«مینیمالیسم کاری» نسل زد

گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد - فاطمه زارع‌پور نبیل؛ یکی از بهترین خبرهایی که در مورد نسل زد می‌توان نوشت، اشاره به شکسته شدن سکوت پیرامون سلامت روان توسط آنان است. «توجه ویژه به سلامت روان» دغدغه‌ای جدی است که از دل اضطراب اجتماعی این نسل برآمده است. جوانان فعال در بازار کار به همین جهت در حال تعریف روند جدید شغلی است که آن را «مینیمالیسم شغلی» می‌نامند.

مقالات انتقادی بسیاری در مورد نسل زد نوشته شده است؛ شدیداللحن‌ترین منتقدان در میان خود نسل زد هستند. به عقیده آنان می‌توان تلاش کرد تا فضای مساعدتری برای زیست انسان در عصر تکنولوژی فراهم کرد و یکی از بهترین گزینه‌ها برای بهبود سلامت روان، دوری جستن از مسائلی است که به افراد استرس مضاعف وارد می‌کند؛ از جمله وسواس برای ارتقای شغلی و عناوین پرطمطراق.

در گزارشی تحلیلی از حضور نسل زد در بازار کار 68 درصد از آن‌ها به‌طور صریح اذعان کرده‌اند که اگر پای افزایش حقوق یا عنوان شغلی در میان نبود، به عناوین مدیریتی فکر هم نمی‌کردند. مؤسسه تحقیقاتی Glassdoor گزارش‌های معتبری مبتنی بر داده از روند بازار کار منتشر می‌کند. گرچه پیش‌بینی می‌شود نسل زد در سال جاری سهم 10 درصدی از صندلی‌های مدیریتی داشته باشد اما آن‌ها لزوما به دنبال ریاست نیستند. نسل زد زندگی را در چارچوبی گسترده‌تر از ساعات کاری می‌بیند.

این اخلاق کاری جدید به نسل زد اجازه می‌دهد گسترش مهارت‌ها و بهبود سلامت روانی را به عناوین شغلی اولویت دهد. چنانچه پیش از این در نوشتار «دو برابر تنها» اشاره شد، آن‌ها بیش از نسل‌های پیشین به دنبال بهبود وضعیت روحی و زندگی خود هستند.

در بازار کار غیرقابل پیش‌بینی کنونی که با موج‌های پی‌درپی اخراج، شکوفایی فناوری هوش مصنوعی و فرسودگی شغلی تعریف می‌شود، نسل زد انتخاب کرده است که وسواس کمتری در مورد ارتقای شغلی داشته باشد و بیشتر بر امنیت شغلی و رشد شخصی تمرکز کند. «مینیمالیسم شغلی» به معنای انتخاب رویکردی متعادل است که بر اساس آن،«حرفه و شغل» تنها بعد زندگی افراد نیست.