ماجرای گم شدن دو داستان علی مؤذنی در دهه 60
علی مؤذنی که به تازگی مجموعه داستان‌های «جشن طلاق» و «تکنولوژی» از منتشر شده است، از گم شدن دو داستان مجموعه «تکنولوزی» در دهه 60 و پیدا شدن آنها در دهه 90 سخن گفت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، انتشارات نیستان، اخیراً سه مجموعه از علی مؤذنی با نام‌های «جشن طلاق»، «تکنولوژی» و «خوبی‌های خوبان» را منتشر کرده است.
مؤذنی که در زمره داستان‌نویسان جدی و صاحب اندیشه معاصر ایران طی چهار دهه اخیر بوده است در جشن طلاق پنج داستان کوتاه از خود را که برخی از آنها طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب و در دهه شصت و هفتاد نوشته شده است را گردآوری کرده است.
این مجموعه داستان با استفاده از همین موضوع و نیز شگرد بهره‌گیری از ساده‌نویسی و استفاده از کلمات و عبارت‌های کاملا معمولی به دور از ایهام و استعاره‌های رایج در داستان‌نویسی مدرن، سبکی و نوشتاری منحصر به فرد در نویسندگی خلق می‌کند که طی آن نویسنده در عین سهل و ممتنع نویسی، روایت را در خدمت بازخوانی شخصیت‌ها در دوجه درون و بیرون زیست آنها قرار می‌دهدو هر انسان را در قامت داستان بار دیگر خلق می‌کند.
مؤذنی در «تکنولوژی» به نوعی سیر کاری خود در داستان‌نویسی را به نمایش گذاشته است، او در این مجموعه داستان‌هایی از خود در دهه 50 تا امروز را عرضه کرده است، داستان‌های قدیمی که حالا با بازنویسی دوباره مجالی برای نشر پیدا کرده‌اند.
موذنی در گفت‌وگو با تسنیم درباره این دو کتاب می‌گوید: محور موضوعی داستان «جشن طلاق» زن‌ها هستند و محور موضوعی مجموعه داستان «تکنولوژی» کودکان و نوجوانان هستند، بنابراین این داستان‌ها در دو کتاب مجزا منتشر شده‌اند.
موذنی ادامه می‌دهد: در مجموعه داستان «تکنولوژی» البته راوی بزرگسال نیز در دو داستان «بالش» و «شیرخوارگی» داریم، به این علت که گره شخصیت‌های هر دو داستان در کودکی آنها اتفاق افتاده است و حالا تاثیر ناگوارش را بر زندگی اکنون آنها نشان می‌دهد.
«جشن طلاق» شنیدنی شدوی با اشاره به دو داستان «رضایت» و «تولد» که در مجموعه داستان «تکنولوژی» چاپ شده‌اند، می‌گوید: این دو داستان به اضافه داستان صدی که در اولین مجموعه داستانم با نام «کلاهی از گیسوی من» چاپ شده، حاصل طرحی است که برای نوشتن یک نمایشنامه در سال 58 با محوریت احساس فقر در زمینه‌های مالی و فرهنگی تهیه شده است. و جالب این که این طرح هیچگاه به قالب نمایشنامه در نیامد، چون تبدیلش به نمایشنامه برای دانشجوی سال اول رشته نمایشنامه نویسی بلندپروازانه بود، اما تبدیل به سه داستان کوتاه شد.
وی با اشاره به علت تاخیر سه دهه‌ای چاپ داستان‌های «رضایت» و «تولد» می‌گوید: این دو نسخه را به اضافه چند داستان دیگر در دهه 60 گم می‌کند و اواسط دهه 90 پیدا می‌شوند. داستان پیدا شدن این دو داستان نیز خود ماجرای جالبی دارد که باید بعدا نوشت.
موذنی اداهه می‌دهد: راوی این هر سه داستان، پسرکی ده یازده ساله به نام حسن است که در هر داستان متناسب با موضوعِ روایت حال و هوایی متفاوت را تجربه می‌کند. اما محور موضوعی مجموعه داستان «جشن طلاق» به موقعیت زن در جامعه می پردازد. مثلا موقعیت خطیر یک زن شهید که باید نوع زندگی‌اش را با سنت‌ها و عرف جاری جامعه تنظیم کند و وفق بدهد یا شرایط زنانی که به میل خود طلاق گرفته‌اند و حالا موقعیت های جدیدی را در زندگی تجربه می‌کنند و با مشکلاتی رو در رو می‌شوند که قبلا فکرش را هم نمی‌کرده‌اند.
وی می‌گوید: در هر صورت، هفت داستان از این 10 داستان تجربه‌های اخیر من در داستان‌نویسی‌اند، تجربه‌هایی که وقوعشان پس از دو دهه نرفتن به سراغ داستان کوتاه برایم هیجان‌انگیز بود، چون وقفه‌ای نزدیک به 20 سال، خلاء‌ی را در من ایجاد کرده بود که جز با نوشتن داستان کوتاه پر نمی‌شد.