دوشنبه 5 آذر 1403

میراث رئیس جمهور شهید / خاطره نگاری دانشجویی از دیدار با سید ابراهیم رئیسی

خبرگزاری دانشجو مشاهده در مرجع
میراث رئیس جمهور شهید / خاطره نگاری دانشجویی از دیدار با سید ابراهیم رئیسی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد اسکندری، دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی از دیدار دانشجویان (به تاریخ 17 فروردین 1401) با سید ابراهیم رئیسی خاطره‌ای را در صفحه شخصی خود منتشر کرد. متن این خاطره به شرح زیر است: مطابق روالِ معمولِ جلسات دیدار دانشجویی، اول دانشجویان صحبت کردند و بعد آقای رئیس جمهور. تو بخش اول مباحث و انتقاداتمون رو مطرح کردیم، اما مثل همیشه حرف‌های ما...

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد اسکندری، دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی از دیدار دانشجویان (به تاریخ 17 فروردین 1401) با سید ابراهیم رئیسی خاطره‌ای را در صفحه شخصی خود منتشر کرد.

متن این خاطره به شرح زیر است:

مطابق روالِ معمولِ جلسات دیدار دانشجویی، اول دانشجویان صحبت کردند و بعد آقای رئیس جمهور. تو بخش اول مباحث و انتقاداتمون رو مطرح کردیم، اما مثل همیشه حرف‌های ما جنبشی‌ها تموم شدنی نبود تو بخش دوم که نوبت پاسخ‌گویی و صحبت رئیس جمهور بود، چندجا از صحبت‌های ایشون، قانع نشدیم و جسارت کردیم و تو حرف‌هاشون پریدیم. چند دقیقه بعد کاملاً اتفاقی حواسمون به یه چیزی پرت شد و حاج‌آقا با لحنی صمیمی و طنزآمیز گفت: آی آقایونی که اون ته شلوغ می‌کنید؛ گوش کنید! دارم جواب سوال‌ها و انتقادات شما رو میدم. بعد از جلسه رفتیم برای افطار و نماز. سر سفره افطار هم فرصت رو مغتنم دیدیم و با چندتا از بچه ها رفتیم پیش حاج اقا و شروع کردیم به بحث کردن و انتقاد و این حرفا... حاج‌آقا با کمال آرامش و بدون ذره‌ای تکبر به حرف‌های ما گوش می‌کرد و با سعه صدر جواب انتقادات‌مون رو می‌داد، مثل خیلی‌ها نبود که توانایی تحمل حرف تند و تیز رو ندارند. بعضیا تا دو کلام بهشون انتقاد میکنی سریع برآشفته میشن و جوری رفتار می‌کنند که آدم از سوال یا انتقادش پشیمون میشه؛ اما حاج‌آقا اینگونه نبود. همین سعه‌صدر و خوش‌اخلاقی و عدم تکبر ایشون بود که باعث می‌شد تا یک فضای صمیمی و دوستانه برای گفتگو شکل بگیره و کسی حرفش رو قورت نده! این سطح از سعه‌صدر و خوش‌خلقی و عدم تکبر ایشون واقعاً ارزشمند بوده و هست، امیدوارم این ویژگی ممتاز و برجسته برای رئیس جمهور‌های آینده هم به یادگار بماند.

خدایش رحمت کند