مدیریت ساعات اوج مصرف برای نقاط دوردست با تکنولوژی ANG
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در همین راستا یکی از اقداماتی که در این خصوص در حال انجام است استفاده از تکنولوژی‌های نوین و پیشرفته در قالب فناوری ANG است که با اجرای پروژه «طراحی پایه و تهیه اسناد مناقصه EPC ساخت مخازن ذخیرهسازی گاز طبیعی مبتنی بر نانوفناوری ANG در ایستگاه تقلیل فشار CGS- TBS روستای لمسک استان گلستان» به نوعی ذخیرهسازی ساعتی گاز در نقاط دور دست و رفع ناترازی...
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در همین راستا یکی از اقداماتی که در این خصوص در حال انجام است استفاده از تکنولوژی‌های نوین و پیشرفته در قالب فناوری ANG است که با اجرای پروژه «طراحی پایه و تهیه اسناد مناقصه EPC ساخت مخازن ذخیرهسازی گاز طبیعی مبتنی بر نانوفناوری ANG در ایستگاه تقلیل فشار CGS- TBS روستای لمسک استان گلستان» به نوعی ذخیرهسازی ساعتی گاز در نقاط دور دست و رفع ناترازی در این نقاط را به دنبال خواهد داشت.
مصطفی ابراهیمی، رئیس امور پژوهش و فناوری شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران با اشاره به امضای قرارداد طراحی پایه و تهیه اسناد مناقصه EPC ساخت مخازن ذخیرهسازی گاز طبیعی مبتنی بر نانوفناوری ANG در ایستگاه تقلیل فشار CGS- TBS روستای لمسک استان گلستان بین رضا نوشادی مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران و عظیم کلانتری اصل رئیس پژوهشگاه صنعت نفت، درباره اهداف این پروژه می‌گوید: هدف از اجرای این پروژه فناورانه، مدیریت ساعات اوج مصرف برای نقاط دوردست با بهره‌گیری از تکنولوژی ANG است.
رئیس امور پژوهش و فناوری، با اشاره به اهمیت تکنولوژی ANG در آینده صنعت گاز می‌افزاید: ANG مخفف (Absorbed natural gas) یا در واقع گاز طبیعیِ جذب شده است و اگر بخواهیم تعریفی برای آن ارایه دهیم این تکنولوژی به‌مانند یک خازن عمل می‌کند و گاز را در خود ذخیره می‌کند. با شنیدن واژه ذخیرهسازی، مخازن زیرزمینی و پروژه‌هایی که در حال حاضر در شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران انجام می‌شود، برایمان تداعی می‌شود که حجم عظیمی از گاز را برای ذخیرهسازی در اوج مصرف در این مخازن ذخیره می‌شود. اما بعضی مواقع و در جا‌هایی مانند ایستگاه‌های تقلیل فشار CGS- TBS که معمولاً انتهای خط قرار دارند امکان ذخیرهسازی زیر زمینی وجود ندارد و وقتی مصرف در فصول سرد در ابتدای خط بالا می‌رود، مقدار گازی که به انتهای خط می‌رسد با کاهش روبرو می‌شود؛ بنابراین باید شرایط به گونه‌ای مدیریت شود که گاز به ایستگاه CGS- TBS برسد و بین مردم توزیع شود. در این مواقع ما می‌توانیم، از ذخیرهسازی ساعتی استفاده کنیم. به این معنا که در ساعاتی گاز مازاد بر مصرف را ذخیره می‌کنیم و آن را در موقع نیاز، مصرف می‌کنیم؛ این نوع ذخیره سازی با استفاده از فناوری ANG صورت می‌گیرد.
ابراهیمی در ادامه با تشریح روند این پروژه می‌گوید: در روال کاری پروژه «انجام طراحی پایه و تهیه اسناد مناقصه EPC ساخت مخازن ذخیره سازی گاز طبیعی مبتنی بر نانوفناوری ANG در ایستگاه تقلیل فشار CGS- TBS روستای لمسک استان گلستان»، پروپزالی از پژوهشگاه صنعت نفت در شهریور ماه گرفته شد و در شورای پژوهش شرکت مهندسی مطرح شد و تأییده شورای پژوهش را گرفت. بعد از اینکه پروژه تعریف شد، یک کتابچه پیمان و قراردادی تهیه شد که واحد‌های مختلف ستادی بررسی کردند و پیش نویس قرارداد ارسال و به امضای اعضای پزوهشگاه صنعت نفت رسید و در حال حاضر از سوی مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران هم امضا شده است و ظرف یکماه آینده پروژه ابلاغ می‌شود و انشالله برنامه ما این است که در 6 ماهه آینده بتوانیم این پروژه را اجرایی کنیم.