«شوی تبلیغاتی» با نام حمایت باشگاه‌ها از فوتسال زنان / همه طلبکار هستند

با توجه به وضعیت لیگ فوتسال زنان و بدهی‌های معوق باشگاه‌ها به ورزشکاران حمایت از این رشته بیشتر شبیه یک تبلیغ برای باشگاه‌ها به نظر می‌رسد.

به گزارش خبرنگار مهر، فوتسال زنان ایران در سال‌های اخیر مسیر درخشان پیشرفت و موفقیت را طی کرده و توانسته با پشت سر گذاشتن چالش‌های فراوان جایگاه خود را در رقابت‌های آسیایی و جهانی تثبیت کند. تیم ملی فوتسال زنان با درخشش دوباره در میادین آسیایی موفق به صعود به جام جهانی شد و بار دیگر توانمندی و استعداد بالای بانوان ایرانی در این رشته را به رخ کشید.

بازیکنان ملی‌پوش همچنان منتظر مطالبات خود

با این حال تمامی این افتخارات و موفقیت‌ها هنوز نتوانسته نگاه برخی باشگاه‌ها نسبت به زنان را به‌طور کامل تغییر دهد. در ظاهر بسیاری از باشگاه‌ها اقدام به حمایت از تیم‌های فوتسال زنان خود می‌کنند اما واقعیت متفاوت است. مشکلات مالی، بی‌توجهی به حقوق بازیکنان و مربیان و عدم شفافیت در پرداخت‌ها همچنان بخش قابل توجهی از مسیر پیشرفت فوتسال زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

برای مثال بسیاری از بازیکنان ملی‌پوش فوتسال با وجود حضور در اردوهای تیم ملی و مسابقات مهم بین‌المللی هنوز مطالبات مالی خود را از باشگاه‌هایشان دریافت نکرده‌اند. حکم‌های صادره از سوی کمیته تعیین وضعیت و سپس کمیته استیناف فدراسیون فوتبال هم نشان می‌دهد که این موضوع تنها محدود به یک یا دو باشگاه نیست بلکه گسترده‌تر است. باشگاه‌هایی مانند سایپا و مس رفسنجان که بازیکنان ملی‌پوش در اختیار دارند با بدهی‌هایی حدود 50 تا 60 میلیون تومان (که حتی به اندازه حقوق یک کارمند معمولی هم نیست) هنوز پرداخت‌های خود را انجام نداده‌اند و این امر باعث ایجاد حس بی‌اعتمادی و نارضایتی در بین بازیکنان شده است.

مسیر حرفه‌ای شدن سخت‌تر شد

این مسئله نه تنها انگیزه بازیکنان را تحت تأثیر قرار داده بلکه به نوعی نشان‌دهنده نگاه آماتور و صرفاً نمادین برخی باشگاه‌ها نسبت به حمایت از فوتسال زنان است. مسیری که برخی از این باشگاه‌ها در پیش گرفته‌اند نشان می‌دهد بازیکنان ملی‌پوش برای این باشگاه‌ها بیشتر جنبه تبلیغاتی و ظاهری دارد؛ در حالی که برای پیشرفت فوتسال زنان حمایت مالی منظم و فراهم کردن امکانات حرفه‌ای حتی با مبالغی اندک اهمیت بالایی دارد ولی متأسفانه در برخی باشگاه‌ها این موضوع نادیده گرفته می‌شود.

علاوه بر مشکلات مالی نبود برنامه‌ریزی و مدیریت حرفه‌ای در برخی تیم‌های باشگاهی باعث شده است تا بازیکنان مجبور باشند بین تعهدات باشگاهی خود دست و پا بزنند. عدم پرداخت به موقع مطالبات، تعویق در برگزاری اردوها و کمبود مربیان متخصص همه و همه نشان می‌دهد که مسیر حرفه‌ای شدن فوتسال زنان ایران هنوز با چالش‌های فراوانی روبه‌روست.

مسیر پیشرفتی که هنوز نیمه‌کاره است

با توجه به این شرایط انتظار می‌رود که باشگاه‌ها و مسئولان ورزش زنان بیش از گذشته به تعهدات مالی و مدیریتی خود پایبند باشند. پرداخت به موقع حقوق و مطالبات بازیکنان، ایجاد محیط حرفه‌ای برای تمرین و مسابقه و حمایت عملی از مربیان و کادر فنی می‌تواند انگیزه بازیکنان را افزایش دهد و زمینه را برای موفقیت‌های بیشتر در عرصه‌های بین‌المللی فراهم کند. حمایت واقعی یعنی چیزی فراتر از شعار و نمایش؛ یعنی فراهم کردن شرایطی که بانوان بتوانند بدون دغدغه‌های مالی و مدیریتی تمام توان خود را به فوتسال اختصاص دهند.

فوتسال زنان ایران در سال‌های اخیر ثابت کرده که می‌تواند در سطح آسیا و جهان رقابت کند و با استعداد و تلاش به موفقیت‌های بزرگ دست یابد. اما این مسیر هنوز کامل نیست و برای اینکه بانوان ایرانی بتوانند تمام ظرفیت‌های خود را نشان دهند، نیاز به نگاه حرفه‌ای، حمایت مالی منظم و برنامه‌ریزی دقیق در سطح باشگاهی و ملی دارد. اگر این گام‌ها برداشته شوند مطمئناً آینده فوتسال زنان ایران روشن‌تر و درخشان‌تر از گذشته خواهد بود.