ماجرای لطمه‌های دشمنان خارجی و تنگ‌نظران داخلی در دانشگاه شریف

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به وقایع 1401 گفت: در دوران دکتر رسول جلیلی لطمه‌هایی به‌ویژه از سوی دشمنان خارجی و تنگ‌نظران داخلی بر دانشگاه صنعتی شریف وارد شد.

به گزارش خبرنگار مهر، آریا الستی در مراسم تودیع و معارفه سرپرست دانشگاه صنعتی شریف که امروز یک‌شنبه 20 مهرماه برگزار شد با اشاره به وقایعی که در سال 1401 در دانشگاه شریف اتفاق افتاد گفت: در دوران مسئولیت آقای دکتر رسول جلیلی، اتفاقاتی برای دانشگاه رخ داد و لطمه‌هایی به‌ویژه از سوی دشمنان خارجی و تنگ‌نظران داخلی بر دانشگاه وارد شد. من از واژه «تنگ‌نظر» استفاده می‌کنم ولی اعتقاد من «حسادت» افراد داخلی بود.

وی ادامه داد: در آن دوران، کشور دچار تلاطم‌هایی شده بود و دانشگاه صنعتی شریف به‌طور ویژه هدف قرار گرفته بود. باید گفت دشمن در انتخاب هدف خود درست عمل کرده بود؛ ولی انتظار می‌رفت که از داخل، دانشگاه شریف مورد صیانت قرار گیرد که متأسفانه این‌گونه نشد. در این مسیر افرادی قربانی شدند که یکی از آن‌ها فارغ از مسائل سیاسی و جناحی دکتر جلیلی بود.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه صنعتی شریف و مشاور رئیس سابق این دانشگاه با بیان این‌که لطماتی به این مسئول دانشگاهی وارد شد که در تاریخ مانده است، افزود: آن زمان پذیرفتن مسئولیت ریاست دانشگاه یک ایثار بود که دکتر موسوی این ایثار را نشان داد و مدیریت دانشگاه به شدت تحت تأثیر عوامل بیرون از دانشگاه قرار داشت. من انتظار چنین مدیریتی از دکتر موسوی نداشتم اما ایشان ویژگی مهمی از خود نشان دادند شنوندگی و یادگیرندگی یک مدیر دانشگاهی بود.

الستی در مورد پذیرفتن مسئولیت توسط دکتر تجریشی گفت: دکتر تجریشی با وجود زخم‌هایی که از مسئولیت‌های پیشین بر دوش خود داشت، مسئولیت سخت و پیچیده ریاست دانشگاه شریف را پذیرفت.

وی تاکید کرد: با تغییر مدیریت‌ها، سلیقه‌ها تغییر می‌کند، اما راهبردها تغییر پیدا نمی‌کند. حرکت ما نوسانی است، اما دامنه این نوسانات زیاد نیست. من مطمئنم همان‌طور که راهبردهای پیشین ادامه پیدا خواهد کرد و بهبود خواهد یافت.

عضو هیئت علمی دانشگاه شریف اظهار کرد: نظام دانشگاهی علم و فناوری با اینکه بسیار مهم است، اما متأثر از نظام‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور است. هر مدلی از سیاست‌گذاری علمی و فناوری که داشته باشیم، به‌شدت تحت تأثیر سیاست‌گذاری‌های بیرونی از جمله سیاست‌گذاری‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قرار می‌گیرد. ما نباید این را یک مسئله منفی بدانیم، بلکه باید آن را به عنوان یک واقعیت بپذیریم و متناسب با آن، راه‌های گریز و سازگاری پیدا کنیم.