جمعه 10 فروردین 1403

همه می‌گویند باید دکتر یا مهندس شوی نه هنرمند!

خبرگزاری ایسنا مشاهده در مرجع
همه می‌گویند باید دکتر یا مهندس شوی نه هنرمند!

یک هنرمند و کیوریتور بر این باور است که «معمولا از کودکی در ذهن آدم فرو می‌کنند که باید دکتر یا مهندس بشوی، اما هنرمند بودن را کسی به عنوان حرفه نمی‌شناسد و به همین دلیل کسی از دوران کودکی به عنوان شغل به هنر توجه نمی‌کند.»

به گزارش ایسنا، نشست پژوهشی «نسل بعدی» با حضور شهرام انتخابی، آسیه سلیمیان، بهمن یوسفی و نگار عالم‌زاده گرجی روز سه‌شنبه (دهم تیر ماه) در موسسه طنین دلنواز برگزار شد.

این نشست به رویکردهای هنری جدید مانند ویدئوآرت و مبحث کیوریتوری اختصاص داشت.

شهرام انتخابی هنرمند، کیوریتور و از موسسان «فکتوری تی‌تی» در ابتدای این جلسه در سخنانی اظهار کرد: من به همراه آسیه سلیمیان، از چند سال پیش فضایی برای هنرمندان و محققان ایجاد کردیم و با هدف ایجاد ارتباط و مبادله رویدادهای هنر معاصر بین‌المللی، در این زمینه فعالیت می‌کنیم. موسسه «فکتوری تی‌تی» چند رویداد را با مشارکت هنرمندان ایرانی و خارجی در ایران برگزار کرده و علاوه بر آن نمایشگاه‌هایی با آثار هنرمندان جوان ایرانی در اروپا برگزار کرده که با استقبال مخاطبان مواجه شده است.

انتخابی گفت: معمولا از کودکی در ذهن آدم فرو می‌کنند که باید دکتر یا مهندس بشوی، اما هنرمند بودن را کسی به عنوان حرفه نمی‌شناسد و به همین دلیل کسی از دوران کودکی به عنوان شغل به هنر توجه نمی‌کند. به همین دلیل بسیاری از ما خیلی دیر تصمیم می‌گیریم که هنرمند شویم و سال‌ها تجربیات مختلفی انجام می‌دهیم تا سرانجام به این نتیجه می‌رسیم که می‌خواهیم چه چیزی باشیم. این بلوغ زمانی حاصل می‌شود که تجربیات دیگران را بشناسیم و از آنها استفاده کنیم.

بهمن یوسفی از مدیران موسسه فرهنگی هنری «طنین دلنواز» نیز اظهار کرد: در طول سال‌ها دوستی و همکاری با شهرام انتخابی مباحث زیادی درباره این موضوع داشتیم که هنر چیست و برای هنر ایران چه کاری می‌توانیم انجام دهیم. همه ما بارها واژه فرار مغزها را شنیده و با این موضوع مواجه بوده‌ایم، اما در این میان افرادی نیز هستند که به عشق کشور خود با وجود همه امکاناتی که برای آنها فراهم است ترجیح می‌دهند در ایران بمانند و به آن خدمت کنند. فرزان گرمخورانی، مدیر این موسسه از جمله افرادی است که ترجیح داد در ایران بماند تا کاری برای هنرمندان انجام دهد و ما نیز در ادامه این راه قصد داریم فضای مناسبی برای فعالیت هنرمندان ایرانی فراهم کنیم.

یوسفی ادامه داد: بسیاری از هنرمندانی که از ایران رفتند کار هنری را رها کردند و دیگر اثری از آنها ندیدیم، اما شهرام انتخابی به قلب هنر دنیا رفت و آنجا به اوج رسید و پس از آن دوباره به ایران برگشت، زیرا قلب او برای جامعه هنری ایران می‌تپد و عقیده دارد در عالم هنر نه تنها چیزی از دیگران کم نداریم بلکه جوانان ما بسیار بااستعداد هستند و تنها لازم است آشنایی بیشتری با هنر روز دنیا به دست آورند.

در ادامه این نشست آسیه سلیمیان - کیوریتور - در سخنانی درباره فعالیت‌های خود خاطرنشان کرد: چند سال قبل پس از گذراندن دوره‌های رزیدنسی در موزه‌های اروپایی و نمایشگاه‌های مختلف و همکاری با هنرمندان غربی فعالیت خود را به عنوان کیوریتور آغاز کردم. در دوره رزیدنسی مطالعات زیادی درباره تاریخ ویدئوآرت، نحوه آرشیو کردن ویدئو و کیوریت کردن این آثار داشتم و پس از شروع کارم 14 نمایشگاه در پلتفرم «فکتوری تی‌تی» برگزار کردیم.

