فلاح: یادم می‌ماند که برزگر چقدر برایم زحمت کشیده است / خیلی از قهرمانان مستعد به بزرگسالان نمی‌رسند

اکبر فلاح در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در خصوص مراسم تجلیل اخیری که در باشگاه کارگران از منصور برزگر سرمربی پیشین تیم ملی آزاد به عمل آمد، اظهار داشت: ما همیشه برای جهان پهلوان تختی یا کسی که در بین ما نیست، جام و مراسم تقدیر برگزار می‌کنیم درحالیکه آن فرد بین ما نیست که ببیند چه کار برایش کردند و این بچه‌ها و جوانان او را ببینند و مدال گردن قهرمانان بیندازد. ما فکر کردیم برای کسی که زنده هست و زحمت کشیده، جام بگذاریم و این را هم باب کنیم تا در کنار تقدیر از جهان پهلوان تختی و دیگرانی که بین‌مان نیستند و این هم امر واجبی است، از قهرمانان و پهلوانان زنده هم تقدیر شود. نفراتی چون منصور مهدی‌زاده، عبدالله موحد، امامعلی حبیبی، ابراهیم جوادی و... خیلی‌ها هستند که خوب است در وقت زنده بودن‌شان آنها را گرامی بداریم.

وی ادامه داد: ما هدف‌مان خوشحال کردن منصور برزگر بود که برای کشتی کشورمان بیش از نیم قرن زحمت کشیده است. هر کسی که می‌تواند این راه را ادامه دهد ازجمله فدراسیون و هیئت‌ها و... که دست‌شان باز است، خوب است که انجام دهند. این کار برای چرخه کشتی هم اتفاق خوبی است.

فلاح که سابقه شاگردی منصور برزگر در تیم ملی آزاد را داشته، در این رابطه تاکید کرد: وقتی یکی مدال جهانی می‌گیرد خیلی افراد برایش زحمت می‌کشند. من در محله‌ای که بودم مربیان زیادی داشتم که عکس آنها در سالن تمرینی‌مان نصب کرده و یادشان می‌کنم. نزدیک به 10 از آنها فوت کردند اما برای من زحمت کشیدند. در تیم ملی هم خیلی‌ها برایم تلاش کردند از جمله آقای برزگر که سالها با او کار کرده و مدال‌های جهانی که گرفتم برزگر سرمربی بوده و این همیشه یادم بوده که او چقدر برای من زحمت کشیده و خواستم یک گوشه از زحماتش را با این مراسم جبران کنم.

سرمربی پیشین تیم ملی آزاد جوانان در مورد پیشکسوتان بنامی که در این مراسم حضور پیدا کردند، نیز گفت: منصور برزگر خودش کسالت داشت نتوانست بیاید، اما رسول خادم آمد، محمدرضا طالقانی، علیرضا رضایی، محمد طلایی و خیلی از قهرمانان دیگر که حال ما را آن روز خوب کردند چون بچه‌ها از دیدن قهرمانان و الگوهای‌شان خوشحال شدند.

فلاح در خصوص اینکه بار دیگر چه زمانی ترتیب برگزاری مسابقه در سالن کارگران خواهد داد، گفت: مرتب مسابقه می‌گذارم. 4 ماه پیش بود برای زنده‌یاد پرویز سیروس‌پور مراسم گذاشتیم. هر جا که توانم بوده کشتی گذاشتیم اما ترتیب دادن یک یک مسابقه به این راحتی نیست، خیلی سختی دارد و باید تلاش کنید، آنقدر که بعد از یک مسابقه باید سه ماه استراحت کنی تا دوباره انرژی برای مسابقه بعدی جمع کنی! هم به لحاظ مالی، هم کاری و اداری و جانی. کسانی که می‌آیند باید به آنها احترام بگذاری که دفعه بعدی هم وجود داشته باشد. بعضی مسابقه می‌گذارند نه امکانات دارند و نه احترام می‌گذارند و به این شکل مردم را آزار می‌دهند.

وی در مورد وضعیت کشتی‌گیری چون حسین شهبازی که در رده‌های پایه جزو مدعیان بود اما در بزرگسالان نتوانست خودش را به اندازه توان و استعدادش مطرح کند، خاطرنشان کرد: حسین هم مدال نوجوانان و هم جوانان جهان دارد. نایب قهرمان بزرگسالان آسیا هم شده، اما این بچه‌ها وقتی بزرگ می‌شوند درگیر مشکلات خانواده و زندگی می‌شوند و کمرشان زیر بار زندگی خم می‌شود. این اتفاقات باعث شده که حسین کمی از قهرمانی دور شده، علی خرمدل که قهرمان نوجوانان شده هم عضو باشگاه ماست که آینده خوبی دارد ولی از نظر مالی این بچه‌ها شرایط خوبی ندارند و تامین نیستند که بتوانند به کشتی بچسبند و زندگی‌شان پیش برود. باید به این بچه‌ها توجه کرد و طوری به آنها امکانات داد که راه باز شود. خصوصا کار برای بچه‌های جنوب شهر خیلی سخت‌تر است، آنها باید از طرف تربیت‌بدنی، شهرداری و... حمایت شوند درحالیکه این اتفاق رخ نمی‌دهد و کسی به آنها توجه نمی‌کند. یکی از دلائل که تعدادی از قهرمانان خوب و مستعد ما به بزرگسالان نمی‌رسند همین مسئله است. من حسین شهبازی را گفتم، اما خیلی‌های دیگر هستند که به این شکل از ورزش قهرمانی فاصله می‌گیرند.