وقتی فرماندار سابق برای تائید جایگزینش جان فرزندش را قسم خورد / به جان «امیرحسینم» او بهترین است
در جریان تکریم و معارفه فرماندار شهرستان کلاله در اتفاقی جالب فرماندار سابق با رفتاری تحسین برانگیز و برگرفته از اخلاق اسلامی برای تائید جایگزین خود جان بچهاش را قسم خورد.
در روزهای اخیر بازار تکریم و معارفههای سیاسی در سطح استان گلستان همچون سراسر کشور داغ است و کم کم دولت مردمی با انتخاب نیروهای مد نظرش برای کار کردن در راستای اهداف این دولت، مدیران جدید را منصوب و معرفی میکند.
در همین راستا در روزهای گذشته شاهد تغییرات در 6 فرمانداری استان گلستان بودهایم و امروز نیز با تغییر در راس مدیریت شهرستان گالیکش تعداد شهرستانهای استان گلستان که فرماندار جدید به خود دیدهاند نصف خواهد شد.
اما نکتهای که در نظام و جامعه اسلامی مهمتر از اصل تغییرات و جابه جایی در مدیران است، نوع نگاه و نگرش مدیران به جابه جایی به عنوان یک اصل مدیریتی و انکارناپذیر برای پیشرفت و تعالی مبتنی بر چرخش نخبگان و بهره مندی از همه ظرفیت های موجود است. این نگاه هم دلبستگی انسان به پست ها را از بین برده و هم فرد را از همان لحظه پذیرش مسئولیت آماده خداحافظی از جایگاه و مقام می کند.
در همین راستا در جریان آئین تکریم و معارفه فرماندار شهرستان کلاله که با حضور معاون سیاسی و امنیتی استاندار گلستان برگزار شد، فرماندار سابق این شهرستان در اقدامی تحسین برانگیز و با روحیه ای بسیار بالغانه و سرشار از عزت نفس بیش از دو سوم زمان سخنرانی خود را به تعریف، تمجید و تائید فرد جایگزین خود اختصاص داد.
محمد ابراهیمی تودرواری که 17 ماه سکاندار دولت در این شهرستان بود در سخنان خود فرهاد شیبک فرماندار جدید این شهرستان را فردی دانست که بوی صداقت، سلامت و پاکی از وجودش استشمام شده و به دلیل برنامه محور بودن می تواند مسیر توسعه شهرستان را تسریع کند.
اما نقطه عطف این مراسم آنجا بود که محمد ابراهیمی تودرواری در بخشی از سخنرانی خود با بیان اینکه فرزندم «امیرحسین» که برای معارفه من در مراسم حاضر نبوده امروز برای معارفه جایگزین من آمده و گفته است آمدهام به عمو فرهاد تبریک بگویم. اما آنچه همه افراد حاضر در سالن را در این آئین تحت تاثیر قرار داد این جمله فرماندار سابق کلاله بود که من حاضرم به جان عزیزترین فرد زندگیام، فرزندم امیرحسین قسم بخورم که فرهاد بهترین انتخاب برای فرمانداری کلاله بود.
این اقدام او که با صلوات مردم به نشانه تشویق و تحسین روحیه ازخودگذشتگی وی همراه شده بود بعد از اتمام مراسم نیز نقل محافل دو و چند نفره افراد حاضر در سالن شد.
فارغ از شخصی کردن ماجرا و گفت و گو پیرامون مصادیق این رفتار برآمده از تربیت اسلامی و دستورات دین مبین اسلام مبنی بر خودساختگی مدیران به نظر می رسد توسعه این نگاه بالغانه در بین مدیران و تبدیل مراسمات تکریم و معارفه به آئین مهربانی و صداقت به جای دلخوری و رقابت می تواند به همدلی و پیشبرد امور در تمامی سطوح کمک کند.
انتهای پیام