وصیت رهبر انقلاب در زمان تبعید به ایرانشهر چه بود؟

سرویس سیاست مشرق - رهبر انقلاب قبل از انقلاب به ایرانشهر تبعید شدند و این موضوع سرآغاز آشنایی ایشان با بلوچستانی های ایران بود که بعدها به یک رابطه عمیق تبدیل شد و اوایل انقلاب نیز برای حل معضلات بلوچستان از طرف حضرت امام به این منطقه اعزام شدند. ایشان بعدها و در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره ملی شهدای استان سیستان و بلوچستان اینگونه از ویژگی مردم و منطقه سیستان و بلوچستان یاد کرده اند:

«ما یک برهه‌ای در استان سیستان‌وبلوچستان توقف داشتیم که مدت طولانی‌ای هم نبود، لکن خدای متعال شرایط را جوری پیش آورد که اُنس ما با این استان و مردمِ این استان مثل یک اُنس چندین‌ساله بشود؛ این کار خدا بود وَالا ما در آنجا خیلی نماندیم.

ایرانشهر به‌قدری برای من در آن دوره جالب بود که همان وقت وصیت کردم و گفتم اگر من در این سفر، در این مدت، از دنیا رفتم، من را حتماً در خود ایرانشهر دفن کنید، از ایرانشهر خارج نکنید. رفتم قبرستان آنجا را هم دیدم - قبرستان ایرانشهر را - [لکن] قسمت نبود.

مردم بلوچ مردمی هستند که محبتشان زیاد است؛ مردم گرم، صمیمی، باصفا و البته بااستعداد؛ استعداد هم در آن استان خیلی زیاد است. منتها در طول تاریخ - چه زمان قاجاریه، چه زمان پهلوی - در این سالهای طولانی، به آن منطقه و مردم آن منطقه جفا شده، بی‌اعتنائی شده. در آن‌وقتی که ما آنجا بودیم، با مردم اُنس داشتیم و صحبت میکردیم؛ [اما حتی] یک مأمور نیمه‌کاره به شهری مثل ایرانشهر که در واقع مرکز سیاسی و جغرافیایی بلوچستان محسوب میشد، قدم نگذاشته بود؛ یا سراوان که مرکز علمی و معنوی بلوچستان محسوب میشد، [حتی] یک مأمور - یکی مثل استاندار - آنجا قدم نگذاشته بود.

خب بعد از انقلاب، رؤسای جمهور رفتند، مسئولین رفتند، همه رفتند، به همه‌ی این شهرها رفتند، حتی به روستاها رفتند؛ فاصله خیلی زیاد است. در آن دوره نسبت به مردم بی‌اعتنائی شد، نسبت به مسائل بلوچستان بی‌اعتنائی شد؛ استعداد این مردم ظهور و بُروز پیدا نکرد، این مجال را پیدا نکردند؛ در بخش سیستان هم همین‌جور. مردم سیستان مردمی هستند که ازلحاظ گذشته‌ی تاریخی در بین همه‌ی اقوام ایرانی کم‌نظیرند. گذشته‌ی سیستان یک گذشته‌ی خیلی فوق‌العاده برجسته و درخشانی است؛ آنجا هم همین‌جور، آنجا هم مورد بی‌توجهی و بی‌اعتنائی قرار گرفته بود، [و این بی‌توجهی] با حوادث طبیعی [هم] همراه بود.»[1]

[1]-https://farsi.khamenei.ir/memory-content?id=38945