سه کالای اساسی رسماً از سفره کارگران حذف شد
سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری ایران، هشدار داد که کاهش بی‌سابقه قدرت خرید کارگران، آن‌ها را به وام‌گیرندگان دائمی برای تأمین نیازهای اولیه تبدیل کرده است. در حالی که تورم افسارگسیخته، گوشت، لبنیات و حتی سبزیجات را از سفره کارگران حذف کرده، بسیاری برای گذران زندگی به کار در شیفت‌های دوم و قرض گرفتن روی آورده‌اند، اما همچنان دخل و خرجشان جور نمی‌شود.
- فهرست محتوا
- حذف مواد غذایی اساسی از سفره کارگران
- وام و قرض؛ راهکار اجباری برای بقا
- آموزش و مسکن؛ بلعندگان درآمد کارگران
- ضرورت اقدامات عملی برای حمایت از کارگران
- بحران معیشتی و آینده‌ای نامعلوم
کاهش شدید قدرت خرید کارگران نه‌تنها زندگی روزمره آن‌ها را با بحران مواجه کرده، بلکه مشاغل وابسته به مصرف خانوار را نیز به ورطه افت تقاضا و حتی تعطیلی کشانده است. افزایش هزینه‌های زندگی و ثابت ماندن دستمزدها، کارگران را مجبور کرده پس از شیفت اصلی، در مشاغل پاره‌وقت یا دیگر فعالیت‌ها مشغول شوند، اما این تلاش‌ها نیز نمی‌تواند شکاف عمیق بین درآمد و هزینه‌ها را پر کند.
حذف مواد غذایی اساسی از سفره کارگران
سمیه گلپور با اشاره به وضعیت بحرانی معیشت کارگران گفت: «گوشت، لبنیات، تخم‌مرغ و حتی برخی سبزیجات تازه از سفره کارگران حذف شده است. بسیاری دیگر به قصابی‌ها سر نمی‌زنند.» وی افزود: گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد فروش گوشت و اقلام پروتئینی در دو سال اخیر بیش از 70 درصد کاهش یافته و بسیاری از واحدهای فروش تعطیل شده‌اند. به گفته یک کارگر: «ساده‌ترین غذاها مثل عدس‌پلو یا نان و پنیر برای بسیاری از خانواده‌ها لوکس شده است. وقتی باید بین خرید شیر خشک و پرداخت اجاره یکی را انتخاب کنیم، سفره غذایی اولین قربانی است.»
وام و قرض؛ راهکار اجباری برای بقا
گلپور تأکید کرد که کارگران برای تأمین هزینه‌های روزمره مانند آموزش، اجاره خانه، پوشک و دارو به وام و قرض متوسل شده‌اند. وی گفت: «کارگران عملاً آینده خود را با حقوق نامطمئن می‌فروشند. حقوق آن‌ها حتی تا نیمه ماه کفاف نمی‌دهد و هیچ تضمینی برای حفظ شغل‌شان در ماه بعد وجود ندارد.» این وضعیت، کارگران را در چرخه‌ای از بدهی و ناامنی اقتصادی گرفتار کرده است.
آموزش و مسکن؛ بلعندگان درآمد کارگران
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری ایران افزود: «هزینه ثبت‌نام مدرسه، لوازم‌التحریر و اجاره خانه، که ماه‌به‌ماه افزایش می‌یابد، چیزی برای خورد و خوراک باقی نمی‌گذارد. کارگران مجبورند پس از شیفت اول، شیفت دوم هم کار کنند، اما باز هم کم می‌آورند.» این شرایط نشان‌دهنده فشار سنگین هزینه‌های آموزش و مسکن بر خانوارهای کارگری است.
ضرورت اقدامات عملی برای حمایت از کارگران
گلپور با انتقاد از ناکارآمدی سیاست‌های اقتصادی در مهار تورم، اظهار داشت: «قدرت خرید اقشار کم‌درآمد به پایین‌ترین سطح خود رسیده است. حذف مواد غذایی پایه، کاهش مصرف خدمات آموزشی و درمانی، و پناه بردن به وام و قرض، نشانه‌های یک بحران عمیق معیشتی است.» وی خواستار ایجاد ستاد بن در بستر فروشگاه‌های زنجیره‌ای برای حفظ کرامت کارگران و اجرای طرح کالابرگ برای همه کارگران شد و پرسید: «چرا اقدامات عملیاتی در این زمینه انجام نمی‌شود؟»
بحران معیشتی و آینده‌ای نامعلوم
در شرایطی که تورم کنترل‌نشده، هزینه‌های زندگی را به اوج رسانده، کارگران برای بقای حداقلی به آینده‌فروشی روی آورده‌اند. گلپور تأکید کرد که بدون اقدامات فوری و مؤثر، این بحران معیشتی عمیق‌تر خواهد شد و تبعات اجتماعی و اقتصادی آن گریبان‌گیر کل جامعه خواهد شد.
