شهید مهدی باکری فرماندهی از جلوترین نقطه جنگ

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، یک روز در محضر شهید بزرگوار همت در سپاه 11 قدر مأموریت پیدا کردم به یگان‌های خودی که مشترک بین سپاه و ارتش در منطقه‌ی عملیات والفجر 1 بود، سرکشی داشته باشم. در موقع عزیمت به سمت خط برادر بزرگوارم سردار حاج صادق آهنگران متوجه شدند که من باید به خط سرکشی کنم، ایشان هم مطالبه کردند که بیایند، شهید بزرگوار همت فرمانده‌ی قرارگاه اجازه دادند ایشان هم در این رفتن به خط، همراه باشند. خب ما به تیپ حضرت رسول، به تیپ سیدالشهدا، به لشگر 84 لرستان و به تیپ 31 عاشورا باید سر می‌زدیم.

رسیدیم به محل تیپ 31 عاشورا و به دنبال فرمانده ی دلاور این تیپ باید بگردیم و آقا مهدی باکری را برای هماهنگی و صحبت و اخذ گزارش پیدا کنیم. از برادرهای تیپ عاشورا سؤال می‌کردیم سنگر آقا مهدی، سنگر فرماندهی، کجاست؟ جلو و جلوتر را نشان می‌دادند. خطوط مقدمی که رزمندگان آن روز پیشروی کرده بودند ارتفاعات 146 بود و یک سلسله رشته ارتفاعاتی که در واقع به صورت کنگره کنگره برادرها خط دشمن را تصرف کرده بودند. ما نزدیک شدیم به محل اصلی که درواقع آقا مهدی استقرار دارند.

ما از دامنه‌ی 146 که ارتفاع خیلی بلندی نیست، داریم می‌رویم و یکی یکی صدا می‌زنیم اینجا سنگر آقا مهدی است؟ گفتند نه مثلاً این جلوتر هست و... رسیدیم و سنگر شهید والامقام آقا مهدی باکری را پیدا کردیم. برای اطمینان خاطر از پایین ارتفاع صدا کردیم، یک صدای خفیف و نحیفی از آقا مهدی به گوش رسید که دیگر از بس پشت بیسیم صحبت کرده بود تن صدایش کاملاً کاهش پیدا کرده بود و بر روی چهره‌اش گرد و خاک نشسته بود. قرارگاه شهید باکری دقیقاً در خط مقدم و در جلوترین نقطه ی جنگی کنار رزمندگان عزیز اسلام قرار داشت.