوراک، پوشاک و مسکن با مشکل مواجه هستند. این مسئله باعث می‌شود که بسیاری از آنها در شرایط نامناسبی زندگی کنند و نتوانند از خدمات بهداشتی و آموزشی مناسب بهره‌مند شوند. عدم دسترسی به منابع مالی کافی همچنین آنها را در معرض مشکلات دیگری همچون بدهی، ناتوانی در پرداخت اجاره و هزینه‌های درمانی قرار می‌دهد.
حیدری تصریح کرد: در کنار مشکلات اقتصادی، مسائل اجتماعی نیز فشار زیادی بر مددجویان وارد می‌کند. این افراد اغلب با احساس طرد شدن از سوی جامعه مواجه هستند و ممکن است در محیط‌های کاری یا آموزشی مورد تبعیض قرار گیرند. برچسب‌های اجتماعی منفی که به مددجویان زده می‌شود، باعث می‌شود که آنها احساس کنند در جامعه جایگاهی ندارند و این امر می‌تواند به کاهش اعتماد به نفس و احساس بی‌ارزشی در آنها منجر شود. همچنین، نبود حمایت‌های اجتماعی کافی و شبکه‌های حمایتی می‌تواند این احساس تنهایی و انزوا را تشدید کند.
او گفت: مشکلات روانی نیز در میان مددجویان بسیار شایع است. اضطراب، افسردگی، و سایر مشکلات روانی در اثر فشار‌های مالی و اجتماعی در این افراد بسیار رایج است. این مشکلات روانی می‌توانند به نوبه خود چرخه فقر و ناتوانی را تشدید کنند، زیرا افراد را از توانایی کار کردن یا ادامه تحصیل بازمی‌دارند. علاوه بر این، بسیاری از مددجویان به دلیل عدم دسترسی به خدمات مشاوره و درمانی مناسب، قادر به دریافت کمک‌های حرفه‌ای برای مقابله با این مشکلات نیستند.
حیدری تصریح کرد: از دیگر چالش‌های مهم مددجویان، موانع در دسترسی به خدمات حمایتی است. بسیاری از این افراد به دلیل عدم آگاهی کافی از حقوق و امکانات خود، یا به دلیل بوروکراسی پیچیده و طولانی، نمی‌توانند به درستی از خدمات حمایتی استفاده کنند. این مسئله به ویژه در مورد زنان سرپرست خانوار، کودکان بی‌سرپرست و سالمندان شدیدتر است. همچنین، عدم تطابق میان نیاز‌های واقعی مددجویان و خدمات ارائه‌شده، باعث می‌شود که بسیاری از آنها نتوانند به طور کامل از حمایت‌های موجود بهره‌مند شوند.
او گفت: در نهایت، برای حل مشکلات مددجویان، نیاز به همکاری و هم‌افزایی میان نهاد‌های مختلف از جمله دولت، سازمان‌های غیردولتی و جامعه مدنی وجود دارد. توسعه برنامه‌های آموزشی، ایجاد فرصت‌های شغلی، ارائه خدمات مشاوره‌ای و درمانی، و همچنین ایجاد محیطی حمایتگر و بدون تبعیض، از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود وضعیت زندگی مددجویان کمک کند. توجه به این موضوع نه تنها از منظر انسانی و اخلاقی اهمیت دارد، بلکه می‌تواند به کاهش فقر، افزایش عدالت اجتماعی و بهبود سلامت روانی و اجتماعی جامعه کمک شایانی کند.
خبرنگار: عطیه رضایی