سیمای "مادر" در قابِ دفاع مقدس
اصفهان - ایرنا - گاهی بغض می کند، آنقدر سنگین که آسمان کبود می شود، گاهی با لبخندی کمرنگ پیشانی دلبندش را می بوسد و در کشاکش عواطف مادری او را از زیر قرآن به سوی جبهه های پُردلهره بدرقه می کند، گاهی بر آستانه در می نشیند و چشمانش خیره به دلتنگی؛ گاهی اما تنها چند تکه استخوان را در آغوش گرفته و برای شهادت دُردانه اش سوگوار است.