یک‌شنبه 20 مهر 1404

هزینه سنگین اخبار منفی برای «نسل زد»

وب‌گاه دنیای اقتصاد مشاهده در مرجع
هزینه سنگین اخبار منفی برای «نسل زد»

دنیای اقتصاد: چشم دوختن و گوش سپردن به رسانه های تحت سلطه اخبار بد، پیامدهای اجتماعی - سیاسی گسترده‌تری دارد. جامعه‌ای که برای انتظار فاجعه شرطی شده است، ایمان خود را به ساختارهای نهادی از دست می‌دهد و بدبینی و عدم مشارکت در آن تقویت می‌شود.

گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد فاطمه زارع‌پور نبیل: تلاش رسانه‌ها برای جلب نظر مخاطبان از طریق «هیجان منفی» افراد را در زنجیره بی‌انتهایی از اخبار بد قرار می‌دهد. در این میان نقش شبکه‌های اجتماعی که تبدیل به پرطرفدارترین رسانه «نسل زد» شده‌اند در ویروسی سازی اخبار بد قابل توجه است.

تورم دیگر جزئی از سفره شده است، نرخ بیکاری در حال افزایش است و حتی جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، در مورد اینکه فارغ‌التحصیلان نسل زد در حال حاضر فرصتی برای پیشرفت ندارند، صحبت می‌کند. صد البته جوان‌ترین نسل جویای کار همه‌ی این‌ها را از قبل می‌دانند. در واقع، آن‌ها به‌قدری درباره وضعیت کنونی اقتصاد مضطرب‌اند که حتی نمی‌توانند بخوابند.

در مطالعه‌ای که توسط شرکت تولیدکننده کالای خواب Amerisleep صورت گرفت، بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان ابراز کردند که مشکلات مالی به کلی خواب آن‌ها را مختل کرده است. در مقایسه با دیگر گروه‌های سنی نسل زد با 70 درصد بی‌خوابی و بدخوابی بدترین وضعیت را دارد: ذهن‌های درخشان جوان فردا، نسلی هستند که بیش از همه بیدار می‌مانند و به پول فکر می‌کنند. استرس ناشی از افزایش قیمت‌ها، اجاره و کمبود فرصت شغلی در زمان شکوفایی هوش مصنوعی به آن‌ها اجازه خواب نمی‌دهد.

با این حال، بسیاری به جای اقدامات عملی مانند بودجه‌بندی، به دنبال آرامش منفعلانه در صفحات نورانی گوشی و تلویزیون خیره می‌مانند. این عادت رفتاری دیگر اسم خود را هم پیدا کرده است؛ «doomscrolling» یا «شوم‌گردی» عادتی که به احتمال زیاد نگرانی‌هایشان را تغذیه می‌کند. در مطالعه‌ای که صورت گرفته مشخص شد از هر سه نفر یک نفر ساعت‌ها در تخت باقی می‌ماند بدون اینکه به خواب رود و چندان بعید نیست همراه نسل زد در بی‌خوابی، پرسه زدن در شبکه‌های اجتماعی مختلف و رد کردن خبر بد از پس خبر بد باشد.

اکوسیستم رسانه‌ای مدرن در «بستر اقتصاد توجه» شکل گرفته است، در شرایطی که تک تک تعامل‌ها برای کارفرما پول است، هیجان‌انگیزتر کردن اخبار تنها کاری است که از تولیدکنندگان محتوا انتظار می‌رود. مطالعه‌ای در 2021 نشان داد اخبار منفی در جلب توجه و تعامل موفق‌تر عمل می‌کند؛ بیشتر خوانده می‌شود و با واکنش بیشتری از سوی افراد همراه می‌شود و در نهایت بیشتر در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شود. این امر چرخه بازخوردی ایجاد می‌کند که در آن رسانه‌ها محتوایی را اولویت می‌دهند که برای برانگیختن ترس، خشم یا ناراحتی طراحی شده است.

در طول تاریخ «سوگیری منفی‌نگری» با تمرکز بر بقا برای مقابله با تهدیدات به انسان‌ها کمک می‌کرد تا در برابر مشکلات هشیار باشند، اکنون این سوگیری شناختی باعث شده است تا افراد بیش از حد تحت تاثیر اخبار منفی قرار گیرند. قرار گرفتن مکرر در معرض اخبار منفی باعث می‌شود رویدادهای نامطلوب به‌طور نامتناسبی مکرر و قریب‌الوقوع به نظر برسند. علاوه بر این، «سوگیری تاییدی» تضمین می‌کند که افراد به دنبال روایت‌های ناراحت‌کننده‌ای می‌گردند که اضطراب‌های از پیش موجود آن‌ها را تایید می‌کند و این امر بحرانی را که در پیش چشمان خواننده قرار دارد، عمیق‌تر می‌سازد. اثر تجمعی این سوگیری‌ها، درک تحریف‌شده‌ای از شرایط جهانی است که بدبینی عمومی را افزایش می‌دهد و حس ناتوانی را تقویت می‌کند.

این مساله به‌ویژه در سیاست قابل توجه است. در زمین سیاست رسوایی‌های شخصی، چهره‌های جنجالی یا مواضع افراطی اغلب به‌عنوان نمایندگان کل احزاب یا ایدئولوژی‌ها در نظر گرفته می‌شوند. یک سیاستمدار فاسد یا یک اظهارنظر تحریک‌آمیز می‌تواند درک عمومی از وضعیت کنونی را شکل دهد. پوشش شبانه‌روزی اخبار سیاسی که برای مخاطب هیجان‌انگیز باشد (یا همانطور که توضیح داده شد اخبار بد) به قطبی‌سازی دامن می‌زند و هر دو طرف از نمونه‌های افراطی برای تعریف مخالفان خود استفاده می‌کنند. با این حال، تقویت جنجال تضمین می‌کند که این عناصر حاشیه‌ای بر روایت غالب شوند، جامعه چندپاره‌تر شود و بی‌اعتمادی را تقویت کند.

چشم دوختن و گوش سپردن به رسانه های تحت سلطه اخبار بد، پیامدهای اجتماعی - سیاسی گسترده‌تری دارد. جامعه‌ای که برای انتظار فاجعه شرطی شده است، ایمان خود را به ساختارهای نهادی از دست می‌دهد و بدبینی و عدم مشارکت در آن تقویت می شود. قرار گرفتن مداوم در معرض اخبار منفی با کاهش مشارکت مدنی، افزایش قطبی‌سازی و کاهش اعتماد به حاکمیت همبستگی دارد. این فرسایش اعتماد عمومی محیطی ناپایدار ایجاد می‌کند که در آن اطلاعات نادرست رشد می‌کند و سیاست‌های افراطی طرفدار پیدا می‌کنند.//