مربی‌گری؛ تیغ دو لبه تلخی و لبخند!
فوتبال دیگر تنها یک سرگرمی نیست و به دلیل فراگیری گسترده و مخاطبان پرتعداد، در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و... قابل بررسی است و در این بین نمی توان منکر فشار وارده به بازیکنان و کادر فنی به دلیل کسب نتایج ضعیف شد و به خوبی می توان دریافت که تا چه حد عملکرد بازیکنان در پیشرفت آن ها و به چه میزان نتیجه گیری مربیان و کادر فنی در ابقا و رشد این قشر اثرگذار است. امروزه دیگر لازمه بقای یک مربی و ادامه فعالیت او، بازی زیبا به شمار نمی رود و فوتبال دنیا بیش از هر زمان دیگری نتیجه محور شده است و هر عاملی که مانع از کسب نتیجه برای مربیان و سرمربیان باشد عامل تنش زا، استرس آور و غیرهمسو تلقی می شود و با واکنش های عصبی به ویژه از سوی سرمربیان همواه خواهد بود. فوتبال یکی از غیرقابل پیش بینی ترین ورزش های دنیا است و اتفاقات روز مسابقه این رشته ورزشی را به یکی از پرهیجان و پربیینده ترین پدیده های دنیا تبدیل کرده است. اتفاقاتی که در طول جریان بازی خودآگاه و ناخودآگاه سرمربیان و کادر فنی را با خود درگیر می کند و هر اتفاق خوشایندی باعث خوشحالی، هیجان مثبت و ایجاد شور در یک سرمربی شده و هر مسئله ای اعم از عملکرد ضعیف بازیکنان، سوت های داوران و هر اتفاق دیگری که به ضرر یک تیم رقم می خورد با واکنش منفی، عصبانیت، استرس، پرخاش و حتی بروز خشونت از سوی برخی سرمربیان به عنوان مسوول اصلی کسب نتایج یک تیم همراه است.
