جمعه 10 فروردین 1403

ما عشق علی (ع) به سینه مهمان داریم / «غدیر» سنگری رو در روی سقیفه!

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
ما عشق علی (ع) به سینه مهمان داریم / «غدیر» سنگری رو در روی سقیفه!

ای صاحب غدیر... غدیریان بر بلندای غدیر ایستاده وبه تو سلام میدهند و تعظیم میکنند، بوسه بر دستت بر پایت، بر خاک راهت می زنندو در برابر مقام بلند مرتبه توخود را بسیار کوچک میبینند.. مگر بپذیریشان...

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ گروه دین و مذهب آناج: ما عشق علی به سینه مهمان داریم / از نام علی مدد فراوان داریم / روزی که به خاک گور مهمان گردیم / چشم مدد از علی کماکان داریم...

هزار و چهارصد و اندی سال است که شیعه زلال پر برکت غدیر را به پای درختان ولایت می افشاند و از آن بیابانِ خشک، باغهای پر ثمر اعتقادی و گلهای زیبای محبت را پرورش می دهد. خار و خس کینه های دشمن علی علیه السلام را با برائت و لعن آنان ریشه کن نموده، و با حجتی قوی که پیامبر صلی اللَه علیه و آله به دستش داده مرزهای غدیر را به روی معاندین بسته و جرأت تعرض را از آنان سلب نموده است. شهیدان غدیر در عرصه ی هزار و چهارصد ساله ی آن، دنباله روی اولین شهیدان آن فاطمه و محسن علیهماالسلام و پیرو شهیدان با عظمت غدیر در کربلا هستند. عاشورا مولود غدیر و حافظ آن است؛ سنگری رو در روی سقیفه!

در غدیر چشمان پیامبر صلی اللَه علیه و آله دور دستهایی را می نگریست که می باید کشتی اسلام آن را طی کند و هدف نهایی آن به ظهور برسد؛ و آینده هایی را در نظر داشت که گرگهای عقیده، اسلام را از داخل مورد تعرض قرار داده اند.

و این بود که دست علی بن ابی طالب علیه السلام را گرفت و او را بلند کرد و از همانجا او را به همه ی نسلهای تاریخ نشان داد و به عنوان جانشین خود معرفی فرمود.

اینک ما میراث دار غدیریم که در قله ی عظمت آن به دنیا آمده ایم. امروز غدیر فراتر از دید دشمنانش، آفتاب خیره کننده ای است که بر همه ی جهان می تابد، و کشتی پُرقدرتش پهنه ی گیتی را درمی نوردد، و دست غرق شدگان فتنه های هزار و چهارصدساله ی سقیفه را به گرمی می فشارد و از گردابهای سیاه کفر و گمراهی به سبزگونه ی پُرطراوت خود می رساند تا روحشان را صفایی تازه بخشد.

ای صاحب غدیر... غدیریان بر بلندای غدیر ایستاده وبه تو سلام میدهند و تعظیم میکنند، بوسه بر دستت بر پایت، بر خاک راهت می زنندو در برابر مقام بلند مرتبه توخود را بسیار کوچک میبینند.. مگر بپذیریشان...

انتهای پیام /