وقتی تشویق به «کتک نخوردن» راه را برای پرخاشگر بودن باز می‌کند

مهرداد ثابت، روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص بروز رفتار‌های پرخاشگرانه و قلدری‌های ناشی از آن اظهار کرد: معمولا افرادی که پرخاشگر هستند برای حمایت از خود به حقوق دیگران تعدی و تجاوز می‌کنند که این رفتار می‌تواند به شکل‌های مختلفی، چون تهدید، توهین و تنبیه بدنی بروز پیدا کند.

وی گفت: رفتار‌های پرخاشگرانه و قلدرانه در سنین مختلف به صورت‌های متفاوتی وجود دارد که از ایجاد مزاحمت، سرزنش کردن دیگران، دروغگویی، رضایت نداشتن از رابطه خود با دیگران و اذیت کردن آن ها، تحقیر کردن افراد و بی ادبانه رفتار کردن تا فریاد زدن را شامل می‌شود.

این روانشناس با اشاره به دو نوع قلدری فردی و گروهی تصریح کرد: قلدری ممکن است به صورت فردی یا گروهی باشد که در نمونه اول، به طور مثال؛ فرد نوجوان یا جوان نسبت به هم سن و سال‌های خود قلدری فردی می‌کند که اغلب به دور از پنهان کاری است، اما در قلدری جمعی، فرد تلاش می‌کند که با افرادی از جنس و فکر خودش به صورت متحدانه و گروهی درصدد قلدری برآید؛ به طوری که هنگام بروز دعوا و کتک کاری نیز، به صورت جمعی و گروهی عمل می‌کنند.

ثابت با بیان این که عوامل متعددی در بروزرفتار‌های پرخاشگرانه و قلدرانه نقش دارند، گفت: ناکامی، یکی از عوامل موثر بر این رفتار است چرا اگر فردی در رسیدن به اهداف خود با شکست روبرو شود، ناکامی حاصل شده باعث می‌شود که او رفتار‌های پرخاشگرانه بیشتر و قلدرانه تری را از خود بروز دهد.

وی با اشاره به محیط زندگی به عنوان یکی دیگر از عوامل موثر در بروز رفتار‌های پرخاشگرانه و قلدرانه ادامه داد: تمامی خشونت‌ها و رفتار‌های این چنینی نتیجه عملکرد مغز و ناشی از شرایط محیط زندگی فرد است چرا که ریشه خشونت را می‌توان در تداوم تاریخی مبارزه و مقابله انسان با خطر‌ها و تهدید‌های محیط زندگی اش دانست که بر تفکر و رفتار او و همچنین بر چگونگی برخورد وی با تهدید‌ها و خطر‌ها نیز تاثیر می‌گذارد.

این روانشناس افزود: تایید رفتار پرخاشگرانه و قلدرانه و تشویق به این کار از دیگر عوامل موثر بر این موضوع است. بدین معنا که عده‌ای از افراد نه تنها پرخاشگری، قلدری و زورگویی را تقبیح نمی‌کنند بلکه آن را نشانه شهامت و قدرت فرد می‌دانند و این اعمال را مثبت، موجه و حتی لازم می‌دانند و به آن صحه می‌گذارند.

ثابت تاکید کرد: برخی از والدین و مربیان نیز به بهانه دفاع از خود به کودکشان توصیه می‌کنند: «از کسی کتک نخوری»، «توسری خور نباشی» و مواردی از این قبیل که به وضوح، به جای نشان دادن رفتار‌های منطقی در مقابل برخورد با موانع، شخص را تشویق به رفتار‌های پرخاشگرانه و قلدرانه بی مورد می‌کند.

وی با اشاره به راهکار‌هایی به منظور کاهش رفتار‌های پرخاشگرانه و قلدرانه تأکید کرد: نقش والدین در کاهش بروز این رفتار‌ها بسیار مهم است، زیرا برخورد صحیح با فرزند و افزایش اعتماد به نفس او باعث می‌شود که برخورد قوی‌تر و مناسب تری در جامعه داشته باشد و همچنین، یادآوری نکات مثبت اخلاقی اش، فعالیت‌های مشترک خانوادگی و حمایت کردن از او تا حد زیادی می‌توانند مفید فایده واقع شوند.

بیشتربخوانید

• پرخاشگری؛ رفتاری که در کودکی متولد و در بزرگسالی رشد می‌کند
• رفتار قلدرانه؛ سلاح عده ای از افراد برای خالی کردن کینه های خود

انتهای پیام /