«غروب‌ها» مرثیه‌ای برای حضرت رقیه (س)
«غروب‌ها» عنوان غزلی از اسماعیل امینی و مرثیه‌ای است برای حضرت رقیه سلام الله علیها که در قالب موسیقی - گفتار و با صدای مهرداد محمدپور اجرا شده است.
به گزارش مشرق، «پرواز خیال» مجموعه آثار صوتی است که با هدف مروری بر سروده‌های شعرای معاصر ایران و جهان تهیه و ضبط شده است. در این مجموعه برخی از سروده‌های مهم ادبیات ایران و جهان انتخاب و با همراهی موسیقی خوانده شده‌اند. این اشعار در قالب موسیقی گفتار (دکلمه) و توسط مهرداد محمدپور اجرا شده‌اند.
«غروب‌ها» یکی از سروده‌های اسماعیل امینی است که با اجرای مهرداد محمدپور و موسیقی زبیگنیو پرایزنر همراه شده است.
غروب‌ها
از راه می رسند پدرها غروب‌ها دنیای خانه روشن و زیبا غروب‌ها
از راه می‌رسند پدرها و خانه‌ها آغوش می‌شوند سراپا غروب‌ها از راه می‌رسند و به آغوش می‌کشند با اشتیاق کودک خود را غروب‌ها
از راه می‌رسند و هیاهوی بچه‌هاست زیباترین ترانه دنیا غروب‌ها در چشم‌های منتظران گرگ و میش عصر محو است در شکوه تماشا غروب‌ها
در چشم‌های دخترکان شوق دیگری ست شوق دوباره دیدن بابا غروب‌ها
بعد از هزار سال من و کودکان شام تنها نشسته‌ایم همین جا غروب‌ها
اینجا پدر، خرابه شام است، کوفه نیست اینجا بیا به دیدن ما با غروب‌ها
بابا بیا که بر دلمان زخم‌ها زده دیروز تازیانه و حالا غروب‌ها
بابا بیا که بغض مرا وانکرده است نه زخم تازیانه نه حتی غروب‌ها
دست تو را بهانه گرفته است بغض من بابا ز راه می‌رسی آیا غروب‌ها؟
بابا بیا کنار من و این پیاله آب که تشنه‌ایم هر دو تو را تا غروب‌ها
از جاده‌ها بیایی و رفع عطش کنی از جاده‌ها بیایی... اما غروب‌ها
بسیار رفته‌اند و نیامد پدر هنوز بسیار رفته‌اند خدایا غروب‌ها
کم کم پیاله موج زد و چشم روشنش چون لحظه‌های غربت دریا غروب‌ها
خاموش ماند، و بر سر سنگی نهاد سر دختر به یاد زانوی بابا غروب‌ها
بعد از هزار سال هنوز اشک می‌چکد از مشک پاره پاره سقا غروب‌ها
مهرداد محمدپور
منبع: تسنیم