سینمایی‌ترین روز یزدانی، سیاوش در نقش آرتیست ناکام؛/ دو پنالتی و یک اخراج، دکتر از دکتر خورد!
سوم اسفندماه 1401 برای سیاوش یزدانی و بیژن حیدری فراموش نشدنی خواهد بود، اما با حس و حالی کاملا دگرگون.
به گزارش "ورزش‌سه"، پس از جنجال‌های دیدار برگشت لیگ بیستم که سپاهان و پرسپولیس در کورسی فشرده و نزدیک برای قهرمانی برابر هم قرار گرفتند و مسئولان دو تیم به شکلی نامناسب رو در روی یکدیگر قرار گرفتند، در دو بازی لیگ بیست و دوم با توجه به رویکرد متفاوتی که دو تیم در پیش گرفته بودند، شرایط آرام‌تر شد و انتظار می‌رفت با حضور مورایس و ادامه مسیر محرم نویدکیا این روند در دیدار حساس نیمه نهایی جام حذفی نیز به مانند دیدار رفت دو تیم در لیگ ادامه داشته باشد، با این حال کمیته داوران بهترین و آماده‌ترین داور خود را برای این مسابقه حساس و پرتنش انتخاب کرد تا از دامن زدن به حواشی با تصمیمات قاضی مسابقه جلوگیری شود. با این دیدگاه بود که دکتر بیژن حیدری برای قضاوت حساس‌ترین بازی جام حذفی در مرحله یک هشتم انتخاب شد. اما این مسابقه یک اتفاق ویژه دیگر هم داشت و آن هم اولین حضور ثابت سیاوش یزدانی در ورزشگاه نقش جهان و در ترکیب سپاهان پس از ماجراهای مربوط به کنار گذاشتنش از استقلال بود.
دکتر بیژن دهمین قضاوت فصل خود را در ورزشگاه نقش جهان در رقابت‌های مختلف تجربه می‌کرد و در حالی که شاید داوری در این مسابقه احتیاط‌های خاص خود را داشته باشد، اما حیدری هیچ وقت اسیر حساسیت مسابقه نشد. او به موقع سوت زد، کارت زرد نشان داد، پنالتی گرفت و حتی اخراج کرد، ولی موفق شد در همین حین خودش و تیمش را به هدف اصلی برساند و به جرات می‌توان گفت خودش و تیمش در نتیجه مسابقه تاثیری نداشتند. در واقع این داور بین‌المللی فوتبال ایران مهم‌ترین هدفی که باید در بازی ایفا کند را به خوبی انجام داد. با نزدیک بودن به صحنه‌ها نشان داد آمادگی جسمی بسیار خوبی دارد. نکته دیگر قضاوت حیدری هماهنگی قابل توجهی بود که با کمک‌هایش داشت تا روز خوبی را در کنار هم در بازی‌ای که پتانسیل بالایی برای درگیری و جنجال داشت را پشت سربگذارند.
سوی دیگر این مسابقه اما سیاوش یزدانی بود که بین هواداران استقلال به دکتر ملقب شده است. این مدافع اما در اولین حضور فیکس برای تیم سابقش در نقش جهان نتوانست انتظارات را برآورده کند. او با دو بی احتیاطی، دو پنالتی را به محمد عمری و لئاندرو پریرا مهاجمان پرسپولیس تقدیم کرد تا هر چقدر در سایر دقایق بازی دوید و برای پیروزی تیمش جنگید به نتیجه‌ای نرسد، تا این دکتر بیژن حیدری باشد که با تشخیص بهنگام سهل‌انگاری این بازیکن با دو کارت زرد جریمه‌اش کند و از زمین مسابقه اخراج شود. کارت قرمزی که بار دیگر یزدانی را به گوشه رینگ برد تا ضربات مهلکی به او وارد شود و تقلاهایش، دویدن‌هایش به اینطرف و آن‌طرف و استیصالش راه به جایی نبرد.
این چند قاب شاید سینمایی‌ترین صحنه‌های بازی تماشایی و جذاب سپاهان و پرسپولیس در نقش جهان بود. جایی که سیاوش یزدانی هنور به زمین نخورده، در حالی که نمی‌تواند تعادلش را حفظ کند بلند شده و در حال رفتن به سمت داور است تا شاید نظرش را برگرداند ولی در این بازی هم روزگار مطابق میل یزدانی پیش نرفت.هر چه بیژن حیدری در نقش جهان عملکرد و نمایش بی‌نقصی داشت، برای سیاوش یزدانی دیدار مرحله یک هشتم نهایی برابر پرسپولیس احتمالا تا سال‌ها به خاطره‌ای تلخ بدل شد. البته که فوتبال هم مانند زندگی همواره دو روی متفاوت دارد و پس از این مسابقه هم حیدری و هم یزدانی تمام تلاش‌شان را خواهند کرد تا دوباره و چندباره قهرمان داستان زندگی‌شان خودشان بشوند. با تمام این‌ها اما این واقعیت را هم نمی‌توان کتمان کرد که ارائه دادن نسخه صد در صدی از سوی هر انسانی به صورت مداوم امکان‌پذیر نیست. پس نه یزدانی پس از یک نمایش کابوس‌وار که به حذف تیمش منجر شد در ناامیدی مطلق فرو خواهد رفت و نه بیژن حیدری پس از یک قضاوت استادانه غرق در غرور و تکبر خواهد شد؛ چون زندگی و چالش‌هایش همچنان ادامه دارند.
