صحیفه سجادیه | دعای عاقبت به خیری

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از ادعیه صحیفه سجادیه مربوط به دعای امام سجاد علیه‌السلام در طلب عاقبت نیکو است. امام در این دعا همچنین به تأثیر اعمال انسان در احوال فرشتگان، اجابت دعا‌ها از سوی خدا و دعا برای استفاده نیک از اوقات فراغت پرداخته است. آموزه‌های این دعا که در پنج فراز [1] از امام سجاد (ع) صادر شده به شرح ذیل است: خوبی‌ها از اعمال نیک انسان‌، دعا برای عاقبت به‌خیری در هنگام مرگ، به دور ماندن از توبیخ و سرزنش الهی در اثر توبه، دعا برای پرده‌پوشی در قیامت و اجابت دعای بندگان از سوی خدا.

یَا مَن ذِکرُهُ شَرَف لِلذَاکِرِینَ وَ یَا مَن شُکرُهُ فَوز لِلشَاکِرِینَ وَ یَا مَن طَاعَتُهُ نَجَاه لِلمُطِیعِینَY صَلِ عَلَی مُحَمَد وَ آلِهِ، وَ اشغَل قُلُوبَنَا بِذِکرِکَ عَن کُلِ ذِکر، وَ أَلسِنَتَنَا بِشُکرِکَ عَن کُلِ شُکر، وَ جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِکَ عَن کُلِ طَاعَه؛ ای که یادکنندگان تو را یاد تو ارجمند گرداند و ای که سپاسگزاران تو را سپاس تو رستگار کند و ای کسی که مطیعان تو را فرمانبرداری تو نجات بخشد، بر محمد و خاندان او درود فرست و دل ما را به یاد خود از یاد دیگران بپرداز و زبان ما را به سپاسگزاری خود از سپاس دیگران بازدار و اعضای ما را در اطاعت خود از عبادت دیگران منصرف کن

2 فَاِن قَدَرتَ لَنَا فَرَاغاً مِن شُغل فَاجعَلهُ فَرَاغَ سَلَامَه لَا تُدرِکُنَا فِیهِ تَبِعَه، وَ لَا تَلحَقُنَا فِیهِ سَأمَه، حَتَی یَنصَرِفَ عَنَا کُتَابُ السَیِئَاتِ بِصَحِیفَه خَالِیَه مِن ذِکرِ سَیِئَاتِنَا، وَ یَتَوَلَی کُتَابُ الحَسَنَاتِ عَنَا مُسرُوریِنَ بِمَا کَتَبُوا مِن حَسَنَاتِنَا؛ و اگر برای ما فراغتی مقدر کرده آن فراغت را چنان به سلامت بگذران که وبال نیاورد و ملال نرساند، نویسندگان گناهان با نامه سفید بازگردند و نویسندگان طاعات از نوشتن حسنات ما شادمان باشند

3 وَ اِذَا انقَضَت أَیَامُ حَیَاتِنَا، وَ تَصَرَمَت مُدَدُ أَعمَارِنَا، وَ استَحضَرَتنَا دَعوَتُکَ الَتِی لَا بُدَ مِنهَا وَ مِن اِجَابَتِهَا، فَصَلِ عَلَی مُحَمَد وَ آلِهِ، وَ اجعَل خِتَامَ مَا تُحصِی عَلَینَا کَتَبَهُ أَعمَالِنَا تَوبَهً مَقبُولَهً لَا تُوقِفُنَا بَعدَهَا عَلَی ذَنب اجتَرَحنَاهُ، وَ لَا مَعصِیَه اقتَرَفنَاهَا؛ و چون روزهای عمر سپری شود و مدت زندگی بسر آید و دعوت تو حضور ما را لازم شمرد و ما ناچار آن دعوت را اجابت کنیم پس بر محمد و خاندان او درود فرست و چنان مقدر فرما که وقتی نویسندگان اعمال یک یک کارهای ما را بر ما شماره کنند آخرین عمل ما توبه ای باشد مقبول، و پس از آن ما را بر گناهی که مرتکب شده باشیم واقف نسازند و بر نافرمانی که از ما صادر شده باشد آگاه نکنند

4 وَ لَا تَکشِف عَنَا سِتراً سَتَرتَهُ عَلَی رُؤُوسِ الأَشهَادِ، یَومَ تَبلُو أَخبَارَ عِبَادِکَ؛ در آن روز که راز نهانی بندگان را باز رسی، در پیش حاضران پرده که بر ما پوشیده مدار

5 اِنَکَ رَحِیم بِمَن دَعَاکَ، وَ مُستَجِیب لِمَن نَادَاکَ؛ هر کس تو را خواند بر وی ببخشای و هر که تو را ندا کند اجابت فرمای.

انتهای‌پیام /