وقتی اللهیار هست، چرا دنیس؟

به گزارش مشرق، دنیس یرای اکرت را از زمانی می‌شناسیم که در قامت یک مهاجم جوان، برای سلتاویگو در لالیگا بازی کرد و سپس به اکسلسیور رفت و در لیگ هلند پا به توپ شد. تیم بعدی او اینگولشتات در لیگ دو آلمان بود که با درخشش اکرت همراه بود. رویال یونیون سنت‌گیلوسی در بلژیک، این مهاجم را جذب کرد و حالا هم چند ماه است که بازیکن ایرانی - آلمانی راهی استانداردلیژ شده است.

اکرت که برادرزاده آناهیتا درگاهی، بازیگر سینما نیز هست، از سال‌ها قبل و در مصاحبه‌های خود علاقه‌اش به بازی برای تیم ملی ایران را نشان داد اما هرگز به اردو دعوت نشد. حالا چند هفته‌ای است که بحث حضور او در اردوی بعدی تیم ملی مطرح و البته تکذیب هم نشده است. اکرت در دوران بازی برای رویال یونیون و همچنین اینگولشتات در اوج بود و می‌توانست به ترکیب تیم ملی ایران هم برسد اما هرگز این اتفاق رخ نداد. حالا در شرایطی بحثِ دعوت از او به میان آمده که این مهاجم دوران ناموفقی را در باشگاه جدید خود سپری می‌کند.

مهاجم 27 ساله استانداردلیژ، این فصل 13 بار در ترکیب تیمش قرار گرفته که 12 تا از آن‌ها به عنوان بازیکن ثابت بوده و یکی جانشین. او روی هم 1060 دقیقه در ترکیب استانداردلیژ قرار گرفته که حاصل آن، یک گل مقابل شارلروا و یک پاس گل برابر سنت‌ترویدن بوده است. آماری نه چندان محکم و قابل دفاع که در حالت طبیعی نمی‌تواند دعوت به تیم ملی ایران را همراه خود داشته باشد.

در همان لیگ بلژیک، بازیکنی به نام اللهیار صیادمنش هم حضور دارد که این فصل درخشیده و تا پایان هفته بیستم، 20 بار در ترکیب وسترلو قرار گرفته است. آمار صیادمنش اما بسیار بهتر از اکرت است. او در این 20 بازی، 6 گل به ثمر رسانده و 5 پاس گل داده. با این آمار اما صیادمنش جایی در تفکرات امیر قلعه‌نویی ندارد اما عجیب است که بحث اکرت و دعوت از او به تیم ملی مطرح شده.

به لحاظ پست بازی، اکرت می‌تواند هم به عنوان مهاجم نوک بازی کند و هم وینگر راست. صیادمنش هم این توانایی را دارد که هم سانتر فوروارد باشد و هم وینگر. به لحاظ سن و سال هم اکرت 4 سال بزرگ‌تر از صیادمنش است و بنابراین دعوت از او نمی‌تواند توجیهی برای جوانگرایی باشد.

ارزش اکرت در سایت ترانسفرمارکت 2/5 میلیون یورو است اما صیادمنش 4 میلیون یورو. هر چند ارزش‌گذاری و قیمت نمی‌تواند ملاک مهمی برای دعوت بازیکنان به تیم ملی باشد اما عیار فوتبالیست‌های بین‌المللی را تا حدودی مشخص می‌کند. با این حال در اردویی که جا برای بازیکن موفق‌تر و جوانتر وجود ندارد، چرا باید بحث دعوت از مهاجمی مطرح شود که این روزها از آمادگی آرمانی به دور است؟