سلیمیان ادامه داد: در اولین پروژه‌ای که به دعوت شهرام انتخابی دستیار او بودم با 13 هنرمند حرفه‌ای و شناخته‌شده غربی نمایشگاهی در برلین برگزار کردیم. آن پروژه سنگ بنای این دغدغه را در ذهن من گذاشت که چه خوب می‌شود اگر بتوانیم چنین فضایی با استاندارد بین‌المللی در ایران هم داشته باشیم. پس از صحبت با شهرام انتخابی به این نتیجه رسیدیم که جامعه هدف خود را بر روی هنرمندان جوان و نوظهور بگذاریم که هنوز شناخته نشده‌اند؛ بنابراین می‌توان مبانی هنر جدید و ویدئو آرت را به آنها آموزش داد. در مراحل اولیه فعالیت «فکتوری تی‌تی»، آثار خلق شده توسط هنرمندان مختلف را در ایران و کشورهای اروپایی به نمایش گذاشتیم اما پس از مدتی به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم در تولید آثار هنری هم مشارکت داشته باشیم که نتیجه آن چندی پیش در نمایشگاه ویدئوآرت «اولین بار من» ارائه شد.

او درباره ویژگی‌های یک کیوریتور گفت: اگر آنچه در کتاب «ده سوال اساسی در رابطه با کیوریتوری» نوشته ایان هوفمن، به عنوان ایده‌آل‌های او درباره کیوریتوری وجود دارد را با آنچه در ایران هست مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که فرسنگ‌ها با مفهوم کیوریتوری در ایران فاصله دارد. من به عنوان یک کیوریتور تصمیم گرفتم در حد خودم به هنر، مخاطب و هنرمند ارزش دیگری بدهم؛ اما متاسفانه در عرصه هنری ایران موفقیت یک پروژه هنری هنوز با موفقیت اقتصادی آن شناخته می‌شود و حتی هنرمندان نیز در بازدید از یک نمایشگاه بلافاصله از هنرمند می‌پرسند چند اثر فروخته‌اید. ما راه طولانی در پیش داریم تا این تفکر را پایه‌گذاری کنیم که به هنر می‌توان جور دیگری نگاه کرد. هنرمند مسئولیت اجتماعی دارد و می‌تواند فایده‌ای برای جامعه‌اش داشته باشد.

سلیمیان با بیان اینکه «در ایران برای فعالیت‌های طولانی‌مدت هنری برنامه خاصی وجود ندارد»، ادامه داد: ما نیاز به هنرمندانی داریم که تمام زندگی خود را برای تولید اثر هنری بگذارند، اما در این حالت آنها راهی برای امرار معاش ندارند و در نتیجه پروژه‌های آنها متوقف و رها می‌شود. تلاش ما در پلتفرم «فکتوری تی‌تی» این است که از این هنرمندان حمایت کنیم و کار آنها را در ایران و خارج از کشور معرفی کنیم تا به مرور شناخته شده و حتی موقعیت اقتصادی پیدا کنند.

در ادامه این جلسه، نگار عالم‌زاده گرجی - از هنرمندان عضو «فکتوری تی‌تی» - به بیان تجربیات خود پرداخت و گفت: ورود من به دنیای هنر از طریق نقاشی و در آتلیه آبی استاد احمد نصرالهی بود. پس از آن به دلیل دغدغه‌های اجتماعی که داشتم رشته حقوق را در دانشگاه انتخاب کردم و پس از اتمام آن مشغول حرفه وکالت شدم و در کنار آن کارهای هنری را ادامه دادم. اما از سال 93 تصمیم گرفتم که به صورت حرفه‌ای نقاشی را دنبال کنم. من نسبت به شناخت مدیوم‌های مختلف خیلی کنجکاو بودم و تجربه ساخت اولین ویدئوآرتم مصادف شد با شکل‌گیری پلتفرم «فکتوری تی‌تی» یا کارخانه تبدیل و تولید.

عالم‌زاده گرجی ضمن معرفی تعدادی از آثار خود، یادآور شد: پس از آنکه با 40 سال هنر معاصر بین‌المللی و تاریخ هنر ویدئو آشنا شدم و با مرور آثار هنرمندان تاثیرگذار این حوزه، ویدئو را به عنوان یک رسانه بسیار مفید شناختم و در بخش‌های مهم کارهایم از این مدیوم استفاده کردم. البته کارم به ویدئو محدود نشد و سعی کردم نقاشی را در بسترهای مختلف تجربه کنم. اما کارهایم را از فرم دو بعدی خارج کرده و فضا و صدا را نیز در کنار آن استفاده کردم. در چند سال اخیر با آثار ویدئوآرت، چیدمان و نقاشی در نمایشگاه‌هایی مانند «شهر قصه»، «هماوردی»، «حقیقت محتمل»، «نازادی» و... با «فکتوری تی‌تی» همکاری داشتم.

انتهای پیام

همه می‌گویند باید دکتر یا مهندس شوی نه هنرمند! 2