شمشیر انتقاد را غلاف کنید!

سپهر ستاری: ستاره بلژیکی دقیقا از لحظه‌ای که پذیرفت با انتقال رکوردشکن 97.5 میلیون پوندی از اینتر به چلسی برگردد، باید می‌دانست که فقط با چند نمایش بدون گل، فرم و توانایی‌هایش به طور کامل زیر سوال خواهد رفت چرا که این تقدیر تمام مهاجمان بزرگ است که در باشگاه‌های بزرگ و مدعی قهرمانی توپ می‌زنند. به این ماجرا این نکته را هم اضافه کنید که اگر مبلغ تمام انتقال‌های لوکاکو را جمع کنیم به رقم 290 میلیون پوند می‌رسیم؛ رقمی چشم‌گیر که تاکنون برای این ستاره هزینه شده و او را از این حیث تبدیل به گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ کرده است.

مهاجم 28 ساله در 5 بازی اخیر چلسی موفق به گلزنی نشده و 395 دقیقه از آخرین گل او با لباس آبی‌های استمفوردبریج می‌گذرد. لوکاکو آخرین بار روز 14 سپتامبر در جریان برد یک بر صفر تیمش مقابل «زنیت سنت‌پترزبورگ» پایش به گلزنی باز شد و از آن زمان تاکنون ابری سیاه بر روی او سایه افکنده است.

«آنتونیو کونته» مغز متفکر و پرافتخاری که در دو سال اخیر، سرمربیگری لوکاکو در اینتر را بر عهده داشته، در آخرین اظهار نظر خود در خصوص شاگرد سابقش، چلسی را به بازی نکردن با نقاط قوت مهاجم بلژیگی متهم نموده. او در جریان شکست یک بر صفر چلسی مقابل یوونتوس در لیگ قهرمانان اروپا گفت: «من فکر می‌کنم چلسی هنوز نحوه استفاده از او را نمی‌داند و یاد نگرفته چگونه باید از او بهره ببرد.»

حال سوال اینجاست که آیا واقعا دلایل محکمی برای نگرانی وجود دارد یا مردم سر هیچ‌وپوچ سر و صدا می‌کنند؟ به ویژه اینکه روملو در جریان شکست 3 بر 2 تیم ملی بلژیک مقابل فرانسه در نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اروپا، یک گل به ثمر رساند و یک گلش هم مردود شد و نشانی از کمبود اعتماد به نفس نداشت. البته او به دلیل مصدومیت عضلانی، در بازی رده‌بندی مقابل قهرمان یورو 2020 غایب بود و هواداران چلسی امیدوارند با شروع مجدد رقابت‌های لیگ برتر در بازی روز شنبه مقابل برنتفورد، در ترکیب اصلی به میدان برود.

آمارهای سایت معتبر «اوپتا» نشان می‌دهد لوکاکو تا اینجای فصل 4 موقعیت مسلم گلزنی داشته که دو تا را گل کرده و دو مورد دیگر را از دست داده است؛ موقعیت‌هایی که مقابل آرسنال و ساوتهمپتون خلق شد و با توجه به کسب پیروزی چلسی، قطعا نقشی در نتیجه نهایی تیم نداشته. روملو در شش بازی این فصل به میدان رفته و بدون احتساب پنالتی، امید گلزنی 3.3 را به طور میانگین در هر مسابقه از خود به جای گذاشته؛ این یعنی او به طور میانگین موقعیت‌هایی که انتظار می‌رفته را گل کرده است.

با تمام این اوصاف اما ناکامی در گلزنی مقابل لیورپول و منچسترسیتی، دلیل محکمی به منتقدان لوکاکو داد تا درباره عملکردش مقابل تیم‌های بزرگ لب به انتقاد بگشایند؛ انتقادی که در مقطع قبلی حضورش در جزیره به خصوص بین سال‌های 2107 تا 2019 که برای منچستریونایتد بازی می‌کرد، به اوج خود رسید.

با این حال زمانی که بازیکنی به یک باشگاه جدید منتقل می‌شود، طبیعی‌ست که یک دوره برای سازگاری در نظر گرفته شود چرا که حتی بزرگ‌ترین ستاره‌های تاریخ فوتبال نیز نشان داده‌اند که برای هماهنگی و عادت به سبک بازی هم‌تیمی‌های جدیدشان، نیازمند بهره‌مندی از فاکتور «زمان» هستند. این در خصوص لوکاکو نیز صدق می‌کند؛ چهره‌ای که پس از موفقیت با اینتر در فصل گذشته، حالا مجبور شده در چلسی از صفر شروع نماید.

ضمن اینکه «توماس توخل» هم برای رسیدن به فرمول درست، ترکیب تیمش را در چندین نوبت تغییر داده است؛ او در ابتدا «میسون مانت» و «کای هاورتس» را به عنوان دو بازیکن شماره 10 در سیستم 1-2-4-3 نزدیک به ستاره بلژیکی به میدان می‌فرستاد. با این حال «حکیم زیاش»، «کالوم هادسون اودوی» و «تیمو ورنر» نیز در این ماموریت به آزمون گذاشته شدند. البته لوکاکو خودش شخصا اعلام کرده که نمی‌خواهد مهاجم هدف باشد و ضربه نهایی را بزند؛ او تمایل دارد که بیشتر در کار تیمی حضور یابد و حتی بعضی اوقات دست به بازی‌سازی بزند.

کاملا مشخص است که از نگاه لوکاکو و هم‌تیمی‌هایش، جا برای پیشرفت در تیم بسیار زیاد است ولی با این وجود جایگاه چلسی در صدر جدول لیگ برتر پس از هفت بازی، اولین نشانه‌ها از منفعت‌های حضور او در ترکیب تیم توخل را به اثبات رسانده. بی‌دلیل نیست که تمام افراد نزدیک به باشگاه اطمینان دارند که بهترین‌ها برای لوکاکو در راه است.

نویسنده: سیمون جانسون

مترجم: سپهر ستاری

258 41