سیدورف برای بعضی‌ها سود داشت؛ استقلال گرفتار آزمون و خطاست
واعظ آشتیانی با انتقاد از مدیریت استقلال، حضور سیدورف را نمادین و ناکارآمد دانست و حواشی اخیر را نتیجه بی‌برنامگی مدیران عنوان کرد.
ایمان گودرزی؛ در حالی که قهرمانی در جام حذفی می‌توانست نقطه آغاز آرامش برای استقلال باشد، این باشگاه دوباره با دست دست کردن در مورد انتخاب سرمربی و خرید بازیکن وارد دوران بحرانی شده است؛ اتفاقی که از نگاه واعظ آشتیانی، مدیرعامل پیشین استقلال، چیزی جز نتیجه مدیریت غیرحرفه‌ای و تصمیمات پوپولیستی نیست. او در گفت‌وگو با ما از چرایی ناکامی خصوصی‌سازی، نقش مبهم سیدورف و سردرگمی ساختاری استقلال می‌گوید.
بعد از قهرمانی در جام حذفی، انتظار می‌رفت استقلال وارد دوران آرامش شود چه اتفاقی باعث شد باشگاه به این نقطه نرسد؟
مدیریت موفق، یعنی درک شرایط بحرانی و هدایت مجموعه به سمت آرامش. متأسفانه در استقلال شاهد رفتاری هستیم که نه‌تنها بحران‌زا است بلکه راه‌حلی هم برای رفع آن ارائه نمی‌شود. قهرمانی در جام حذفی بهترین موقعیت برای ساختن آرامش بود اما مدیران با ناآگاهی، این فرصت را از دست دادند و به بحران دامن زدند. این نشان می‌دهد مدیریت فعلی تجربه کافی برای اداره باشگاه در سطح کلان را ندارد.
خصوصی‌سازی باشگاه‌ها همیشه با هدف بهبود شرایط انجام می‌شود؛ اما در مورد استقلال، اوضاع بدتر هم شده. چرا؟ پول به‌تنهایی ضامن موفقیت نیست. مدیران فعلی فکر می‌کنند با پول می‌توانند همه‌چیز را بخرند اما فوتبال چیزی فراتر از هزینه کردن است. فصل‌های اخیر، سرمایه‌گذاری‌های زیادی صورت گرفته اما خروجی قابل قبولی نداشته چون مدیریت کارآمدی پشت آن نبوده. پول و مدیریت باید در کنار هم باشند تا نتیجه بدهند.
در استقلال، گاه و بی‌گاه از اختلاف‌نظر بین مدیرعامل و هیأت‌مدیره صحبت می‌شود. این موضوع چقدر جدی است؟ کاملاً مشهود است که استقلال به شکل جزیره‌ای اداره می‌شود؛ هر کس مسیر خودش را می‌رود و هماهنگی لازم وجود ندارد. تصمیم‌گیری‌ها گاه از سر هیجان یا با رویکرد پوپولیستی انجام می‌شود و هیچ نشانی از استراتژی یا برنامه‌ریزی حرفه‌ای دیده نمی‌شود.
با حضور کلارنس سیدورف در باشگاه، امیدهایی برای اصلاحات ساختاری ایجاد شد. آیا او می‌تواند نقشی مؤثر ایفا کند؟ تا زمانی که زیرساخت و استراتژی مشخص وجود نداشته باشد، ورود افرادی مثل سیدورف هم بی‌نتیجه خواهد بود. داشتن سابقه خوب به‌عنوان بازیکن لزوماً به معنای توانایی مدیریتی نیست. به نظر می‌رسد نقش او در تصمیم‌گیری‌ها بیشتر نمادین است و حضورش برای بعضی خوشایند است و سود دارد، نه برای حل مشکلات باشگاه.
برخی می‌گویند حضور سیدورف بیشتر جنبه نمایشی دارد و پشت پرده ماجراهایی وجود دارد. نظر شما چیست؟ رزومه مدیریتی خاصی از سیدورف دیده نشده و حتی در مربیگری هم موفق نبوده. اگر بنا باشد او در انتخاب مربی و بازیکن نقش داشته باشد، باید از توان فنی و شناخت دقیق‌تری برخوردار باشد. اما متأسفانه شواهدی وجود دارد که هدف از حضور او، نه ارتقای فنی بلکه خوشحال‌کردن برخی افراد خاص و ایجاد منفعت برای گروهی محدود است.
257 251
کد خبر 2075734